چهارمین نشست دوحه؛ لزوم به حمایت از دیدگاه منطقوی پیرامون افغانستان
آمادگی ها جهت برگزاری چهارمین نشست دوحه روی دست گرفته شده است. نماینده قطر در سازمان ملل در دیدار با رزماری دی‌کارلو، معاون دبیرکل سازمان ملل درباره این نشست و جزئیات آن گفتگو کرده است اما زمان برگزاری آن هنوز اعلام نشده است.
آجندای نشست دوحه هنوز همگانی و رسانه‌ی نشده است، اما افت و خیزهای جریان‌های سیاسی، کشورهای مختلف، افراد و چهره‌های سیاسی حاکی از این است که آجندا و موضوع نشست با آنان شریک گردیده و صرفا در دسترس رسانه ها گذاشته نشده است.
نشست حدود ۵۰ تن از فعالان سیاسی و مقامات جمهوریت در استانبول و گفتگو درباره امکان از سر گرفتن مذاکرات بین‌الافغانی یکی از این موارد است که احتمالا آمادگی در مورد اشتراک نشست دوحه اتخاذ کرده اند. ابتکار برگزاری نشست استانبول با «مجمع گفتمان ملی» بود که جمعی از پشتون‌های تکنوکرات متمایل به حکومت سرپرست افغانستان متولی آن هستند. این نشست مورد حمایت دولت ترکیه می باشد و به عبارتی از این طریق نقش آفرینی می کند؛ زیرا ترکیه پیش از این با تالبان توافق کرده بود که هیچگونه نشست مخالفان سیاسی حکومت کابل در این کشور برگزار نخواهد شد؛ لذا جای تأمل است که نشست استانبول با این حجم از اشتراک کنندگان برگزار شده است.
علاوه بر آن، سفر رابرت دیکسن کاردار سفارت انگلیس به کابل و دیدار با امیرخان متقی هم در این همین راستا قابل ارزیابی است. انگلیس از معدود کشورهای غربی است که نه تنها رابطه مستقیمی با حکومت سرپرست افغانستان دارد بلکه در تلاش است تا رابطه بین کابل و کشورهای غربی را ترمیم کند. احتمالا انگلیس ماموریت دارد تا حکومت سرپرست افغانستان را برای کرنش از مطالبات بین المللی متقاعد سازد.
نشستی که کابینه حکومت سرپرست در قندهار در حضور رهبر شان برگزار کرده است، هر چند که دلیل آن مباحث اقتصادی بیان شده است اما بسیار محتمل است که درباره تعیین مواضع درباره نشست دوحه صورت گرفته باشد. حکومت سرپرست افغانستان نه تنها از سوی جامعه بین الملل برای برخی از اصلاحات تحت فشار است بلکه برخی قوانین مانند قانون امر به معروف و نهی از منکر، چالشی جدید در روابط کابل با جهان ایجاد کرده است. لذا این مباحث مهم نیازمند مذاکرات مقامات کابل با رهبر شان است.
اقدام کشورهای کانادا، هالند و سایر کشورها به شکایت علیه حکومت سرپرست افغانستان در محاکم بین المللی، جهت رفع محدودیت‌ها و کرنش در برابر خواسته‌های جامعه ملل نیز گویای این واقعیت است که حکومت سرپرست افغانستان در چهارمین دور نشست دوحه حساب شده عمل خواهد کرد.
چنانچه ذبیح الله مجاهد در یکی از مصاحبه هایش پس از جلسه قندهار که در فضای مجازی دست به دست می‌شود گفته است که موضوع مکاتب دخترانه یک نیازمندی است، این موضوع زیر کار است عنقریب که حل شود… از این صحبت‌ها چنین بر می‌آید که حکومت سرپرست افغانستان به خواسته‌های مشترک جهان مبنی بر بازگشایی مکاتب دخترانه و رفع محدودیت‌های زنان میل به تمکین دارد.
با این حال، در بحبوحه‌ی برگزاری نشست چهارم دوحه، باید دید که بازیگران داخلی کشور همچون نمایندگان حکومت سرپرست، اپوزیسیون، اشتراک کنندگان نشست استانبول، روند اتریش و … مبتنی بر واقعیت‌ها و حل مسائل افغانستان متمرکز یا همانند جلسه بن در سال ۲۰۰۱ افسار تصمیم‌گیری را به غربی‌ها واگذار می‌کنند که در این صورت یکبار دیگر فنا و بربادی افغانستان را شاهد خواهیم بود.
بنا بر این افغان‌ها اعم از نمایندگان حکومت سرپرست و اپوزیسیون چندگانه مکلف اند که جهت برقراری صلح و توسعه‌ی افغانستان، منیت‌ها را کنار گذاشته و با نگاه استراتژیک مبتنی بر منافع ملی و تحقق صلح در کشور واقعیت‌ها را بر شمرده و راه مصالحه ملی توسعه محور را به پیش گیرند، برای این کار لازم است که دیدگاه کشورهای منطقه پیرامون مسئله افغانستان مطالعه و محور قرار گیرد.
