ملکستیز: غنی با چند مشاور و سخنگویان بیتجربه بازماندگان جنگ سرد را مدیریت میکرد!
ملک ستیز در واکنش به نخستین مصاحبه غنی گفته است که گفتوشنود های غنی و مشاورینش به پرسش های اساسی کاوشگران پاسخ نمی دهد و به غنی به این باور بود که با چند مشاور جوان و سخنگویان بیتجربه بازیگران بازمانده جنگ سرد را مدیریت کند.
دکتر ملکستیز، تحلیلگر مسایل افغانستان در واکنش به مصاحبه محمد اشرف غنی، رییس جمهور فراری افغانستان در صفحه فیسبوکاش نگاشته است که این مصاحبه دو مخاطب مشمول عام مردم و گروه کاوشگران دارد.
آقای ستیز از گروه نخست مخاطبان این مصاحبه به عنوان عام مردم به شمول کارکنان دولت یاد کرده است می گوید که این گروه درد سوزانی در سینه دارد، آنها شوکه اند و نمی دانند که چه بلایی بر سر آنها آورده اند.
وی در ادامه گروه نخست می نویسد “یک چیز را به خاطر باید سپرد که این گروه روزی در دادگاه وجدان اجتماعی عاملان سقوط را محکوم خواهد کرد.”
در گروه نخست کارمندان دولت مشمول نظامیان نیز قربانی اصلی فرار غنی از کشور هستند، ملک ستیز بیان داشته که “بخش نظامی، پولیس و استخبارات در کمین مرگبار زندانی هستند. هر سیلی که به روی سربازان حکومت قبلی کوبیده می شود، وجدان همه را تکان دهد.”
آقای ستیز گروه دوم را کاوشگران عنوان کرده و با به چالش کشیدن آقای غنی سه پرسش را مطرح کرده است.
نخستین پرسش آقای ستیز “چگونه امریکا طالبان را ترجیع دادند؟ نقدی بر آقای غنی موجه است و وی نتوانست به مشکل داخلی بپردازد؛ غنی به این باور بود که با چند مشاور جوان و سخنگویان بی تجربه در ارگ می تواند گروهی از بازیگران خطرناک و بازمانده جنگ سرد را مدیریت کند.”
دومین پرسش مطرح شده آقای ستیز بحث ترسیم حکومت بر پنج حلقه خاص آقای غنی به نام سیاست خارجی است، آقای ستیز غنی را توصیه مطالعه سیاست خارجی کشور های همسایه چون ایران، هند و پاکستان کرد.
وی در پرسش دومش نگاشته که “بدتر این که غنی وزارت خارجه را در شورای امنیت زندانی کرده بود؛ پس چگونه انتظار داشت تا جهان به جای غنی طالبان را برنگزیند.”
سومین پرسش حساس آقای ستیز از غنی محو قوای مسلح افغانستان است.
آقای ستیز به وضوح نگاشته است که “غنی علاقه زیاد داشن تا خود را سر قوماندان اعلی قوای مسلح بماند. آیا در شرایط جنگی می توان با وزیر دفاع معلول جنگید؟ آیا می شود با وزیر داخلهی که فعال جامعه مدنی بود امنیت، ناامن ترین کشور جهان را تأمین کرد؟ آیا می توان با استخباراتی که استقلالیت استراتیژیکاش را یو متخصص آی. تی IT محصور کرده بود، دشمن شناسی کرد؟ غنی مشکل جدی در رهبری قوای رزمی، امنیتی و استخباراتی داشت.”
آقای ستیز در بخشی از این یادداشت در مورد نماینده ویژه امریکا برای صلح افغانستان نیز پیامی دارد و می گوید که در این شکی نیست که زلمی خلیلزاد نقش ویرانگری در این روند داشت، دکترین جنگ امریکا تاکتیک تازه ای را پیرامون وضعیت در منطقه برگزیدند.
ستیز به غنی و مشاورین وی مینویسد که باید شکست استراتیژیک را اعتراف کنند و از مردم پوزش بطلبند.
در فرجام این یادداشت آقای ستیز اشاره کرده است که تا آقای غنی و مشاورینش به پرسش های یادشده پاسخ موجه ارائه نکنند، حق ندارند در مورد آینده سیاسی افغانستان سخن گویند؛ چون این کار اهانت به ضمیر اجتماعی است.
لینک کوتاه