افغانستان اینترنشنل، رسانه یا ابزار نفاق افگنی در افغانستان و منطقه

نویسنده: شکیب احمد سروش

رسانه افغانستان اینترنشنل که پس از سقوط جمهوریت در خارج از کشور ایجاد گردید با حمایت یک شخص عرب که سر سپرده کامل غرب و در خدمت برنامه‌های یهود قرار دارد نقاط شقاق و فاصله را میان ملت افغانستان با کشورهای منطقه و تقابل کشورهای منطقه را همدیگر محور اصلی پالیسی رسانه‌یی اش قرار داده است.

این رسانه بجای کار مسلکی و اطلاع رسانی بی‌طرفانه همواره اخبار و گزارش‌هایی را به نشر می‌سپارد که در آن دقت و استناد در اخبار و گزارش‌ها به گونه‌ی کامل فراموش می‌گردد، هدف از نشرات  افغانستان اینترنشنل، دامن زدن به تنش‌ها میان کشورهای منطقه است، هر آنچه که بتواند تنش‌های منطقوی را افزایش و وضعیت افغانستان را مختل نشان دهد خوراک رسانه‌یی آن است و به آن پر و بال می‌دهد.

این رسانه در مورد افغانستان اخبار ضد و نقیض زیادی را نشر می‌کند که برآیند آن شعله‌ور ساختن آتش جنگ و درگیری‌ و ایجاد نفاق و شقاق قومی_مذهبی است. در طول سه سال فعالیت این رسانه کمتر گزارشی را میتوان در آن یافت که از توسعه و ثبات افغانستان نشر گردیده باشد و یا اینهمه ساخت و ساز زیربناها، بندهای آب و برق، جاده‌سازی و تعاملات اقتصادمحور افغانستان با کشورهای جهان در این رسانه بازتاب مثبت یافته باشد.

کارشناسانی هم در افغانستان اینترنشنل دعوت می‌گردند که هیچکدام در واقعیت‌های میدانی کشور حضور ندارند و عموما از اروپا و کشورهایی که فرسنگ‌ها از افغانستان فاصله دارند اظهار نظر می‌کنند، اگر دقت صورت گیرد شاید انگشت‌شمار افرادی را نتوان در میان کارشناسان سیاسی_اقتصادی این رسانه یافت که هم اکنون در جغرافیای وطن ساکن باشند؛ لذا اشخاصی که در افغانستان حضور ندارند نمی‌توانند آن واقعیت‌هایی را درک کنند که هم اکنون در این سرزمین حاکم است، اطلاعات و داده‌هایی که از جریان رسانه‌یی غرب جمع آوری گردیده و اساس تحلیل‌های کارشناسان افغانستان اینترنشنل بر آن استوار است نمی‌تواند واقعیت‌های میدانی افغانستان را انعکاس دهد، بلکه بازی هدفمندانه با اذهان عمومی است که اساس واقعی ندارد.

این رسانه ماموریت مسلکی اش را به کلی فراموش کرده و بیشتر به افواهات و انتشار گذاری‌های غیر مستند رو آورده است که از آن بوی نفاق و شقاق استشمام می‌گردد، مکلفیت مسلکی یک رسانه ایجاب می‌کند که در نشرات به گونه‌ی مستند و معیاری عمل کرده و دیدگاه دو جانب را در آن ملحوظ نماید نه اینکه پالیسی کشورهای خاص را در آن منظور کرده و از وظیفه اصلی به حاشیه برود.

با توجه به نشرات و موضع‌گیری‌های افغانستان اینترنشنل چنین به نتیجه میرسیم که پالیسی نفاق افگنانه کشورها و اشخاص تمویل کننده برجسته‌تر از کار مسلکی و رسانه‌یی در آن مشاهده می‌گردد؛ لذا رسانه‌ی که اعتبار حرفه‌یی اش را از دست بدهد، مخاطبین اش نیز اعتماد را از دست داده و کم‌کم از صحنه رسانه‌های معتبر حذف خواهد شد.