امریکا؛ شریک دزد و رفیق قافله

احتمالاً داستان شریک دزد و رفیق قافله را شنیده‌اید که چطور تاجری به خاطر اهداف خود، با دزدان نیز شریک می‌شود، دقیقاً کاری که امریکا با دنیا انجام داده یا می‌دهد. در سال ۱۹۷۵، تراژدی تلخی در ویتنام رقم خورد، امریکا فرار کرد که بزرگترین درس برای دوستان و هم‌پیمانان این کشور بود.

۴۶ سال بعد از آن، این تراژدی در افغانستان رقم خورد که حکومت این کشور با تکیه به امریکا همه سازوبرگ‌هایش را صف‌آرایی می‌کرد، ولی در بدترین شرایط، امریکایی نبود که پشتش بایستد و حمایتش کند که در نتیجه سناریوی ویتنام تکرار شد و پژواک خروج امریکا از ویتنام این بار از افغانستان شنیده شد که در کنار آن نظام جمهوریت سقوط کرد و طالبان برنده میدان شدند.

این اما تک‌نمونه آخری نبود و همزمان با تحولات افغانستان، امریکا شدیداً هشدار داد که اگر اوکراین با روسیه درگیر جنگ شود، این کشور در کنار اوکراین مانده و با مسکو درگیر جنگ خواهد شد، اما دیری نگذشت که زلنسکی ناپخته، وارد جنگ با پوتین گردید که نه از حمایت های امریکا خبری شد و نه هم از برنده بودن در میدان و در نتیجه کشورش را به ویرانه‌ای تبدیل کرد که «کویر» صورت زیباتری از آن دارد.

روز جمعه گذشته گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی از مذاکرات میان مقام‌های استخباراتی طالبان و امریکا انتقاد کرده و مدعی شده که دو طرف در پی توافق جدیدی مانند توافق‌نامه دوحه هستند.این سخنان حکمتیار درست پس از آن گفته می‌شود که چندی پیش هیئتی به شمول عبدالحق وثیق، رئیس استخبارات طالبان با دیوید کوهن، معاون سازمان سیا و توماس وست، نماینده ویژه امریکا برای افغانستان در دوحه دیدار و گفتگو کرده‌اند. هرگونه تعامل طالبان با امریکا و حتا اگر توافق جدیدی هم شکل بگیرد، قطعاً بازنده آن طالبان خواهند بود، زیرا امریکا در طول تاریخ ثابت کرده که فقط منافعش برایش ارجحیت دارد و لاغیر.

از جانب دیگر نزدیکی با امریکا، به معنی تقابل با همسایه‌های افغانستان است و برای طالبانی که حاکمیت‌شان از هر جهت آسیب‌پذیر است، دوری با همسایگان به هیچ عنوان خوب نیست و فقط زمینه را برای گسترش بحران مهیا می‌سازد. بهترین راه برای طالبان، دوری از شیطنت‌ها و فسادهای امریکاست تا بتوانند کشور را به سوی آبادی و آبادانی سوق دهند، در غیر آن تنها و عمده خواست امریکا، ناامن ماندن افغانستان نظر به موقعیت استراتیژیکش است تا از این طریق واشنگتن در تقابلات منطقه‌ای و بازی با رقبا، میدان درستی داشته باشد.

دکمه بازگشت به بالا