تجلیل از نوروز، به معنی پاسداشت از تمدن پارس

نویسنده: فرهاد سروش

نوروز جشن باستانی حوزه تمدنی پارس است که بنا به شواهد تاریخی بنیانگذار این جشن، جمشید پادشاه دهدادی است که مقر فرمانروایی اش در بلخ باستان بوده است. این پادشاه معروف پارس، اول ماه حمل را به نشانه استقبال از طبیعت و سبزه‌های پر طراوت طی مراسم ویژه جشن و شادی برپا می‌کرد و عموم درباریان و مردمان تحت قلمرو امپراتوری اش نیز به پیشواز طبیعت چند روزی را به رقص و شادمانی می‌پرداختند.

حوزه تمدنی پارس از ابتدا تا کنون همنوا با شادی و سرور بوده است و فرهنگ نیک‌زیستن و خوشحالی را از نیاکان شان به ارث برده است، پاسداشت از فرهنگ پارس، یعنی شاد زیستن و همنوا بودن با طبیعت، تجلیل و استقبال از میراث فرهنگی پارسیان یعنی دعوت از شادی و سرور به خانه و کاشانه، در فرهنگ پارس، چند روز پیش از فرا رسیدن نوروز خانه تکانی و شستشوی درب و کلکین‌ها آغاز می‌گردد و کهنه‌ها از خانه دور انداخته می‌شود، این هنجار نیک هزاران سال است که در بستر این حوزه تمدنی رواج یافته است؛ اما اکنون دانشمندان علوم ماورا معتقد اند که خانه تکانی و شستشوی آن به استقبال از سال نو، باعث گشودن ابواب رزق و برکات به خانه شده و انرژی‌های سال قبل از خانه به دور انداخته می‌شود.

این الگوی نیک که فرح‌بخش و شادی آور است، به خصوص در افغانستان کنونی حایز اهمیت است. مردم افغانستان به دلیل سال‌ها جنگ و آوارگی غمزده و دچار افسردگی اند، تجلیل از نوروز باعث می‌گردد غصه‌ها کوچانده شده و شادمانی به زندگی نفوذ کند، استقبال از سبزه و طبیعت یعنی همگام شدن با نغمه‌های زیبای بهاری و سر دادن سرود زندگی در هماهنگی با ریتم هستی. وقتیکه مردم افغانستان در جشن باستانی نوروز با شادی و مسرت به استقبال آن می‌روند در واقع با ریتم عالم هستی هماهنگ شده اند و به دعوت طبیعت لبیک گفته اند، در چنین حالت ساز و نوا و بوق و کرنای فرح و شادی گوش فلک را کر نموده و حیات دوباره به طبیعت و انسان می‌بخشد.

وقتیکه بتوان زنگاره‌های دل را با آهنگ طبیعت پاک و خنثی کرد چرا به این جشن و شادی نباید رفت؟ امواج شادی و هلهله با وز وز بادهای بهاری و نغمه‌های پرندگان قلب را نوازش می‌دهد، پرندگان نیز با شادی طبیعت هم آواز شده و ذره ذرات هستی در یک همنوایی بر مدار شادی و عشق شناور اند. بنا بر این بر می‌تابد که مردم افغانستان با پیشانی باز و آغوش پذیرنده به استقبال نوروز رفته و در میان این شور و هلهله خود را سهیم سازد تا سال جدید را با لب خندان و قلب آکنده از عشق و محبت سپری کنند.