ترکیه؛ مسلخ پناهجویان
اخیراً پولیس یونان اعلام کرده که شماری از مهاجران افغان، سوری و پاکستانی را با بدنهای برهنه پیدا کرده که با قایقهای پلاستیکی از دریای ایوروس عبور کرده و وارد قلمرو این کشور شدهاند. گفته میشود که پولیس ترکیه با این برخورد زشت، پناهجویان را برهنه کرده و سپس به سوی یونان فرستاده، کاری که با واکنش جدی دولت یونان مواجه شده است.
البته این اول ماجرا نیست و پیش از این نیز بارها گزارشهایی از بدرفتاری پولیس ترکیه با مهاجران از جمله افغانها منتشر شد که در تقابل با هرگونه رفتارها و قوانین حقوق بشری و پناهجویی قرار داشته و دارد. دولت اردوغان با آنکه شعارهای زیادی از بشردوستی و حقوق بشر سر میدهد، ولی صراحتاً اعلام کرده بود که کشورش کاروانسرای پناهجویان نیست. این یعنی ضدیت با حقوق بشر، با بیچارگی و درماندگی پناهجویانی که به امید یک روز خوب از کشور خود مهاجر شدهاند.
شوربختانه باید گفت که ترکیه در حال حاضر به مسلخ پناهجویان تبدیل شده که پس از انجام هرگونه شکنجه و آزار و اذیت، مهاجران را دیپورت میکنند که افغانها در این میان جایگاه نخست را دارند و ترکیه پناهگاه امن و مقصد مطمئن برایشان نبوده و نیست. سیاست دولت اردوغان در قبال پناهجویان، سیاست دیکتاتوری بوده که آزار و اذیت در این خاک شاید در تاریخ بیسابقه بوده و هیچ نهادی نیست که در برابر این خشونتها واکنشی داشته باشد یا اقدامی کند. اصطلاح «مار آستین» را حتماً شنیدهاید و ترکیه مصداق بارز مار آستین برای قاره آسیا است که بخش بزرگی از خاک این کشور در آسیا واقع شده و برای امریکا و اروپا چه بهتر که کشوری به نام ترکیه را دارد که با اعمال و رفتارش در برابر پناهجویان هم مانع ورود آنها به اروپا و امریکا میشوند و هم با موقعیتی که دارد، سیاستهای خصمانه غرب را پیاده میکند که رفتار دولت اردوغان به خوبی این مسئله را نشان میدهد.
آنچه واضح و مبرهن است، نهادهای حقوق بشری، اما هیچ واکنشی در برابر جنایت های ترکیه در قبال پناهجویان نداشته و اما چشم بینایی در برابر مهاجران در ایران دارند. این سیاست دوگانه فقط میتواند یک مسئله را ثابت نماید که حتا با استفاده از مهاجرین هم میخواهند کشوری را که امروز پذیرای شش میلیون مهاجر افغان است، تحت فشار قرار دهند و این یعنی هیچ نهاد مستقل حقوق بشری وجود ندارد که درد پناهجویان افغان را درک کند و صدا بزند.