حکومت همه‌شمول را اشتباه نگیریم!
نزدیک به یک‌ونیم سال از به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان می‌گذرد و در این مدت با آنکه دستاوردهای مثبتی هم دیده شده، ولی مشکلات همچنان دامن مردم افغانستان را رها نکرده است.
یکی از تجربیات تلخی که افغانستان را به قهقرا برد و سبب شد تا همه دستاوردها را امریکایی‌ها به باد دهند و خود فرار کنند، حکومت تک‌قومی و انحصاری بود که اشرف غنی فراری آنرا تشکیل داده بود و دیگران هیچ نقشی در آن نداشتند.
طالبان هم تاکنون حاضر یا قادر نشده‌اند تا حکومت همه‌شمول و فراگیر را شکل دهند که جوابگوی نیازهای مردم افغانستان باشد. در حال حاضر ۱۰۰ درصد حکومت را طالبان و بالای ۹۵ درصد آنرا یک قوم خاص شکل داده است و در اصل زهریست که اگر پادزهر آن تزریق نشود، یک‌بار دیگر افغانستان را به بحران و جنگ داخلی سوق خواهد داد.
به قول عامیانه «جستک و خیزک» خانم رزا اوتونبایوا، رئیس معاونت سیاسی سازمان ملل در افغانستان در این اواخر و دیدار با مقامات طالبان مبنی بر تشکیل حکومت فراگیر، گام مثبت است؛ اما حکومت فراگیر آن نیست که چهره‌های خائن و فراری دیروز را یک‌بار دیگر به صحنه برگردانند و آن وقت اسمش را بگذارند حکومت فراگیر.
به نظر می‌رسد که غرب یک‌بار دیگر تلاش دارد برخلاف منافع و مصالح مردم و کشور افغانستان، بار دیگر چهره‌های وابسته به خودش را به دور میز مذاکره با طالبان کشانده و شریک قدرت کند.
این مسئله برای افغانستان خیلی مهم است که مردم از چهره‌های خائن و فراری دیروز به شدت خسته شده‌اند و برایشان منفورالقلوب هستند، نه محبوب‌القلوب و لذا بر این است که نماینده‌های واقعی و دلسوز مردم افغانستان با حفظ و احترام به منافع افغانستان و مردم افغانستان به دور میز مذاکره بنشینند و حکومتی شکل گیرد که اراده و خواسته‌های کشور را به معنای واقعی بیان کند تا از وضعیت شکننده و ناراحت کننده فعلی بیرون شویم.
گزارشگر: عبدالباری خلیلی
