دولت و اتخاذ تاکتیک بازدارنده در مقابل طالبان، هرچند دیر؛ اما ضروری

رئیس جمهور غنی از تغییر وضعیت جنگی در روز عید قربان سخن به زبان آورد. او پس از اینکه به گونه‌ی کامل از طالبان و پروسه صلحی که این گروه به سان ملعبه‌ی دست از آن در راستای پیشبرد اهداف پیدا و پنهان خود استفاده می کنند نا امید گردید به قوای مسلح کشور گفت که از این به بعد جهت سرکوبی طالبان آماده باشید. این تصمیم هرچند باید خیلی مدت ها قبل اتخاذ می گردید؛ اما ضرورت به اجرای آن در این بازه زمانی نیز خالی از خیر نخواهد بود؛ زیرا طالبان با بی چشمی تمام عیار، پروسه صلح را به بازی گرفته اند و چندین بار است که هیأت مذاکره کننده دولت را در این پروسه دور می‌زنند. اینبار، همزمان با تشدید خشونت‌ها مردم افغانستان انتظار داشت که این پروسه به تحقق پیوندد و طالبان به سان شهروندان این کشور در کنار سائر چهره‌های سیاسی – مدنی به زندگی مسالمت آمیز و فاقد خشونت روی آورند؛ اما نتیجه‌ی نشست دوحه همانند دفعات قبل با نوشتن چند سطر که این نشست ها از این به بعد پیگیری شده و در سطوح فراتر از آن برگزار گردد خاتمه یافت.

به همین اساس، مقامات دولت افغانستان به خصوص رئیس جمهور کشور به عنوان سرقوماندان اعلی قوای مسلح به این نتیجه رسیده است که طالبان از پروسه صلح به عنوان راه پاک کن استفاده نموده و در لابلای این پروسه به لابی گری منطقوی و جهانی اش جهت کسب مشروعیت سیاسی و جلب حمایت برخی کشورها اقدام می نمایند؛ ورنه اگر این موضوع در میان نباشد، آنان در همین سطح پایین نشست های صلح نیز بر سر میز مذاکره حاضر نخواهند شد، به همین اساس رئیس جمهور یک روز پس سخنرانی اش در ارگ، به صفوف نیروهای کوماندو رفته و از آنان خواست که جهت سرکوب نمودن طالبان آماده باشند، وی خطاب به این نیروها گفت که توانایی‌های جنگی شما مثال زدنی است و طالبان توان رویارویی با شما را ندارند و در صورت اندک فشار، جنگجویان این گروه مجبور به فرار خواهند شد. با توجه به اینکه پلان تغییر وضعیت تا کنون همگانی نشده است؛ اما گفته می شود که این پلان قرار است از اکنون اجرایی گردیده و تا ششماه آینده به موارد دلخواه برسد، آنچه در این پلان گنجانده شده است، بازپس گیری بنادر مهم تجارتی، آزاد سازی شاهراهها، عقب زدن طالبان از منابع مهم و در آمد زا، حفظ مراکز ولایات و آزاد سازی ولسوالی‌های از دست رفته موارد عمده در پلان تغییر وضعیت جنگی می باشد.

طالبان تا کنون با کمک پاکستان و برخی دیگر از کشورها، توانسته است که افغانستان را میدان خالی تصور نموده و از آن مطابق دلخواه خود استفاده های لازم را نموده اند. این گروه با رها سازی پنجهزار زندانی اش به جای تعهد به پیشبرد به تقویت صفوف جنگ استفاده نمود؛ هر چند آمریکا تضمین نموده بود که این نیروها مجددا به میدان نبرد باز نمی‌گردند؛ اما گزارش های کنونی از میادین جنگ حاکی است که بسیاری از چهره‌های این گروه که از زندان های دولت افغانستان آزاد شدند هم اکنون مدیریت جنگ و درگیری را به عهده گرفته اند. از این جهت که طالبان مجرای مذاکره و دیپلماسی را در تقویت میدان جنگ و کسب مشروعیت بین المللی استفاده می کنند دولت نیز به این مسئله پی برده است و تصمیم گرفته اند که بیشتر از این نباید به این گروه میدان داد تا آنان به هر آنچه که دل شان می خواهد بلا مانع دسترسی پیدا نموده و از دوسوی جنگ و چانه زنی بین المللی عرصه را بر دولت افغانستان تنگ نمایند، عملی سازی این استراتژی دستاوردهای قابل توجه را به نظام سیاسی و مردم افغانستان به ارمغان خواهد آورد.