قطع کمک‌های امریکا توسط ترامپ؛ آشفتگی مردم و تضعیف حکومت
مصاحبه اختصاصی با عزیز معارج؛
پس از سقوط حکومت پیشین و تسلط حکومت سرپرست بر جغرافیای افغانستان، کشور دچار هرج و مرج و مردم افغانستان شوکه شده بودند، در حالیکه مذاکرات میان امریکا و تالبان جریان داشت و قرار بود که پس از آن، مذاکرات بین الافغانی صورت گرفته و روند انتقال مسالمت آمیز قدرت شکل گیرد، امریکا به گونه‌ی غیر مسئولانه افغانستان را ترک و همزمان مقامات دولت پیشین نیز مجبور به ترک کشور شدند. اما در پی این خروج غیر مسئولانه امریکا، بیشترین آسیب متوجه مردم افغانستان گردید.
با وجودی که افغانستان دچار بحران اقتصادی گردید سیستم‌های بانکی مختل و اکثر نیروها و منابع انسانی به خارج از کشور پناه‌گزین شدند، وضعیت به گونه‌ی شد که رشد روز افزون فقر و بیکاری دست از گریبان این مردم برنداشت و بیم آن می‌رفت که افغانستان به ویتنام دوم تبدیل گردد؛ اما بخت یار مردم افغانستان گردید و با اعلان عفو عمومی از جانب رهبری حکومت سرپرست، انگیزه انتقام‌گیری فروکش کرد و نقشه جاری شدن جوی خون که امریکاییها انتظار آن را داشتند در کابل و ولایات جریان یابد نقش بر آب گردید؛ ولی فقر و بیکاری همچنان با مردم افغانستان همراه است.
در پی رشد روز افزون نرخ فقر و بیکاری در افغانستان نهادهای کمک‌رسان بین المللی، با ارسال کمک‌های بشردوستانه دست مردم افغانستان را گرفت و همه ساله میلیون‌ها دالر برای مردم افغانستان مساعدت کردند که در این میان در هر هفته چهل میلیون و یا بیشتر از آن به حکومت سرپرست نیز مساعدت می‌کنند، اخیرا مثلث تیم بورجت، ایلان ماسک و دونالد ترامپ با ابراز نارضایتی از تداوم کمک‌ها به افغانستان گفته که غیر قابل باور است که دولت بایدن مقادیر کمک‌های نقدی را به طالبان سرازیر می‌کنند، با توجه به اینکه موعد تحویل گرفتن قدرت توسط ترامپ در حال وقوع است بیم آن میرود که کمک‌های امریکا به افغانستان قطع و حکومت و مردم افغانستان در وضعیت آشفته قرار گیرند.
در همین حال عزیز معارج، آگاه امور سیاسی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری سریع، خواستار شفاف سازی مقادیر کمک‌های ارسالی امریکا به افغانستان و شفافیت مصرف و توزیع آن از جانب افغانستان گردیده و می‌گوید در غیر شفافیت موضوع، میتواند بازی استخباراتی پشت این ادعاها نهفته باشد.
آقای معارج می‌گوید که طی سه سال حاکمیت حکومت سرپرست که هفته چهل میلیون دالر از جانب امریکا به این حکومت مساعدت می‌گردد و یا به گفته آقای ترامپ که در ایام قیادت تالبان تقریبامیلیاردها دالر به افغانستان آمده این یک واقعیت است که آن‌را همه می‌پذیرند؛ اما این که این مساعدت ها واقعا به بشر رفته یا به موسسات خارجی پشتوانه صورت گرفته و یا این که بنا به اظهارات سناتورهای امریکایی به جیب حکومت رفته و مورد استفاده قرار گرفته، این مسئله در صورتی که شفافیت اش مشخص نباشد شک و تردید ها را به وجود می‌آورد.
وی افزود که باید از طرف آمریکا گفته شود که این پول ها از طرف کی به کی تسلیم داده شده است همچنان از طرف امارت اسلامی گفته شود که این پول‌ها چگونه به کشور رسیده و به کی‌ها تسلیم داده شده است و در چه جهت به مصرف رسیده یک حسابدهی باشد، در غیر آن شک و شبهات پیدا کرده و بازی‌های استخباراتی تلقی میشود و امکان این هم هست که آقای ترامپ از آن به حیث یک وسیله فشار علیه تالبان استفاده کند، بنا بر این در این مورد جهت شفافیت بجای ادعا باید اسناد ارائه شود.
آقای معارج در پاسخ به این سوال که چه چیزی باعث شده است که ترامپ انگیزه‌ی قطع کمک‌ها به افغانستان را مطرح کند گفت: ” ریس جمهور منتخب امریکا، این مورد را بدون انگیزه نگفته است و حتما دارای برنامه‌ی در این خصوص می باشد”.
“آقای ترامپ حتما کدام برنامه‌ی در خصوص افغانستان دارد چون سخن‌گوی مشاور امنیت‌ملی آمریکا به صراحت بیان داشته که ما بخاطر محو دشمن‌های خود به عراق سوریه و افغانستان دوباره برگشت می‌کنیم همچنان در ایام انتخابات آقای ترامپ به صراحت می‌گفت که ما بگرام را به چینایی‌ها و دیگر حریفان خود رها نمی‌کنیم؛ پس این موضوعات آشکارا بیان می سازد که برنامه‌ی وجود دارد و اینکه آقای متقی به امارات میرود و در آنجا با نماینده هند هم می‌بینند این مسائل دلالت بر این می‌کند که طالبان باید خود را آماده بسازند برای فشارهای بیشتر و احتمال قوی است که مساعدت این پول ها متوقف گردد”.
وی افزود،”که قطع این مساعدت‌ها ضربه بزرگی به حکومت سرپرست است و سبب ایجاد مشکلات اقتصادی، افزایش قیمت دالر و فقر و بدبختی در افغانستان می‌گردد که این باعث قیام ملی در افغانستان و زمینه‌سازی برای تغییر نظام خواهد شد.
وی خاطر نشان کرد قطع کمک‌ها علاوه بر موارد یاد شده باعث تکمیل نشدن پروژه های اقتصادی از جمله سرک سازی میشود و برق وارداتي هم قطع خواهد شد چون پرداخت هزینه‌های برق برای حکومت سرپرست مشکل است و در تجارت داخلی و خارجی نیز صدمه وارد می گردد و زمینه ساز قیام‌های ملی در افغانستان شده و زمینه سازی تغییر نظام را مساعد می‌سازد “.
وی می‌گوید “چون افغانستان یک کشور تولیدی و صنعتی نیست و زراعت آن هم تقریبا سنتی است نه این که مکانیزم شده یا مهار شده باشد و آب‌های افغانستان نیز نمی‌تواند کشور را به خودکفایی برساند، درست است که بنادر آن ساخته شده اما کانال‌ها و بندهای برق آن ساخته نشده یعنی در کل پیش رفت قوی صورت نگرفته و افغانستان از لحاظ اقتصادی مرفه نیست و به مساعدت های جهانی نیاز دارد قطع این مساعدت ها باعث ایجاد مشکلات و سقوط رژیم تالبان هم خواهد شد.”
آقای معارج خاطر نشان کرد که ” ترامپ نمی‌تواند عاجل به قطع کمک‌ها اقدام کند، با وجودی که پلان‌ها و تصامیم از قبل هست و این مسائل در پروگرام دوحه با طالبان واضح تشریح شده تا جایی همه خبر دارند؛ بازهم هنوز وقت است که طالبان برای بدیل این مسائل به خصوص دریافت مساعدت‌ها از روسیه و چین اقدام کنند؛ اما چون حکومت سرپرست اصلاحات مورد نیاز را در ادارات نیاورده و به شرایط مشروع جامعه جهانی که خواست مردم افغانستان نیز می‌باشد هیچ وقت پاسخ ندادند، حقوق بشر، خصوصا تعلیم که حق مسلم دختران و خانم‌هاست را از آنان سلب کردند و زمینه کار را برای خانم‌ها که نیم قشر جامعه است مساعد نکردند، کابینه به گونه‌ی موقت دوام کرد، وزرا هیچ وقت مسئولیت نگرفتند و سرپرست بودند، یعنی در کل یک حکومت معیاری و استندرد نبود که جهان باهاش ارتباط پیدا می‌کرد، یعنی این موارد در برنامه و استراتژی طالبان اصلا نبودند، اینها صرفا از دوحه با قرارداد آمدند و یک سلسله وظایف و مسئولیت‌هایی داشتند که مطابق آن عمل کردند و اینها هم میفهمند که موعد انجام اش چه وقت است و یا چه وقت تغییرات می‌آید و یا اینها میروند و رژیم دیگر روی کار می‌آید، این مسائل نیز برای این حکومت روشن و واضح است به او خاطر اینها نیز پروژه‌یی کار کردند متاسفانه که باعث اذیت و عقب‌ماندگی افغانستان نیز گردید، حالا هم اگر طالبان میخواهند خدمت کنند میتوانند بیشتر تغییرات بیاورند و با جهان روابط بگیرند، اگر واقعا استقلالیت دارند و پروژه‌یی نیستند در غیر آن فکر نمیکنم که با قطع کمک‌ها تالبان دوام بیاورند.”
این کارشناس سیاسی اذعان داشت، هر کشور حق دریافت غرامت جنگی را دارد در صورتی که نقض اصول جنگی صورت گرفته باشد و به آبادی‌های آن کشور آسیب رسیده و به مردم بی گناه خارج از میدان جنگ زیان وارد شده باشد و مواشی و زراعت شان نیز آسیب دیده باشد، یا این که ظلم وستم به مردم را از حد آن بیشتر انجام داده باشد و خلاف حقوق بشر عمل کرده باشند و باعث قتل مردم بی گناه شده باشند حق دریافت غرامت جنگی را دارند؛ ولی متاسفانه در ۲۰سال در افغانستان یک رژیم دست نشانده امریکاو رژیم فاسد که در کشور حاکم بودند؛ اینها خودش درگیر جرایم جنگی بودند و طرف مقابل که نیروهای فعلی حکومت اند نیز حملات انتحاری و انفجاری را در مساجد و اماکن عام که در آن مردم ملکی بودند انجام دادند، اردوی ملی افغانستان نیز در قصبات افغانستان برخی جرایم را مرتکب می‌شدند که اینها همه باید شفافیت سازی گردد و ادعایی که از طرف امریکا صورت می‌گیرد همه بار ملامتی را بر عهده‌ی طالبان می‌گذارند، در این صورت باید کمیته‌هایی در سطح بین‌المللی ساخته شود تا دقیقا بررسی شود که ملامت کی‌ها بودند و واقعا چه کسی خرابی کردند مشخص گردد؛ تا واقعیت‌ها به دست بیاید و مردم افغانستان در مورد جنگ‌های داخلی توسط تنظیم‌ها و قتل‌هایی که صورت گرفت در این مورد هم میتوانند اقدام کرده و آنان را به محاکم بکشانند، در صورت شفافیت و موجود بودن اسناد و مدارک هم امریکاییها و هم اراکین قدرت ۲۰سال اخیر در افغانستان به محاکمه کشانیده شده و مردم ملکی از آنان جبران خسارت کنند.
