پیشنهاد منطقی برای رسیدن به آتش بس

از زمان آغاز مذاکرات صلح، افغان ها منتظر آتش بس معناداری بودند، اما این خواسته معقول مردم مورد توجه قرار نگرفته است، در حالیکه که اکنون بیش از هر زمان دیگری این مسئله ضروری می باشد. به این دلیل که جنگ های خونین در سراسر کشور و آفت غم و اندوه هر روز در خانه های افغان ها گسترش می یابد. دولت افغانستان همیشه طالبان را به آتش بس دائمی فرا خوانده است اما مخالفان با پیش شرط هایی مانند آزادی ۷ هزار زندانی طالبان و حذف مقامات طالبان از لیست سیاه روبرو شده اند.

طالبان بهترین راه برای دستیابی به صلح را توافقنامه دوحه می دانند. توافق نامه ای که بر اجرای آن پافشاری می کنند، اما با توجه به ماهیت جنگ کنونی، تنها اجرای مذاکرات بین الافغانی می تواند روند صلح جاری را تثبیت کند. بهتر است که هر دو طرف افغان، دولت و طالبان گرد هم ایند، همزمان اعلام آتش بس کنند و در همان زمان برای آزادی زندانیان طالبان از طریق سازوکار توافق شده، این پروسه را اغاز کنند.
اگرچه توافق صورت گرفته بین طالبان و ایالات متحده در قطر بر اساس آتش بس است، اما بهتر است افغانها بدون واسطه گری و فشار کشورهای خارجی به ویژه ایالات متحده، یکجا شوند. تا زمانی که روند صلح در حال جریان، رنگی معطر به خود بگیرد و صلح تامین بشود، کشتار مردم همچنان ادامه خواهد یافت. البته، با توجه به ابعاد خارجی جنگ در افغانستان، از نقش جامعه جهانی، منطقه و همسایگان آن غافل نباید شد، بنابراین نیاز به توافق سه جانبه ای وجود دارد که از هر لحاظ ماهیت افغانی داشته باشد. دولت و طالبان کنترل دارند ، اما یک شخص ثالث ، از جمله جامعه بین المللی از منطقه و کشورهای همسایه، درگیر آن است.