چگونه بایدن مشکل افغانستان و آمریکا را بدتر می کند (نیوز مکس)
وقتی رئیس جمهور جو بایدن روی کار آمد، یک فاجعه سیاست خارجی را در افغانستان به ارث برد. یک سال پیش دولت پیش از او با طالبان کذاکره و توافق کرد که آخرین نیروهای آمریکایی تا ۱ ماه می کشور را ترک کنند. فقط شش هفته دیگر زمان باقی مانده است و خروج در آن زمان به معنای سقوط دولت منتخبی است که ایالات متحده به ایجاد آن کمک کرده است و با این حال تصمیم برای ماندن در ماه می، نیروهای باقی مانده ایالات متحده را در معرض خطر حملات مجدد طالبان قرار می دهد.
روش عاقلانه برای بایدن این بود که نیروهای آمریکایی در افغانستان بمانند اما طالبان را به دلیل نقض توافق بازخواست کرده و برای مذاکره در مورد یک توافق با دوام تر تلاش کنند. متاسفانه به نظر می رسد دولت بایدن تصمیمی اتخاذ کرده است که بدترین جنبه های هر دو گزینه را به ایالات متحده ارائه می دهد. بایدن اکنون می گوید رعایت ضرب الاجل ۱ می برای خروج نیروها سخت خواهد بود، اما همچنین پیش بینی می کند نیروهای ایالات متحده مدت طولانی تری در این کشور نمانند.
به عبارت دیگر نیروهای ایالات متحده باقی خواهند ماند که این مسئله خطر جدیدی از حملات طالبان را به همراه خواهد داشت اما آنها مدت زیادی نخواهند ماند که این امر نیز ایالات متحده را از اهرم فشار در حال کاهش برای تحمیل طالبان به پایبندی به توافق سال ۲۰۲۰ محروم می کند. در اوایل این ماه آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه به طالبان و رهبران دولت افغانستان خبر داد كه بایدن معتقد است كه بهترین راه تسریع در مذاكرات صلح است.
به همین منظور او از دولت ترکیه خواسته است در هفته های آینده میزبان مذاکرات صلح باشد. بلینکن در نامه ای به اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان نوشت که هدف مذاکرات صلح این است که همه طرف ها را به تعهدات خود ترغیب کند؛ اما بدتر از همه این است که دولت ترکیه داور بی طرفی نیست. با وجودیکه نیروهای ترکیه اخیرا علیه داعش جنگیده اند، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه همیشه رابطه فرصت طلبانه با سایر جهادگران سنی را حفظ کرده است. ترکیه رهبران ارشد حماس را پناه داده و اخیرا شبه نظامیان مذهبی را برای جنگ برای منافع ترکیه به خارج فرستاده است.
همه اینها مسئله اساسی رویکرد بایدن به افغانستان را برجسته می کند: طالبان دلیل بحران افغانستان است. تا به امروز این گروه خود را تنها دولت کشور می داند و علیه هر افغان مخالف بدون توجه به جان غیرنظامی ها، یک کارزار شرورانه به راه انداخته است. این تصور خیالی است که باور کنیم وقتی نیروهای باقیمانده ایالات متحده از کشور خارج شوند، طالبان توافق می کنند که قدرت را با دولت منتخب غنی تقسیم کنند. یک راه بهتر برای بایدن، ایالات متحده و افغانستان این است که تشخیص دهند این توافق هرگز عملی نمی شد و چند هزار نیروی آمریکایی باقی مانده در این کشور قابل کنترل و مدیریت هستند.
گزینه دیگر این است که به طالبان اعتماد کنند تا اجازه ندهند که افغانستان به پناهگاهی امن برای تروریسم بین المللی تبدیل شود. گزینه ای که حتی نمی توان به چشم یک انتخاب به آن نگاه کرد.
