آزادی عمل رژیم اسرائیل در کشتار فلسیطینیان با حمایت امریکا

سنگ بنای ایجاد اسرائیل در خاورمیانه به هدف شعله‌ور نگهداشتن آتش جنگ و جای پا نگهداشتن برای امریکا جهت حضور و مداخله طولانی‌مدت در حوزه خاورمیانه طرح ریزی شد، امریکا برای تغییرات نقشه‌های جغرافیایی از زمان های خیلی وقت برنامه داشته است، نقطه جنجال بر انگیز در خاورمیانه اسرائیل است که به همین هدف ایجاد کردند و جغرافیای منازعه خیز در حوزه آسیای میانه پاکستان است که تقریبا با تفاوت زمانی بسیار اندک هردو کشور ایجاد شدند.

امریکا از اسرائیل و تجاوزات اش حمایت می‌کند تا کشورهای عربی و حوزه خلیج از آن هراس داشته باشند و به امربکا باج دهند؛ و در آسیای میانه پاکستان را تحت حمایت قرار می‌دهد تا تروریزم را آموزش و پرورش دهند که از این طریق منطقه را نا امن ساخته و به سمت کشورهای رقیب اش همچون چین و روسیه بفرستد، این دو کشور با تفاوت‌های ناچیز هر دو در جهت تامین منافع امریکا گام بر می‌دارند. از منظر مشکلات مرزی اسرائیل با سوریه، لبنان، اردن، غزه و… در منازعه به سر میبرد و در صدد است که این کشور ها را نیز به قلمرو اش بیافزاید؛ پاکستان نیز با افغانستان و هندوستان ادعای ارضی و مرزی دارد که در تلاش است آن را حفظ کند؛ ولی همواره هندوستان مسئله کشمیر را مطالبه دارد و افغانستان نیز خط دیورند را.

پاکستان به عنوان مرکز تروریزم و کانون گروههای هراس افگن، نه تنها که هیچگاه از جانب امریکا و غرب مواخذه و تنبیه نشد؛ بلکه بودجه‌های میلیاردی به این کشور برای حفظ و تربیت این گروهها از جانب امریکا پرداخته شد، اسرائیل نیز سالیان متمادی است که مردم فلسطین را قتل عام و به مرزهای همسایه اش تجاوزات گسترده انجام می‌دهد هیچ نهاد حقوق بشری و امریکا که مدعی آقایی بر جهان است نه تنها که مانع چنین تجاوزات بی‌شرمانه نشده اند؛ بلکه برای استمرار جنایات از بدو تأسیس این رژیم تا کنون کمک‌های نقدی و تسلیحاتی ارسال کرده است.

در جنگ‌های اخیر که حدود ۵۰۰۰۰ انسان در غزه قتل عام گردید و بیشتر آن زنان و کودکان بودند، هیچ محکومیتی از جانب امریکا و همپیمانان غربی اش صادر نشد؛ بلکه تجهیزات و امکانات به اسرائیل می‌فرستادند تا کشتار و ویرانی بیشتری به راه بیافتد، اسرائیل همزمان با جنگ غزه، بخش‌هایی از خاک لبنان و سوریه را نیز به اشغال در آورد، شهرهای لبنان را به خاک و خون کشید و چه بسا انسان‌های بی‌گناه را با ابزار و شیوه‌های مختلف قتل عام کردند، اما امریکا کمترین وقعی به این وحشی‌گری ها نگذاشت.

اسرائیل بدون حمایت امریکا حتی توان جنگ در برابر یکی از خطوط مقاومت را ندارد چه برسد به اینکه همزمان در چندین جبهه به تجاوزات اش دامن زده و گام‌هایی نیز به پیش بگذارد. اسرائیل جغرافیای کوچکی است که حدود هشتاد سال قبل بخش‌هایی از فلسطین را به نام اسرائیل نام‌گذاری و مرزهایی برای آن تعیین کردند، قبل از آن هیچ کشوری بدین نام در این جغرافیا وجود نداشت، بلکه سالیان سال از زمان پیامبر خاتم، این جغرافیا مربوط مسلمانان و فلسطین بود که بیت المقدس اولین قبله مسلمانان نیز در این خاک موقعیت دارد؛ اما همینکه مسلمانان اتحاد و اتفاق شان از هم پاشید یکی پروای دیگری را در سر نپروراند، طعمه‌ی گرگی بنام اسرائیل و امریکا شدند که نه تنها به همین مقدار جغرافیای اشغال شده قناعت ندارند؛ بلکه رویای ایجاد اسرائیل بزرگ را در سر می‌پرورانند که جغرافیای لبنان، اردن، عراق و سوریه شامل این طرح است.

کشورهای عربی با وجودی که می‌دانند پس از لبنان و غزه نوبت آنان نیز خواهد رسید به سکوت مرگبار روزمرگی فرو رفته اند، این کشورها در جنگ غزه، لبنان و ایران با اسرائیل حریم هوایی شان را به روی تجاوزات اسرائیل باز می‌گذاشتند، وقتیکه آخرین حمله اسرائیل بر ایران از خارج مرزها صورت گرفت نیز مرزهای کشورهای عربی به روی تجاوزات اسرائیل باز بود، ضرب المثل معروف است که می‌گویند وقتیکه گرگ کله را خورد پاچه را هم باقی نمی‌گذارد، مصداق واضح وضعیت خاورمیانه و اعراب به خواب رفته است، آنان فکر می‌کنند که مشکل اسرائیل صرفا با لبنان و غزه است؛ در حالیکه اسرائیل در صدد اشغال و تصرف کشورهای عربی و الحاق آن به جمع سرزمین‌های اشغالی در تلاش است، این تاکتیک اسرائیل است که هر کدام را در گوشه‌ی خوابانده و تنها تنها بخورد نوبت بعدی به این کشورها نیز خواهد رسید.

از جانب دیگر سازمان‌های بین المللی که هرکدام عناوین وزین و صفات به خصوصی را با خود حمل می‌کنند، در برابر تجاوزات وحشیانه اسرائیل و یاوه‌گویی‌های ترامپ سکوت کرده اند، با وجودی که اشک هر انسان قصی القلب برای کودکان و زنان غزه سرازیر می‌شد و از عموم ملت‌های آزاده جهان صدای اعتراض و محکومیت شنیده شد؛ اما سازمان ملل، نهادهای مدافع حقوق بشر و سائر سازمان‌های بشردوستانه در این زمینه سکوت مطلق اختیار کردند که علاوه بر زیر پا گذاشتن ارزش‌های انسانی، مکلفیت‌های وظیفه‌یی شان را نیز زیر پا گذاشته و هاج و ماج به این وحشی‌گری می‌نگریستند. با وجودی که این روزهای غزه و خاورمیانه سپری می‌شود؛ اما تاریخ اینهمه جنایات و سکوت بی‌شرمانه نهادهای بین المللی را فراموش نخواهند کرد و تداوم این وضعیت بر اعتبار این نهادها صدمات جدی وارد خواهد کرد.