آلودگی هوا؛ قاتل خاموش ساکنان کابل

علاوه بر چالش بیکاری و فقر، سوختهای فسیلی خطر بزرگ و قاتل خاموش انسان، حیات نیم بند ساکنان کابل را در معرض تهدیدهای جدی قرار داده است. دودهای غلیظ مواد سوختی مسموم و آلوده همچون پلاستیک و زغالسنگ که در فابریکهها و مکانهای عامه همانند حمام، نانوایی و خانههای مسکونی استفاده میگردد این شهر را به یکی از شهرهای غیر قابل اسکان تبدیل کرده است؛ علاوه بر آن، موترهای کهنه و دود آور و جادههای خاکی داخل شهر بر میزان آلودگی هوا افزوده و از شهر زیبای کابل، تاریک خانهی اشباح ساخته است.
مریم یکی از باشندههای کابل که دچار مرض آسم است در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری سریع میگوید” صبح وقتی که کورس میروم هوا چنان آلوده است که نمیتوانم به خوبی راه بروم، بخاطر هوای آلودهی صبح تایم کورسم را به ظهر تبدیل کردم.
امسال مردم اکثرن از زغالسنگ استفاده میکنند، یکی از همسایههای ما بخاطر اقتصاد ضعیف تایرهای موترهای کهنه را میسوزاند و دودی خیلی غلیظ دارد که اگر کسی تنفس کند حتمی دچار امراض میشود.”

یما سعید یکی از داکتران دندان کابل میگوید” وقتی هفت صبح از خانه به طرف معاینهخانه میروم با وجود ماسک که میپوشم هوای دودی را تنفس میکنم و وقتی به معاینهخانه میرسم سوراخهای بینیام را از دود، سیاه شده میبینم. از طرف شام که اصلن از فرط آلودگی و دود کسی را درست تشخیص کرده نمیتوانم.”
کارشناسان میگویند، موجودیت سرب و کاربن مونو اکساید در زغالسنگ تصفیهنشده هم به آلودگی هوا و هم به مرضهای گوناگون مثل آسم و تنگینفس میانجامد.
شهروندان کابل از حکومت سرپرست میخواهند که جهت کاهش معضل آلودگی هوا راهکارهای مناسبی همچون تامین برق کافی در زمستان و جاگزین سوخت بدیل بر شهروندان را اجباری کنند.
با این وجود مواد سوختی در حال استفاده مردم افغانستان تصفیهنشده و مردم همانند سالهای گذشته از مواد سوختی فوقمضر استفاده میکنند.