آلودگی هوای کابل سبب مرگ تدریجی میلیونها کابلی

شهر کابل با مساحت کم؛ اما نفوس هفت میلیونی، همواره در چهار فصل سال دچار آلودگی هوا است، با توجه به اینکه جادههای داخل شهر قیرریزی و پختهکاری نشده و مردم نیز با فرهنگ شهر نشینی از آشنایی کافی بهرهمند نیستند، زبالهها به اضافه گرد و خاک جادهها و پس کوچهها در فصلهای تابستان و خزان سیمای این شهر را به تاریکخانهی وحشتناک مبدل میسازد، بوی برخواسته از این وضعیت اکثریت شهروندان را با چالشهای تنفسی و بیماری های مزمن رو برو میسازد.
اما مشکل فقط این نیست؛ با فرا رسیدن فصل زمستان، کابل به شهر وحشت و مکانی برای مرگ تدریجی انسانها مبدل میگردد. اوایل صبح و بعد از غروب کابل که شهروندان برای تولید و استفاده از گرما بخاری روشن میکنند، این شهر کاملا تاریک گردیده که حتی با فواصل اندک، مسیر راه و اشیا به سختی قابل رویت میگردند.
عمده شهروندان کابل سوخت ذغال مصرف دارند و دود برخواسته از آن فضای شهر را کاملا تاریک میسازد. این وضعیت بر صحت عمومی و سلامت جسمی – روحی افراد اثرات مخرب و ویرانگر بجا میگذارد، طوریکه روز به روز به آمار بیماران و اشخاص دارای بیماریهای روانی در این شهر افزون میگردد.
سید محمد سلیمانخیل کارشناس تغییر اقلیم و محیط زیست در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری سریع، راهکار کاهش آلودگی هوا را مرتبط به ایجاد پارکها و فضای سبز عنوان کرده و استفاده از انرژی پاک را را نبز راه موثر برای کاهش این معضله عنوان کرده است.

آقای سلیمانخیل میگوید با آمدن فصل زمستان متاسفانه همه ساله سطح آلودهگی در شهر افزایش می یابد که میتواند در برگیرنده عوامل مختلف باشد. وی تردد وسایل نقلیه فرسوده که اکثرا دود تولید می کنند را یکی از عوامل آلودگی هوا پنداشته و استفاده از سوختهای فسیلی به خصوص تایر، پلاستیک زغالسنگ و اشیای دود زا که اکثرا مردم در جریان زمستان بخاطر گرم کردن خانه های خود استفاده می کنند را عامل ویرانگر و قاتل پنهان میپندارد.
این کارشناس محیط زیست افزود که پوشش ضعیف گیاهی و نباتی در پارک های شهرکابل یک دیگر از دلایلی است که آلودگی هوا جذب نمیگردد.
وی میگوید به شکل علمی آن هر فرد ۱۵متر مربع نیاز دارد تا ساحهی سبز در اختیار داشته باشد اما در مقایسه با ۷میلیون نفوس کابل فقط 5 پارک تفریحی دارد که بسیار کم وبدون امکانات بوده و باید برای ساحات سبز و درختان افزایش پارکها در کابل سرمایه گذاری گردد تا به شکل طبیعی این فیلترها بتوانند ذرات مضر را ار هوا جذب کنند.
وی خاطر نشان کرد که سرسبزی پارکها سبب جذب مضرات هوای آلوده میگردد که در حال حاضر کابل در فقدان این مزیت به سر میبرد.
آقای سلیمانخیل می گوید که پیامدهای آلودگی هوا نهتنها برای انسان بلکه برای تمام موجودات زندهی که در چنین محیط زندگی می کنند حاکم است.
وی می گوید آلودگی هوا سبب می شود درختان و گلبوتهها و پوشش سبز نباتی و حتی حیوانات از اثرات مخرب آن متضرر گردد.
با این حال سالیان متمادی است که شهر کابل به دلیل سوخت مواد فسیلی با دودهای مضر همچون زغالسنگ و پلاستیک که تنها منابع تولید گرما در فصل زمستان میباشد از سوی شهروندان و خانوادهها مصرف میگردد که امکان زیست را در این شهر کوچک هفت میلیونی با دشواریها مواجه ساخته است.
آقای سلیمانخیل کاهش این معضل را در کوتاه مدت غیر قابل انجام عنوان کرده میگوید:
جهت کاهش آلودهگی در کوتاه مدت در شهر کابل کدام استراتیژی خاصی وجود ندارد و نمی توان این معضله را در جریان چند ماه از بین برد این معضله نیاز به پلان دراز مدت دارد.
وی میگوید در دراز مدت با استفاده از بعضی استراتژیها از جمله عایق سازی خانهها و سایر اقدامات پیشگیرانه تا حد قابل توجهی از آلودگی ناشی از دود میتوان کاست. به گفتهی این کارشناس حوزه محیط زیست اکنون ۷۰فیصد از خانهها در شهر کابل دارای سیستم عایق سازی شده نیستند و این ها مجبور اند بخاطر گرم کردن خانه های شان دست به سوخت پلاستیک و تایر بزنند که عامل اصلی آلودهگی هوا در پایتخت همین مورد میباشد.
وی خاطر نشان ساخت که در کوتاه مدت با نظرداشت آگاهی دادن برای عموم در رابطه به آلوده گی هوا، ثابت نگهداشتن قیمت های نفت در طول زمستان و رفع پرچاوی های برق اقدام گردد تا مردم از انرژی پاک استفاده کرده و آلوده گی هوا تا حدی کاهش یابد.
سلیمانخیل میگوید دولت باید سرمایه گذاری با سکتور خصوصی انجام دهد تا سبب رو آوردن به انرژی پاک مثل انرژی سولری، بادی و انرژی سبز که می تواند جایگزین مواد فسیلی گردد شویم تا مردم در آینده با استفاده از این انرژی باعث پاکی هوای شهر کابل گردند.