از شرق تا غرب؛ زلنسکی و اشرف غنی با سرنوشت مشابه

نویسنده: شکیب احمد سروش

مشاجره زلنسکی و ترامپ در کاخ سفید از نادر ترین اتفاقات دیپلماتیک اخیر است که تا کنون به وقوع نپیوسته بود، در جلو دوربین رسانه‌ها در حالیکه مردم جهان به تماشای آن نشسته بودند ناگهانی سر و صدا بلند شده و درگیری لفظی رخ می‌دهد که همه را حیران و بهت زده می‌سازد.

ولادیمیر زلنسکی کمدین معروف اوکراینی است که در سال ۲۰۱۹ برنده انتخابات شد و قدرت را در اختیار گرفت، این کمدین کم تجربه و خام، بی محاسبه در پکت ناتو قرار گرفت و با تشویق و ترغیب امریکا و غرب جنگ با روسیه را آغاز کرد.

غربی‌ها به وی لقب قهرمان دادند و همزمان با آغاز جنگ، کمک‌های نقدی و تسلیحاتی زیادی به اوکراین فرستادند، پس از اینکه جنگ اوکراین وارد چهارمین سال خودش شده است، امریکا به اوکراین پشت کرد. در حال حاضر زلنسکی به اتحادیه اروپا تکیه کرده است؛ اما اقتصاد ضعیف و نا بکار و ضعف روز افزون توان اقتصادی کشورهای اروپایی، مجال کمک به اوکراین را از آنان خواهد گرفت.

هم اکنون زلنسکی و آخرین اوضاعی است که دارد پرسه می‌زند؛ اما به نظر میرسد که یاری کننده‌یی برای این کشور وجود نخواهد داشت، هم اکنون ۲۰٪ خاک اوکراین به تصرف روسیه در آمده است، حدود یک میلیون انسان در این جنگ کشته شده اند و بیش از دو میلیون آواره اوکراینی در نقاط مختلف اروپا پراکنده اند.

جنگ اوکراین نیاز به تجهیزات و تسلیحات مدرن دارد، تسلیحات فضایی که روسیه از آن استفاده می‌کند بدیل اش فقط در اختیار امریکاست، اروپا و ناتو از این تسلیحات بی بهره اند، لذا در فقدان چنین تسلیحات مدرن، دوام در برابر روسیه کار دشواری است.

طولانی شدن جنگ اوکراین باعث شد که امریکا از حمایت این کشور پشت کند، پس از تغییر و تبدیل مقامات کاخ سفید و عجله ترامپ برای هرچه زودتر پایان دادن این جنگ، حتی به زلنسکی فرصت اظهار نظر نداد و در نتیجه به مشاجره لفظی کشانده شد.

جنگ اوکراین همانند افغانستان از ابتدا مورد حمایت جدی امریکا و غرب قرار گرفت، چنانچه که در پسین روزهای سقوط کابل، امریکا حکومت اشرف غنی را مصروف محافظت از امنیت اش گماشته بود و نمایندگان اش در دوحه قرار داد صلح با طالبان امضا می‌کرد.

امریکا همواره با متحدان اش رویه مشابه داشته است، این کشور در افغانستان نیز حکومت اشرف غنی را که سر سپرده مطلق امریکا و غرب بود تنها گذاشت که منجر به خلأ قدرت و سقوط کامل نظام جمهوری شد، اشرف غنی و زلنسکی تشابهات زیادی دارند، هردو سر سپرده مطلق غرب اند، به امریکا اعتماد کرده بودند، هردو توسط ترامپ تحقیر شدند و هردو به ملت خود هزینه‌های سنگین و کمرشکن تحمیل کردند.

حد اقل در فاصله چهار سال این دومین بار است که بدعهدی امریکا در قبال همپیمانان اش مشاهده می‌گردد. اکنون به آن عده از سیاسیونی که میل دارند باب تعامل با امریکا را بگشایند گوشزد می‌گردد که از وضعیت اشرف غنی و زلنسکی عبرت بگیرند، تکیه به امریکا تکیه به دیوار خام است که هر لحظه احتمال فرو ریختن آن قابل تصور است، لذا بر می‌تابد که در تعامل با این کشور هوشمندانه و زیرکانه وارد گفتگو شد که دوستی با امریکا خطرناک‌تر از دشمنی با این کشور است.