از سه ساله‌گی حکومت‌سرپرست تا نا امیدی از درس‌‌و تحصیل دختران

۲۴ اسد برابر است به سه ساله‌گی حکومت سرپرست سه‌سال قبل از امروز در همین روز ۲۴ اسد نظام جمهوریت سقوط و نظام جدید بر افغانستان حاکم گردید.

به گزارش خبرگزاری سریع؛ پس از تغییر نظام، تغییرات زیادی درسیستم حکومتی، اداری، سیاسی و به‌خصوص تعلیمی ایجاد گردید دروازه های مکاتب و دانش‌گاه ها به روی دختران بسته و تعدادی زیادی از زنان و دختران بیکار شدند.

فرار دولتمردان حکومت قبلی و در رأس آن اشرف غنی، سبب فروپاشی نظام کشور وباعث به وجود آمدن بحران‌های عدیده‌ی در کشور گردید.

در آستانه‌ی فرا رسیدن سه‌ساله‌گی حکومت سرپرست تعداد زیاد از جوانان خواستار بازگشایی دروازه های مکاتب و دانش‌گاه ها از سوی حکومت سرپرست اند.

سنبل کوهستانی، که مثل هزاران دختر دیگر از درس و تحصیل بازمانده می‌گوید در حال حاضر افغانستان در حالت فلج و رو به عقب روان است.

او می‌گوید:” قرار بود که درس‌های سمستر دوم را هم بروم اما دروازه های دانش‌‌گاه ها را بستند و مثل من هزارن دختر دیگر آرزوهای شان را دفن کرده اند.”

او در ادامه افزود؛ که در این سه‌سال تنها دختران ضرر نکرده اند بلکه نیم پیکر افغانستان با نداشتن حق تحصیل در حالت “فلج باقی مانده و رو به عقب روان است.”

وی از حکومت می‌خواهد که برای دختران اجازه درس و تحصیل دوباره را بدهند تا بتوانند برای خانواه و کشور مفید واقع گردند.

در همین حال صنم احمدی، که تازه به دانش‌گاه راه پیدا کرده بود می‌گوید قبل از آغاز فصل جدید زندگی اش همه‌چی برای او پایان یافت.

او می‌گوید:” این سه‌سال با بی سرنوشتی و نا امیدی گذشت اما حال از حکومت سرپرست تقاضا دارم که برای دختران هم اجازه تحصیل و کار را بدهند.”

او در ادامه افزود:” دانش حق هر فرد است و ما از حکومت سرپرست خواستار این حق هستیم.”

در همین حال، هزاران دختر دیگر در کشور وجود دارد که تنها خواسته‌ی شان باز شدن دروازه های مکاتب و ادامه‌ی تحصیل و کار است.

مدینه شهزاد، که پس از صنف ۹ دروازه های مکتب به رویش بسته شده می‌گوید “می‌خواستم داکتر شوم اما حال اهداف و آرزو هایم از بین رفته است.”

او می گوید با بسته ماندن درواز های مکاتب مهارت و اهداف همه‌ی دختران از بین می رود و همه به عقب بر می‌گردند.

این در حالی است که سه سال از حاکمیت حکومت امارت اسلامی در کشور می‌گذرد اما هنوز هم دختران در بی سرنوشتی و به دور از درس و تحصیل به سر می‌برند و هنوز هم از سر نوشت شان خبری نیست.