انتظارها از برگزاری نشست سوم دوحه در مورد افغانستان
سازمان ملل متحد، سومین نشست مشورتی دوحه در مورد افغانستان را ام‌روز که با ۳۰ ماه جون برابر است، برگزار کرد که برای فردا نیز ادامه دارد.
به‌گزارش خبرگزاری سریع؛ در این نشست نماینده‌های ویژه‌ی کشور‌ها در امور افغانستان حضور دارند و هیات حکومت سرپرست نیز به رهبری ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی حکومت سرپرست در این نشست اشتراک کردند.
هم‌زمان با این، شماری از شهروندان افغانستان خواست‌های و انتظارهای شان را از برگزاری این نشست مطرح می‌کنند.
قسیم کریمی، یکی از شهروندان ولایت کابل در رابطه به برگزاری این نشست می‌گوید: “قسمی‌که نشست‌های قبلی دوحه به نفع مردم افغانستان نبوده، انتظار زیادی از این نشست نیز نمی‌توان داشت. نمایندگانی که از طرف دولت حاکم در این جلسه اشتراک کردند قطعا نماینده‌های واقعی مردم بوده نمی‌توانند چون به قشر عظیم جامعه که زنان افغان اند، اجازه‌ی اشتراک و نمایندگی داده نشده است و تقاضای همه‌ی مردم افغانستان از جامعه‌ی بین‌الملل این است که حکومت سرپرست را وادار کند تا حقوق زنان افغان، باز‌شدن مکاتب و دانش‌گاه‌ها، مساوات و برابری بین زن و مرد، اشتغال‌زایی و رفاه عامه را تامین کند”.
آسو، یکی از شهروان ولایت غزنی، برگزاری این نشست را برای مردم افغانستان مهم عنوان کرده می‌گوید: “انتظار من از این نشست این‌ست که در این نشست در مورد حقوق بشر و حقوق زنان بحث و گفت‌وگو شود و در مورد تمام چالش‌هایی‌که علیه زنان وجود دارد گفت‌وگو شود و راه‌حالی برای شان پیدا شود، ما امیدوار استیم که این نشست یک نشستی باشد که به بن‌بست‌ها و چالش‌هایی‌که علیه زنان وجود دارد، پایان ببخشد و زنان بتوانند که دوباره نفس بکشند و به چیزهایی‌که می‌خواستند برسند. در رابطه به آموزش، تحصیل، کار و دیگر سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای که علیه زنان به‌وجود آمده، پایان بخشیده شود، در مورد شان گفت‌وگو شود و یک راه‌حل مشروع و خوبی به‌وجود بیاید”.
او از مسوولان حکومت سرپرست می‌خواهد که با خواست‌های جامعه‌ی بین‌الملل کنار بیاید، قیودات ایجادشده را کاهش دهند و برای زنان فرصت‌هایی از قبیل کارکردن، آموزش و تحصیل را بدهند.
سومین نشست دوحه در حالی برگزاری می‌شود که هیچ زنی به‌عنوان نماینده‌ی زنان افغان در این نشست دعوت نشده‌اند.
یاسمین نظری، یک تن از پایتخت‌نشینان در رابطه به عدم حضور نماینده‌های زنان افغان در این نشست می‌گوید: “اگر نماینده‌های زنان افغانستان نیز در این نشست حضور می‌داشتند خیلی به‌تر بود، چرا که آنان زنان افغان را درک می‌کنند و می‌توانند مشکل‌های شان را به‌تر بیان کنند که در نتیجه این نشست می‌توانست برای مردم افغانستان به‌ویژه طبقه‌ی اناث مفید واقع شود”.
او خواستش را از این نشست چنین بیان می‌کند: “انتظار ما از دولت و سازمان ملل این است که به مشکلات زنان توجه کنند، قسمی‌که اکنون زنان با مشکل‌های بسیار جدی روبه‌رو استند از جمله حق تحصیل ندارند، حق کار ندارند حتا حق این را ندارند که آزادانه در شهر گشت‌وگذار داشته باشند و من خواستار این استم که سازمان ملل با برگزاری این نشست یک راه‌حل خوبی را در نظر بگیرد”.
در همین حال یک تن از فعالان مدنی در ولایت بدخشان که نخواست نامش گرفته شود می‌گوید: “برگزاری نشست دوحه مهم نیست، به‌خاطری‌که در دو دفعه‌ی اول نتوانست حداقل از حقوق زنان و حقوق تحصیل و تعلیم دختران دفاع کنند، از دید من این مهم نیست؛ چون‌که یک نشست وقتی در سطح بین‌الملل برگزار می‌شود باید تاثیرهای خود را داشته باشد و انتظار ما از این نشست این بود که باید تمام نماینده‌های زن‌ها شرکت می‌کردند و از حقوق شان دفاع می‌کردند و در این نشست در رابطه به بازگشایی مکاتب دختران، حقوق زن‌ها و یک حکومت همه‌شمول گفت‌وگو صورت می‌گرفت”.
او از مسوولان حکومت سرپرست می‌خواهد که به خواسته‌های ملی و بین‌المللی پاسخ مثبت دهند تا بتوانند که از این انزوا کشور را نجات دهد.
این در حالی است که نشست دوم دوحه در مورد افغانستان، با اشتراک شماری از فعالان جامعه‌ی مدنی افغانستان از جمله زنان، سال گذشته برگزار شده بود؛ اما حکومت سرپرست افغانستان، به‌دلیل پذیرفته‌نشدن شرط‌های شان از سوی سازمان ملل متحد، از اشتراک در این نشست خودداری کردند.
موضوع بحث نشست دوم دوحه، آموزش زنان و دختران افغان و تشکیل یک دولت فراگیر در افغانستان بود؛ اما بدون کدام نتیجه‌‌ای به‌پایان رسید.
ریحانه حسان
خبرگزاری سریع
https://sarie.news/a1897b
