انچه باید درباره دئودورانت کل بدن باید بدانیم

تفاوت دئودورانت با ضد تعریق چيست؟

عرق انسان به خودی خود بوی بدی ندارد و ترکیب آن با باکتری‌های پوست است که بوی بدی تولید می‌کند. دئودورانت‌ها با این باکتری‌ها مبارزه کرده و به این صورت بوی بد بدن را از بین می‌برند. در واقع ترکیبات موجود در دئودورانت مانع رشد باکتری‌ها شده، تعداد باکتری‌ها را در زیر بغل کاهش می‌دهند و معمولا تاثیری بر میزان عرق بدن ندارند. اما ضد عرق‌ها با آلومینیوم خود، فعالیت غدد عرقی را متوقف کرده و مانع رسیدن عرق به پوست شما می‌شوند.

دئودورانت های «کل بدن» چگونه کار می کنند؟

بسیاری از محصولاتی که برای استفاده همه جانبه به بازار عرضه می شوند از نظر عملکردی مشابه دئودورانت های سنتی یا اسپری های بدن هستند.  آنها اغلب دارای عناصر پودری که عرق را جذب می کنند – مانند پودر درخت پیکان، نشاسته تاپیوکا و کربنات منیزیم همراه با عطرها برای پوشاندن بو هستند.  اکثر آنها مانند ضد تعریق های سنتی حاوی نمک های آلومینیوم کنترل کننده عرق نیستند، اما برخی از آنها اینطور هستند.  دکتر کریس آدیگون، متخصص پوست در چاپل هیل، کارولینای شمالی، گفت: جایی که جالب می شود، در محصولات نوآورانه ای است که ترکیبات ضد میکروبی را در خود جای داده است که باکتری هایی را که باعث بوی بد می شوند هدف قرار می دهند.  او گفت: “اگر عرق کردن برایتان مهم نیست، پس اینها واقعاً محصولات عالی هستند. آنها در واقع کار می کنند.”  یکی از این مواد، اسید ماندلیک است، یک آلفا هیدروکسی اسید ملایم که به کشتن باکتری های روی پوست معروف است.

مثال دیگر هیدروکسید منیزیم است که یک عنصر رایج در دئودورانت های طبیعی است.  پلسیا گفت که PH پوست را افزایش می دهد و محیط را کمتر اسیدی می کند و در نتیجه نسبت به باکتری های مولد بو مانند استافیلوکوکوس هومینیس و کورینه باکتریوم توبرکولوستاریکوم کمتر مهمان نوازی می کند.

آدیگون گفت: متخصصان پوست به طور منظم بوی مداوم بدن را با آنتی بیوتیک های تجویزی موضعی درمان می کنند. او افزود اما آنها فقط روی زیر بغل اعمال می شوند.

آیا به یک دئودورانت تمام بدن نیاز دارید؟

از دیدگاه بیولوژیکی، آیا باید دئودورانت را به برنامه روزانه خود اضافه کنید؟

کارشناسان می گویند نه. آدیگون گفت: “ما همه جا بو نمی دهیم. بنابراین من نمی دانم که چرا باید در همه جا دئودورانت بگذاریم.”

غدد عرق در سراسر بدن وجود دارد. اما فقط بخش کوچکی از آنها مسئول بوی بدن هستند.  غدد آپوکرین نامیده می شوند و عمدتاً در زیر بغل و اطراف کشاله ران متمرکز هستند.  آنها عرقی را آزاد می کنند که مملو از چربی ها و پروتئین هایی است که برای S. hominis و سایر اعضای میکروبیوم پوست یک بوفه غذایی را فراهم می کند.  بوی بدن محصول هضم این باکتری ها در عرق آپوکرین و تولید ترکیبات تند است که ما آن را به عنوان BO درک می کنیم.

اکثر غدد عرق شما چنین نعمت تغذیه ای را ارائه نمی دهند و بنابراین باعث ایجاد بو نمی شوند.  در سطح فلسفی تر، آیا به دئودورانت تمام بدن نیاز دارید؟همچنان خیر.  Plescia این مفهوم را که ما بوی بدی می دهیم و نیاز داریم چیزی را در سراسر بدن خود قرار دهیم تا بوی بهتری داشته باشیم، درک نمی کند.

او گفت که در گذشته اسپری های بدن برای عطرهایشان به بازار عرضه می شد.  پلشیا خاطرنشان کرد: اما اکنون ما آن را اینگونه می بینیم: “شما باید از محصولاتی در سراسر بدن خود استفاده کنید تا به شما کمک کند بو نگیرید.” ادیگون افزود که این پیام به ویژه زمانی که زنان را هدف قرار می دهد نگران کننده است.  او گفت: “از جمله مناطق خصوصی شما ما یک مشکل فرهنگی داریم که به زنان بگوییم کثیف هستند.”

آیا دلیلی برای استفاده نکردن از دئودورانت در همه جا وجود دارد؟

مانند هر چیزی که پاک می کنید، اسپری می کنید یا روی بدن خود می مالید، این احتمال وجود دارد که برخی از مواد می توانند پوست شما را تحریک کنند. متاسفانه، بسیاری از بیماران من که پوست حساس تری دارند، با استفاده دئودورانت های کل بدن را تحریک می کنند.  مواد محرک عبارتند از پنتیلن گلیکول، فنیل پروپانول، هیدروکسید پتاسیم و رایحه.

آدیگون تاکید کرد که بانوان نسبت به اجزای خصوصیشان مراقب آنچه در نزدیکی خود قرار می دهند باشند.  پوست این ناحیه بسیار حساس است و از تعادل ظریف میکرو فلورا پشتیبانی می کند.  ترکیبات کشنده باکتری می توانند این تعادل را مختل کنند و به طور بالقوه منجر به عفونت های قارچی و واژینوز باکتریایی شوند.  حتی اگر دستورالعمل های یک محصول بگوید که فقط برای استفاده خارجی است، خط بین خارجی و داخلی همیشه مشخص نیست.  اگر پوست حساسی ندارید و حس و بوی کرم ها و اسپری های دئودورانت را دوست دارید، استفاده از آنها جای نگرانی ندارد.  اما به گفته داونی، اگر به طور منظم حمام می کنید، نباید به آنها نیاز داشته باشید.  داونی گفت: “بیماران من مدام از من می پرسند که در مورد این محصولات چه فکر می کنم.”  “من به آنها می گویم که هنوز هم آب و صابون زیر دوش را دوست دارم.”