برف و باران، سونامی تازه در افغانستان
با آمد آمد فصل سرما و زمستان، تعدادی از ولایتها شاهد برفباری بوده و بارانهای شدید، زندگی را برای مردم افغانستان سختتر کرده است. شب گذشته در کابل نیز برفباری شد و با آنکه میگویند «کابل بی زر باشه و بی برف نی»، ولی این برفباری زندگی را برای کسانی سخت کرده که نانی برای خوردن و پولی برای خرید سوخت زمستان ندارند که بتوانند خانههای خود را گرم کنند تا از سرمای سوزان زمستان در امان باشند.
آمارهایی که وجود دارد، بالای ۲۰ میلیون نفر از شهروندان کشور با مشکلات اقتصادی مواجه هستند و اگر حداقل را در نظر بگیریم، ۵۰ درصد آمار ارائه شده، توان خرید زغالسنگ که قیمت نجومی پیدا کرده است را ندارند.
با آنکه حکومت سرپرست، ۴۰۰ هزار تن زغالسنگ را برای فقرا به قیمت هر تن ۹ هزار افغانی به فروش میرساند و گفته میشود که این قیمت، پایینتر از قیمت بازار است، ولی آیا کسانی که توانایی خرید یک نان خشک را ندارند، میتوانند ۹ هزار افغانی را برای خرید یک تن زغالسنگ بپردازند؟
افغانستان ثروتمندترین کشور از نظر معادن زغالسنگ است، اما مردمش باید این سرمایه ملی را به قیمت نجومی خریداری کنند. طالبان به عنوان زمامداران فعلی افغانستان، نباید بگذارند سرمایه ملی کشور به پاکستان سرازیر شود و اما مردمی که در فقیرترین کشور دنیا زندگی میکنند، در سرمای زمستان جانهای خود را از دست بدهند.
بنابراین زمستان پیشرو، یکی از سختترین زمستانها برای مردم افغانستان پیشبینی میشود و آن هم به این دلیل که میزان فقر و تنگدستی افزایش یافته و مردم توان خرید زغالسنگ را ندارند. نباید گذاشت این سونامی خطرناک در کنار آفات دیگر از مردم قربانی بگیرد و کشور در فاجعه دیگری غرق شود.
این فرمول بلاخره باید حل شود که همه چیز و هر نوع سرمایه در این کشور وجود دارد و مردم بالای این سرمایه خواب هستند، ولی فقر همچنان بیداد میکند.