بشردوست: وضعیت به نفع حکومت پیش میرود نه به نفع مردم
رمضان بشردوست نماینده اسبق شورای ملی در گفتگو با یکی از تلویزیون های خصوصی، وضعیت اسفبار تاریخ معاصر افغانستان را مشکل سیستم و نظام‌ها عنوان کرده و گفت در صد سال اخیر جنبش‌های متعددی به وجود آمد که هرکدام ادعا داشتند میتوانند برای بهبود وضعیت افغانستان مفید واقع گردند.
خبر گزاری سریع، کابل: آقای بشردوست می‌گوید طی صد سال اخیر از جنبش مشروطه‌خواهان گرفته که حکومت امیر حبیب الله خان را سقوط دادند تا حکومت مبتنی بر شریعت حبیب الله کلکانی، سپس جمهوری خلق، جمهوری اسلامی مجاهدین و امارت اسلامی دور اول و دوم همگی مدعی بودند و هستند که در بهبود وضعیت افغانستان مفید واقع می‌شوند؛ اما با وجود این همه تغییرات سیاسی وضعیت افغان‌ها نه تنها که بهتر نشد بلکه وخیم‌تر شد، وی افزود که با نظرداشت گذشته این سرزمین، هیچگاه منافع شخصی خود را قربانی وطن نکردیم، چوکی حکومت مصدر خدمت به مردم نبوده بلکه جهت کسب امتیاز سیاسی بوده است.
آقای بشردوست خاطر نشان کرد که من مردم افغانستان را به دو دسته تقسیم میکنم دسته‌ی عام و دسته‌ی خاص. دسته‌ی عام ۹۸٪ مردم این سرزمین هستند که همواره قربانی جاه طلبی دو فیصد گردیده اند.
وی با یاد آوری از سفید نمایی تاریخ معاصر افغانستان گفت، در این کشور تاریخ وجود ندارد بلکه مورخ نظر خود را می‌نویسد وی افزود مورخین با توجه به وابستگی قومی_قبیلوی نظرات خود را در تاریخ نگاری دخیل کرده است از این رو حقایق تاریخی مطابق به نظرات هر مورخ متفاوت است.
آقای بشردوست ادعاهای حقوق بشری امریکا و غرب را منافقت دیپلماتیک خواند و گفت که امریکا هفته‌ی چهل میلیون دالر به حکومت سرپرست کمک می‌کند و از سوی دیگر مقامات را در لیست سیاه قرار میدهند و ۲۳۹ میلیون دالر دیگر را نیز به هدف مبارزه با تروریزم به حکومت سرپرست کمک کرده است، همینطور سناتور امریکایی در نامه‌ی به کلینتون و جو بایدن نوشته که ۲۹۳ میلیون دالر امریکا در افغانستان مفقود گردیده است، همینطور۲۱ میلیارد دالر از جان ساپکو طی سه سال به افغانستان آمده است که اینها همه دال بر منافقت دیپلماتیک امریکا است که متضرر آن ۹۸ فیصد مردم این سرزمین هستند و این رفتارهای کج و پیج در راستای تامین منافع آمریکا صورت می‌گیرد نه به نفع افغان‌ها.
آقای بشردوست در پاسخ به اینکه آیا وضعیت حکومت سرپرست به طرف استحکام پیش میرود یا فروپاشی، گفت: وضعیت به نفع حکومت پیش میرود نه به نفع مردم، زیرا هم اکنون هیچ مخالفی در جغرافیای افغانستان وجود ندارد ولی اگر دو ولسوالی سقوط کند روابط دیپلماتیک با طالبان تغییر می‌کند.
