تروریزم مار آستین پاکستان؛ در حال نیش زدن به مدیران پرورشگاه اش
پاکستان به عنوان یک قدرت اتمی گرسنه در همسایگی افغانستان و در قلب منطقه به یکی از دردسرهای بزرگ همسایگان و منطقه تبدیل شده است، این کشور که همزمان با اسرائیل ایجاد شد برای تداوم نفاق و شرارت در منطقه و برای تداوم نفاق و شرارت در منطقه و نفوذ انگلیس و غرب پایگاه امن و مطمین برای این قدرت ها محسوب میگردد، اسرائیل نیز در خاورمیانه عین نقش پاکستان را برای امریکا ایفا میکند.
پاکستان به عنوان کشوری که به تازگی ایجاد و احداث گردیده است نقش جاسوس و تطبیق کننده پروژههای امریکا و غرب را در منطقه ایفا میکند. این کشور که به لحاظ منابع اقتصادی و عایداتی به شدت ضعیف و حراست و نگهداری از تسلیحات اتمی نیز هزینهبر است به هر درب و دیواری میکوبد تا قرضههایش را پرداخت و بحران مالی را مدیریت کنند. تروریزم پروژه امریکا و غرب در منطقه است که هزینههای سرسام آوری در تطبیق آن سرازیر میکنند، مدیر و تطبیق کننده این پروژه شیطانی پاکستان است.
پاکستان با نظرداشت اولویتهایش از پدیده تروریزم پروری انواع بهرهها میبرند، با توجه به اختلافات مرزی که با هند و افغانستان دارد، تروریزم را برای تهدید این کشورها تقویت و پرورش میدهند، هند بر سر مسئله کشمیر با پاکستان در مناقشه قرار دارد و افغانستان نیز بر سر خط دیورند با این کشور در کشاکش است، امریکا و غرب که در صدد نفوذ و ایجاد نا امنی در حوزه آسیای میانه و در تداوم آن قلمرو روسیه و چین میباشد، دلگرم به تمویل و حمایت از تروریزم است؛ بنا بر این پاکستان از این طریق گروههای تروریستی را با بودجه امریکا تمویل و تجهیز نموده و بخشی از این بودجه را به کیسه خود زده و بخش دیگر را به رشد افراطیت هزینه کرده و از این مجرا هم اهداف امریکا را پیش میبرد هم اینکه خود برای تهدید افغانستان و هند از آن بهرهبرداری میکند؛ چون عمق استراتژیک پاکستان که قبلا تعریف گردیده است مبتنی بر نا امنی افغانستان و شعلهور ساختن آتش جنگ در این سرزمین است.
اما ضرب المثل معروف عامیانه است که میگویند « چاه کن در چاه است» سر انجام پدیده تروریزم و ترویج آن دامن پاکستان را گرفت و این مار آستین در حال حاضر نیش اش را به جان این کشور فرو میکند. بعد از قدرتگیری طالبان در افغانستان، دامنه نا امنی در پاکستان روز به روز وسعت یافته است به گونهی که هم اکنون این کشور توان مهار و مدیریت تروریزم را از دست داده است، گروههایی همچون «تیتیپی» و ارتش آزادیبخش بلوچ در حال رشد و اوجگیری روز افزون است طوری که امنیت و ثبات این کشور را جدا به مخاطره انداخته است. انتحار و انفجارات روز افزون در این کشور گروههای تروریستی را به به یک وزنهی قوی در برابر دولت این کشور قرار داده و همه روزه قربانی های زیادی از دولت و مردم پاکستان میگیرد.
دیروزمقامات محلی پاکستان اعلام کردند که طی حمله شبهنظامیان به سه نقطه از ایالت بلوچستان این کشور ۱۸ عسکر و ۲ غیرنظامی جان خود را از دست داد و چند تن دیگر نیز مجروح شدند، مشابه این حملات بارها و بارها در این سرزمین اتفاق افتاده است. گروههای تروریستی در پاکستان با اعتماد به نفس قوی برای در اختیار گرفتن قدرت در این سرزمین میجنگند؛ چندی پیش ویدیویی در فضای مجازی دست به دست میشد که یکی از اعضای «تیتیپی» با اعتماد به نفس خطاب به کشورهایی که به دولت پاکستان قرضه میپردازند میگوید که واریزی قرضه به پاکستان را متوقف کنید، وقتیکه ما قدرت را در اختیار بگیریم، هیچ یکی از قرضهها را پرداخت نخواهیم کرد.
بنا بر این بر حکومت افغانستان لازم است که برای وقایه از تاثیرگذاری مداخلات پاکستان و خنثی کردن اثرات گروههای تروریستی همچون داعش که آرم پاکستان را دارد، به طرف جذب حمایت مردمی و تشکیل دولت ملی گام بردارند. شکاف میان حکومت و ملت حشرات مضری همچون داعش را در خود جا میدهد که به سان موریانه شیرازههای نظام را مکیده و درخت نورس عزت و وقار افغانستان را واژگون میسازد؛ بنا بر این برگذاری رفراندم بر سر نوعیت نظام، تشکیل حکومت فراگیر، رسمیت بخشیدن به حقوق زنان و اقوام و مذاهب این کشور باعث میگردد که همه ملت خود را در نظام ببینند و به هر میزانی که ضریب رضایت عموم ارتقا یابد به همان میزان نظام و دولت افغانستان استحکام و استقرار خواهد یافت.
چنانچه شاهدیم که در پی اوج نارضایتی عموم شهروندان از حکومت است که «آیاسآی» با مقامات جمهوریت در ترکیه دید و بازدید میکند و دولت ترکیه نیز با توجه به اینکه خود را دوست و حامی حکومت کنونی میپندارد؛ اما عملا زمینهساز چنین نشستهای نفاق آمیز است؛ زیرا پاکستان و جهان دقیقا رخنههای نفوذ را میبینند و از همین مجرا وارد میشوند؛ اگر دولت ملی شکل گیرد، این منافذ مسدود و زمینههای مداخله به صفر تقلیل مییابد؛ چنانچه هدف از سیاست و قدرت خدمتگذاری به ملت و ایجاد دولت پایدار ملی است، خوب است که حکومت سرپرست خطوط ایجاد دولت قدرتمند را بپیمایند که دقیقا از بستر مردم عبور میکند در غیر آن هیچ نفوس این کشور روی آرامش و خوشی را نخواهند دید.