حج؛ منافع ماهوی بشر شمول

حج یکی از بزرگترین میعادگاه دنیوی بشریت است که از سراسر گیتی، در مکهای مکرمه گردهم آمده و در روز مشخص «عید سعید قربان» دور خانهای کعبه طواف کرده و لبیک گویان به دعوت الهی سر تسلیم فرو مینهند. اینکه مسلمانان از نقاط مختلف جهان به این سرزمین مقدس عزیمت میکنند، این یک سفر تفریحی نیست و یک سفر زیارتی معمولی هم نیست؛ بلکه این سفر یک مشارکت بسیار مهمی برای ادارهای بشریت است نه فقط ادارهای مسلمین و مومنین، خداوند این دستگاه و تشکیلات را مقرر کرده تا امور بشریت بر محور توحید و یکتا پرستی سامان یابد، خداوند اعمال و ترتیبات فریضهای حج را به گونهای سامان بخشیده که در فرایند اعمال حج، بشریت بتوانند به درک تسلیمی مطلق برسند و اینکه ارادهای خداوند بر همهای ارادهها فایق و غالب است در دوران حج تمثیل میگردد، در ایام مشخص حج، انسان حتی نمیتواند چهرهاش را در آئینه ببیند، نمیتواند به حشرهای که ماحول باشد آسیب برساند، حتی نمیتواند کوچکترین امری را که بوی منیت و تعلق نفس از آن استشمام گردد اجرا کند.
خداوند در قرآن مجید میفرماید: «جعل الله الکعبه البیت الحرام قیاما للناس» خداوند این خانهای شریف را محل قوام و قیام بشریت قرار داده و در آیهای دیگری میفرماید: « ان اول بیت وضع للناس للذی ببکه» این خانهای که ما در مکه «بکه» قرار دادیم «وضع للناس» مال بشریت است. بنا بر این عمل حج و جمع شدن در این مکان مقدس و زیارت حجاج، عملی است که سود و عاید آن به بشریت بر میگردد.
حجاج که همه ساله در روز معین، مکان معین و زمان معین اطراف کعبهای شریفه جمع میشوند و لبیک گویان یکدل و یکصدا تمثیلی از تسلیمی در برابر معبود مینمایند و با تجمع بزرگ رستاخیز دنیوی را تمثیل میکنند، تجمعاتی به این بزرگی و عظمت، ماهیت صد در صد سیاسی دارد و این یکی از خصوصیتهای بارز حج است. در این تجمع بزرگ سیاسی_عبادی، خوب است که حجاج با دعوت از مسلمانان و عموم آزاداگان جهان علیه فرعون زمان و ظلمهایی که جریان دارد رستاخیز عمومی را شکل و بسط دهند، در ایام حج هیچ یکی از حجاج نمیتواند حتی به حشرهای آسیب برساند و این به معنی بی عملی و جلوگیری از آسیب رساندن به زنده جان است، وقتیکه حیات حشرهای که مخلوق خداوند است در نزد الله متعال ارزشمند است؛ چه بسا به قتل و کشتار انسانها که توسط فرعونهای زمان «ترامپ و نتانیاهو» جلو چشم مسلمانان و مردم جهان صورت میگیرد؛ اما هیچ عمل موسی گونه را در این قبال شاهد نیستیم و به خصوص کشورهای عربی ماحول فلسطین که از لحاظ نژادی، زبانی، دینی جغرافیایی و … با اهالی و ساکنان فلسطین اشتراکات فراوانی دارند، صرفا نظارهگر این همه فجایع اند و هیچگونه کمک و دادرسی برای این مردم مظلوم ندارند، وقتیکه صدای لبیک از کعبه بر میخیزد، در واقع تعهدی است به دعوت الهی که یکایک دستور العمل و مصادیق آن در قرآن شریف ذکر گردیده و خط سیر پذیرفتن دعوت کاملا مشخص گردیده است که همانا مبارزه با ظلم، استکبار و طاغوتهای زمان است، اکنون به خویش بنگریم که با این همه انسانهای مدعی عبودیت و تسلیمی در برابر خداوند، آیا واقعا به درخواست و رهنمودهای الهی لبیک گفته ایم یا اینکه فقط به تمثیل آن در روز حج بسنده نموده و وقتیکه به محل خود برگردیم این تعهد و لبیک کاملا فراموش میگردد؟
وقتیکه حجاج دور کعبه طواف میکنند، در واقع گردش در اطراف مرکزیت توحید است، به بشریت یاد میدهد که حرکت زندگی ات باید توحیدی و در مرکز توحید باشد؛ یعنی یاد آوری این نکته که زندگی، زندگی توحیدی، حرکت، حرکت توحیدی اقتصاد، اقتصاد توحیدی، رفتار با مردم و خانواده، برادران و خواهران رفتار توحیدی و خانواده توحیدی باشد، در واقع باید همهای امور زندگی بر محور توحید باشد؛ اگر بشریت به این معرفت برسد که تمام امور زندگی اش بر محوریت توحید باشد دنیا گل و گلستان خواهد شد؛ اگر زندگی توحیدی شکل و بسط یابد، خودخواهیها، بیرحمیها، استعمار و اشغال سرزمینهای دیگران و زورگوییها ختم خواهد شد؛ لذا طواف به ما این را یاد میدهد که درس زندگی، توحید است و توحید متعلق به عموم بشریت است؛ فقط مال مسلمانان نیست، «وضع فی الناس بالحج؛ قیاما للناس». سعی بین صفا و مروه یک حرکت نمادین است و این درس را به بشریت می آموزد که همیشه بین کوه مشکلات زندگی در تحرک باشید، تلاش کنید و در برابر مشکلات زانو نزنید، بالاخره به پیروزی دست خواهید یافت، آنهایی که هم اکنون از بی تفاوتی و بی عملی شان تمثیلی از افتادن در برابر زورمندان را رخ میزنند و در برابر استکبار هیچگونه تحرکی از خود نشان نمیدهند، عملا زیر بار ظلم و ستم فرعونهای زمان قرار گرفته اند و روزی خواهد رسید که توسط موسی های این عصر و زمان به مبارزه خواسته شده و در دریای خشم الهی غرق خواهند شد؛ زیرا آنانکه به دعوت خداوند سر تسلیم فرو نگذارند، یقینا در کام طاغوت و شیاطین عصر خواهند افتاد که با تمام نام و آوازه، شهرت و ثروت به بدترین شکل ممکن دفن تاریخ خواهند شد.
لینک کوتاه