حذف آثار زنان از دانشگاه‌های کشور
در حالی که دانشگاه‌ها با دستور وزارت تحصیلات عالی آثار نویسندگان زن را از برنامه‌های درسی حذف می‌کنند، صدای زنان افغان در ادبیات جهانی و روایت‌های شفاهی همچنان شنیده می‌شود و تجربه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آنان را به جهان منتقل می‌کند.
به گزارش خبرگزاری سریع؛ بر اساس دستورالعمل‌های تازه وزارت تحصیلات عالی ، دانشگاه‌ها موظف شده‌اند کتاب‌های تألیف‌شده توسط زنان افغان را از برنامه‌های درسی حذف کنند.
علاوه بر این، تدریس دروسی مانند حقوق بشر و جامعه‌شناسی زنان نیز متوقف شده و محدودیت‌های آموزشی علیه زنان وارد مرحله تازه‌ای شده است.
این اقدامات ادامه سیاست‌هایی است که طی چهار سال گذشته، آموزش، اشتغال و حضور اجتماعی زنان را به‌شدت محدود کرده است.
با وجود این فشارها، آثار زنان افغان همچنان در سطح بین‌المللی منتشر می‌شوند و روایتگر تجربه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور هستند. برخی از آثار برجسته عبارتند از:
«عزیزم کابل»: دفترچه‌ای ۷۰ هزار کلمه‌ای بر اساس گفت‌وگوهای واتس‌اپی ۲۱ زن نویسنده افغان در سال ۲۰۲۱ که زندگی روزمره در کابل را بازتاب می‌دهد.
«قلم من بال پرنده است»: مجموعه داستان‌های کوتاه ۱۸ نویسنده زن به زبان‌های دری و پشتو که به موضوعاتی مانند کودکی، خانواده، جنگ و هویت می‌پردازد.
آثار مریم محبوب: نویسنده متولد ۱۹۵۵ که بازتاب زندگی زنان در سنت، پدرسالاری و کشمکش‌های سیاسی است و در تبعید ادامه یافته است.
فوزیه رهگذر بارلاس: شاعر و نویسنده بلخی که پس از ترک افغانستان در سال ۱۹۷۹، آثارش را در تبعید منتشر کرد و تلفیقی از تجربه مهاجرت و حافظه فرهنگی را ارائه می‌دهد.
زکیه عادلی: معاون پیشین وزارت عدلیه که در حوزه حقوق زنان و ساختارهای قانونی قلم زده و آثارش پلی میان حقوق و ادبیات ایجاد کرده است.
علاوه بر آثار مکتوب، زنان افغان با حفظ سنت‌های شفاهی مانند لالایی‌ها، افسانه‌ها و شهادت‌های خانوادگی حافظه فرهنگی کشور را زنده نگه داشته‌اند.
خاطرات مهاجرت نیز در قالب مجموعه‌ها و کتاب‌ها ثبت شده و تجربه زن افغان را فراتر از مرزها گسترش داده است.
