رئیس جمهور غنی: من علاقه‌ای به قدرت ندارم اما به اصول برقراری نظم متعهد هستم

هرچند مدت زمان بیشتر از بی نتیجه بودن روند صلح افغانستان سپری می‌گردد، کشتار و قتل شهروندان کشور بیش از پیش افزایش می‌یابد. مقصر اصلی در روند تأخیر و اخلال پروسه صلح هرچند به وضوح روشن نیست؛ اما طالبان و دولت هر کدام دیگری را متهم به این امر می‌نمایند، عواقب این حالت هرچه باشد، خیری در آن نیست؛ زیرا چهره‌ی مذموم جنگ از دل این سوء نظرها خود را برجسته می‌سازد. در پیوند به وضعیت جاری کشور موضع‌گیری های رسانه‌ی و اعلام دیدگاه طرف‌های درگیر جنگ از رسانه‌های خارجی بیش از زمان‌های قبل مورد توجه واقع گردیده است. در همین ارتباط رئیس جمهور غنی، در گفت‌وگوی ویژه با ساعت خبر پی‌بی‌اس آمریکا گفت که در صورت تداوم خشونت‌های طالبان آماده دفاع از کشور در صورت تشدید حملات طالبان است.

او گفت: «در مورد جنگ باید بگویم که ما آماده هستیم. ما برای ماه‌ها آماده بوده‌ایم. خروج نظامیان آمریکایی یک تصمیم راهبردی است که خیلی چیز‌ها را روشن می‌کند. جنگ آسان‌تر خواهد شد چون تمام اتهام‌های طالبان مبنی بر توطئه بین‌المللی یا خواست بین‌المللی که برای همیشه در افغانستان بمانند، دیگر وجود نخواهد داشت. ما باید همکاری کنیم. عامل دیگر در منطقه است. اکنون منطقه از این خوشحال است که ایالات متحده هیچ قصدی برای حضور درازمدت ندارد. در نتیجه باید در همکاری با هم به یک استراتژی امنیتی جمعی برسیم».

آمریکا اعلام کرده  که تمام نیروهای خود را تا ۱۱ سپتامبر سال جاری (۲۰۲۱) از افغانستان خارج خواهد کرد. بخشی از سربازان آمریکایی و ناتو پس از اعلام جدول زمان خروج نظامیان بین‌المللی، کشور را ترک کرده‌اند؛ اما طالبان هرچند حملات خود به نظامیان خارجی را متوقف کرده‌اند، با این حال شورش‌های خود در ۲۸ ولایت علیه نیروهای امنیتی را شدت بخشیده‌اند و با این همه نتوانسته‌اند هیچ ولایتی را تصرف کنند.

آقای غنی می‌گوید: «طالبان توانایی حفظ مناطق را ندارد. طالبان حملات پراکنده‌ای انجام می‌دهد. آنها نیروی ویرانگر هستند و نمی‌توانند منطقه‌ای را نگه دارند. ارغنداب تنها جایی است که می‌خواستند نگه دارند. اما مردم به شدت از آنها متنفر شده‌اند». راه‌حل بحران ناامنی در افغانستان از نظر آقای غنی گفت‌وگوهای صلح است اما این مذاکرات نباید نظام دموکراتیک را قربانی اهداف سیاسی کند. او می‌گوید: «کلید گفت‌وگوی سیاسی این است که طالبان انتخابات را به‌ عنوان سیستم سیاسی آينده افغانستان بپذیرند. این هدف اساسی است. سایر مسايل قابل بحث است. اما اگر این مساله اساسی پذیرفته نشود، سایر مسائل مانند پیشرفت‌های بیست سال اخیر به ویژه در حوزه زنان، جوانان، اقلیت‌ها و تمام اقشار جامعه زیر سوال می‌رود». پیشتر گزارش شده بود که طالبان حاضر نیستند با اشرف غنی کار کنند و خواهان ایجاد دولت گذار و انتقال قدرت هستند. آقای غنی در پاسخ به اینکه آیا حاضر است قدرت را به حکومت موقت انتقال دهد،‌ جواب رد داد.

او گفت: «اگر جنگ وجود داشته باشد، من فرمانده کل قوا هستم. من مردمم را رها نخواهم کرد. من سربازان خود را رها نخواهم کرد. من مایلم برای کشورم بمیرم. من علاقه‌ای به قدرت ندارم اما به اصول برقراری نظم متعهد هستم. جامعه افغانستان به نظم نیاز دارد». اشرف غنی درباره طالبان گفت: «آیا آنها حاضر هستند که انتخابات را به عنوان اساس حرکت به آینده بپذیرند یا نه؟ من مانع نیستم. من طرح درست کرده‌ام. آن‌را اعلام کرده‌ام. اجماع شکل داده‌ام. آنها باید ابتدا بگویند که با استفاده از استراتژی اسب تروآ (فریب) می‌خواهند ظرفیت دولت را از بین ببرند و رئیس آن‌را حذف کنند و به امور خود ادامه دهند. این تکنیک اتلاف وقت است که روی من تمرکز کنند تا روی راه حل».

رئیس جمهور کشور بار دیگر هشدار داده که خطر تروریسم از کشورش از بین نرفته است و نوع آن تغییر کرده است. او از تعهد دوام‌دار ایالات متحده آمریکا به کشور در بخش مالی، امنیتی و اقتصادی و بشری یاد کرد و گفته آمریکا نیز در ۲۰ سال گذشته شریک دستاوردهای افغانستان بوده است. آقای غنی در مورد خطر تروریسم هم تصریح کرد: «ما ۴۰ هزار نیروی خود را از دست داده‌ایم که نیروی داوطلب بوده‌اند. تنها همسایه‌های منطقه‌ای ما نیستند که از طالبان حمایت می‌کنند بلکه شبکه‌های بین‌المللی نیز هستند. شبکه‌های مجرمی هستند که از قاچاق مواد مخدر سود می‌برند که می‌خواهند این شرایط ادامه پیدا کند. این شبکه‌های تروریستی فراتر از منطقه است. داعش از ۱۶ کشور سربازگیری می‌کند و اکنون ما می‌کوشیم زنان و کودکان آنها را بازپروری کنیم».

در حال حاضر وضعیت داخلی افغانستان دچار آشفتگی‌هایی است که مردم را بیش از دولتمردان و چهره‌های سیاسی در باتلاق خود بلوکه کرده است. حملات کور تروریستی و به خاک و خون کشانیدن دهها شهروند کشور در میانگین روزانه آن، از پیامدهای وضعیت ناگوار خشونت آمیز کنونی است. مردم افغانستان پیش از اینکه به چهره سیاسی خاص حسن نظر داشته باشد، به ختم جنگ و تشکیل یک دولت فراگیر ملی اولویت می‌دهند. نظام تک قطبی که تحت هر عنوان به این مردم پیشکش گردد مورد پسند نیست؛ بلکه آنان نظام سیاسی را خواهان اند که آئینه تمام نمای اقلیت‌های قومی – مذهبی باشد، آنچه که از گفته‌های سیاسیون قابل تدقیق است، طالبان در پی انحصار نظام اند که این امر با توجه به وضعیت داخلی کشور و جو حاکم بر آن، امر غیر ممکن و به دور از واقعیت اجتماعی است.