رسالت رسانه‌یی و اخلاق حرفوی

در وضعیتی که افغانستان کنونی قرار دارد، رسانه‌ها به عنوان موثرترین ابزار انتقال اطلاعات نقش قابل توجه دارد، با وجود نظارت عمیق بر رسانه‌ها و سانسورهایی که در این زمینه صورت گرفته است؛ بازهم رسانه‌های داخلی فعالیت‌هایی دارند؛ اما نمیتوانند به انعکاس واقعیت‌ها و حقایق جاری در این سرزمین پیشگام گردند.

در وضعیتی که رسانه‌های داخلی با خود سانسوری و قیودات زیاد روزگار سپری می‌کنند اما برخی رسانه های غربی همچون بی‌بی‌سی فعالیت‌هایی در افغانستان دارند و آزادانه هرچه را می‌خواهند نشرات دارند. هم‌پیمانی حکومت کنونی با رسانه‌های خارجی سئوال برانگیز است، رسانه‌های خارجی همواره علیه افغانستان و حکومت اش موضع‌گیری‌های گوناگون دارد. این رسانه ها پوشش‌های خبری را با نظرداشت منافع و سیاست‌های رسانه‌یی شان ترتیب می‌دهند.

آنچه که تا کنون مردم افغانستان را دچار سردرگمی ساخته است، عدم شفافیت در پوشش خبری رسانه‌های خارجی است. در شرایطی که حاکمیت کنونی به شدت بر آزادی بیان و فعالیت‌های رسانه‌ای نظارت دارد، رسانه‌هایی که در کابل فعالیت می‌کنند،  تحت فشارهای سیاسی و اقتصادی قرار دارند. این فشارها منجر به خودسانسوری شده و در نهایت اطلاعات ناقص و تحریف شده‌ای را به افکار عمومی منتقل می کنند که با متن واقعیت کاملا ناسازگار است.

در وضعیتی که برخی از رسانه‌های غربی همچون بی بی سی به دلیل منافع اقتصادی یا سیاسی خود، از پرداختن به مسائل کلیدی و چالش‌های واقعی مردم افغانستان امتناع می ورزند. این رویکرد نه تنها حقوق افکار عمومی را نقض می‌کند، بلکه می‌تواند به تقویت روایت‌های نادرست و یک‌سویه کمک کند که در نهایت به زیان مردم افغانستان خواهد بود.

با وجودی که جریان رسانه‌یی افغانستان در اختیار مخالفین این حکومت قرار دارد سنسور و محدودیت رسانه‌های داخلی، باعث تقویت روایت‌سازی رسانه‌های اپوزیسیون می‌گردد. علاوه بر آن برخی از این رسانه‌ها بجای پرداختن به واقعیت‌ها و انتشار اخبار موثق، بیشتر به مسایل احساسی و روایت‌سازی‌ها می‌پردازد.

گرویدن به رویکردهای احساسی در عوض کار مسلکی، رسانه را دچار روزمرگی ساخته و بجای نشر حقایق و واقعیت‌ها، مواردی را به نشر می‌سپارند که بازخورد بهتری برای مخاطب داشته باشد. عبور از کار مسلکی و چسپیدن به مسایل احساسی باعث ایجاد ترس و نا امیدی میان مردم گردیده و دلهره‌گی جامعه را بیشتر می‌سازد.

رسانه‌های غربی با توجه به اینکه خود را به عنوان نهادهای مستقل، که در راستای منافع عمومی عمل می کنند؛ معرفی می نمایند، نه تنها به دنبال جلب توجه و تأمین منافع خود می باشند. بلکه به عنوان ابزاری برای تداوم وضعیت موجود و سرکوب آزادی بیان عمل می کنند.

لذا رسانه‌های غربی علیرغم اینکه خود را به عنوان نهادهای مستقل، که در راستای منافع عمومی عمل می کنند؛ معرفی می نمایند، نه تنها به دنبال جلب توجه و تأمین منافع خود می باشند بلکه به عنوان ابزاری برای تداوم وضعیت موجود و سرکوب آزادی بیان عمل می کنند.

این رسانه‌ها می‌بایست بجای ایجاد سرگرمی، حقیقت ها را انعکاس دهند و صدای مردم افغانستان باشند.