رفع بحران کنونی نیازمند ایجاد حکومت با مشروعیت ملی و بین المللی

تغییر و تحول سیاسی در نفس خود مدتی هرج و مرج و بی نظمی را در پی دارد، افغانستان کنونی مولود تحولاتی است که پیش از این به اثر فسادهای گسترده و عدم مسئولیت در قبال سرنوشت ملت بدینجا کشانیده شد. با سقوط پی‌هم ولایات، طالبان اعلام کردند که قصد ورود به کابل را ندارند و «کنترل نظم و امنیت کابل به عهده جانب مقابل می‌باشد» اما فرار اشرف غنی از کشور باعث خلأ قدرت شد که در پی آن هرج و مرج و دزدی اموال مردم توسط افراد مخل نظم نیز یکی پشت دیگری به تحقق پیوست، در این میان نیاز به نیروی تأمین امنیت بود که این شهر را از حالت دزدی و بی سرنوشتی نجات دهند، با توجه به اینکه طالبان عزم ورود به کابل را نداشتند؛ اما در در چنین حالت و در فقدان نیروهای مسئول نظم ناگزیر بودند وارد شهر شوند و امنیت را تأمین نمایند.

اکنون یک هفته از کنترل طالبان بر شهر کابل می‌گذرد، شهر در امنیت به سر می‌برد، رفتار افراد طالبان با ساکنین این ولایت عمدتا نرم و مسئولانه بوده است، قیودات بر آزادی های فردی وضع نگردیده است، در برخی موارد گزارش هایی نیز وجود دارد که نظامیان طالبان برخی را به دلیل نوعیت لباس مورد بازجویی قرار داده است؛ اما در عموم رضایت بخش می‌باشد، با این حال، هم اکنون وضعیت اقتصادی مردم روز به روز رو به وخامت است، ادارات دولتی و خصوصی، بانک ها و تشبثاتی که نقش اساسی در اقتصاد مردم دارد تعطیل می‌باشد، طالبان گزارش داده اند که در حال کار بر روی طرح و ساختار حکومت جدید می‌باشند که در آن حقوق همه اقوام و مذاهب افغانستان در نظر گرفته می‌شود؛ سخنگویان طالبان پیش از این گفته بودند که حکومت قوی را ایجاد خواهند کرد که رضایت عموم را در پی داشته باشد، با این حال برخی چهره های طالبان نیز گفته اند که آنان با پرچم ملی مشکل ندارند بلکه هدف آنان تشکیل حکومت اسلامی می باشد.

اینکه تشکیلات حکومت اسلامی و ساختار آن چگونه خواهد بود تا کنون جزئیاتی از آن در دسترس نیست؛ اما هم اکنون کتله های جامعه افغانی و کشورهای جهان نظاره‌گر بر اوضاع افغانستان است که آیا حکومت مورد نظر طالبان رضایت جامعه افغانی و کشورهای جهان را در پی خواهد داشت؟ بیشترین کشورهای عضو ملل متحد، حقوق بشر، حقوق بشردوستانه، رعایت حقوق زنان و اقلیت ها و آزادی بیان را شرط به رسمیت شناختن حکومت جدید اعلان کرده اند، در این میان، برخی از چهره های سیاسی افغانستان نیز در حال چانه زنی و گفتگو با مقامات طالبان به سر می برند که بر سر نوعیت حکومت جدید و ساختار آن بحث و برررسی نمایند، پیش از این عبدالله عبدالله عضو گفتگو کننده هیأت صلح افغانستان خبر داده بود که گفتگوها بر سر تشکیل حکومت فراگیر ملی که در آن شمولیت همه اقوام و مذاهب افغانستان تضمین گردد رضایت بخش بوده است؛ اما وی یاد آور شده بود که در مورد جزئیات آن تا کنون بحث نشده است.

به رسمیت شناختن هر حکومت در جهان منوط به معیارهای بین المللی است که در حکومت های سراسر جهان آن معیارها رعایت می شود، با این حال اکنون که طالبان زمامدار حاکمیت در افغانستان می باشند توجه به وضعیت عموم جامعه و رهایی از این وضعیت فقر زده را بیش از پیش در محراق توجه شان قرار دهند؛ تعطیلات فعالیت های عمومی در کشور باعث گردیده است که دامنه فقر بیش از هر زمان دیگر وسعت یابد، کمک های بین المللی نیز منوط به شرایطی است که معیارهای آنان مورد پذیرش قرار گیرد؛ بنا بر این رهبران طالبان هم اکنون کنترل اکثریت جغرافیا را در اختیار دارند، جهت مشروعیت و رسمیت یافتن لازم است که به این خواسته ها و مطالبات جامعه جهانی و کتله های سیاسی افغان توجه صورت گیرد تا افغانستان از دل این بحران با موفقیت عبور نموده و در آینده‌ی نزدیک شاهد یک حکومت قوی و فراگیر باشیم که نمونه‌ی آن در سطح منطقه مثال زدنی باشد، کشور ما دارای منابع و معادن سرشار است که با ایجاد یک حکومت مشروع ملی و بین المللی زمینه‌های استخراج آن فراهم می‌گردد، قرار داد استخراج معادن می تواند افغانستان را از اتکا به کمک های بیرونی نجات بخشد و کشور ما را به سوی توسعه اقتصادی و انسانی سوق دهد، اکنون همه چه وابسته به نوع انعطاف طالبان در ایجاد حکومت می باشد که افغانستان را از دل این بحران به سوی ترقی و توسعه سوق نماید.