روز جهانی قابله در سایه بحران؛ در هر 100 هزار تولد، 620 مادر افغان جان میبازند
پنجم می، مصادف با 15 ثور، از سوی سازمان جهانی صحت و کنفدراسیون بین المللی قابلگی به منظور تجلیل از تلاشهای صادقانه قابلههای سراسر دنیا در ارتقا سلامت مادر و نوزاد " روز جهانی قابله " نامگذاری شده است.

خبرگزاری سریع: قابله تنها یک متخصص زایمان نیست، بلکه یکی از ستونهای اصلی در تأمین سلامت جسم و روان مادران و نوزادان به شمار میرود. نقش قابله از زمان بارداری زن آغاز میشود و تا ماهها پس از تولد نوزاد ادامه دارد. او نهتنها مراقبتهای تخصصی ارائه میدهد، بلکه یک حامی دلسوز، مشاور مطمئن و راهنمای همراه در مسیر مادر شدن است.
از نگاه جهانی، سازمان بهداشت جهانی (WHO) بارها تأکید کرده است که توسعه مراقبتهای قابلگی میتواند در کاهش مرگومیر مادران، زایمانهای پرخطر، و حتی بهبود سلامت روان زنان نقش بزرگی ایفا کند.
در افغانستان اما شرایط متفاوت است! حکومت سرپرست از سال ۲۰۲۱ بدین سو، زنان را از تحصیل در رشتههای طبی و قابلگی منع کرده که این اقدام سلامت عمومی را با خطر بسیار جدی مواجه کرده است.
طبق آمار وزارت صحت عامه، حدود ۳۳ هزار و ۵۰۰ دانشجوی دختر در مراکز آموزش قابله گی و نرسینگ مشغول به تحصیل بودند که از ماه قوس 1403 با فرمان هبت الله آخندزاده در موسسات خصوصی نیز به روی آنان بسته شد.
صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، با صدور بیانیه ای به مناسبت این روز در شبکه اجتماعی ایکس، از وضعیت بحرانی سلامت مادران در افغانستان هشدار داد و خواستار سرمایهگذاری جهانی در بخش آموزش و خدمات قابلگی شد.
سازمان داکتران بدون مرز نیز هشدار داد در مناطق روستایی، کمبود قابله و مسیرهای طولانی تا مراکز درمانی، جان مادران را به خطر انداخته است.
بر اساس آخرین گزارش دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد، افغانستان بالاترین میزان مرگ و میر مادران را به خود اختصاص داده و از هر 100 هزار تولد زنده، 620 مادر جان خود را از دست می دهند.
این نمایندگی گزارش داده است 67.5 درصد از زایمان ها توسط قابله ها انجام می شود و فقط 19 درصد زنان افغان در سنین باروری به خدمات پیشگیری از بارداری دسترسی دارند.
محرومیت زنان و دختران از تحصیل، آن هم در بخشی که کاملا مربوط به سلامت خودشان میشود مسلما بازی با جان آنان است و تاکنون نیز عواقب بسیار مرگ باری بهمراه داشته است.
بازگشایی دانشگاهها و موسسات خصوصی به روی دختران و تحصیل آنان در رشته های پزشکی به ویژه نرسینگ و قابلگی کمک بزرگی به کاهش مشکلات و کمبودهای بخش صحی کشور خواهد داشت.