روز جهانی یتیمان جنگ و امید به قطع جنگ در افغانستان

در سراسر جهان میلیون‌ها کودک وجود دارد که از اثر جنگ‌ها بی سرپرست شده و در معرض خطر جدی از جنبه‌های مختلف قرار گرفته اند. جنگ و ویرانی تنها دلیلی برای بی سرپرستی و یتیم شدن کودکان است، این جنگ ها سبب شده تا کودکان به دور از کودکی شان در معرض یک زندگی سخت و پر از مشکلات و خطرات واقع گردند.

برخی از خانواده‌هایی که در اثر جنگ‌ها بی سرپرست شده و شرایط زندگی شان با چالش‌های عدیده‌ی رو برو است در مصاحبه‌ی با خبرگزاری سریع از مشکلات شان روایت کرده اند.

شکیلا، که مادر ۵فرزند و تنها نان آور خانواده است شوهرش پنج سال پیش در اثر جنگ ها کشته شده است. وی می‌گوید که شوهرم هنگام برگشت از بازار به سوی خانه به اثر اصابت مرمی کشته شده است که پس از آن مشکلات خانواده به دوش من افتاد.

او می‌گوید: “مادر ۵فرزند هستم و تنها نان آور خانواده، پس از کشته شدن شوهرم خیاطی می‌کنم و یا در خانه‌های مردم لباس و فرش شویی می‌کنم تا بتوانم خرچ روزگار اولادها را به دست آورم، شرایط زندگی ما سخت است و بخاطر اولادها باید کار کنم.

لیلما‌ی ۱۴ ساله که نبود پدر برایش سختی‌ها را به بار آورده احساس خود را چنین می گوید: «احساس بی پدری می کنم ای کاش پدرم زنده‌می بود.»
وی می گوید وقتی پدر اش زنده بود شرایط زندگی شان بهتر بود؛ اما حالا وضعیت زنده‌گی یاری شان نمی‌کند.
او می‌گوید: “پدرم که زنده بود هر چی می‌خواستیم از خوراک و پوشاک همه‌چی را برای ما فراهم می‌کرد؛ اما حالا نمی‌توانیم موارد دلخواه خود را به دست آوریم، شرایط زندگی ما تغییر کرده و حالا وقتی دیگران را با پدرشان می‌بینم احساس یتیمی می‌کنم و می‌گویم که ای کاش پدرم زنده بود.”

همه ساله در جریان جنگ‌ها، افراد ملکی و نظامی، زنان و کودکان بی‌شماری کشته می شوند که خانواده و یتیمان بجا مانده از آنان، همواره در معرض زندگی سخت قرار می گیرند این جنگ ها سبب شده تا کودکان کودک بودن شان را فراموش و برای زنده ماندن با گرسنگی و سختی های زندگی بجنگند و از حقوق اولیه خود محروم گردند. پیامد جنگ در کشور همواره بربادی خانواده‌ها را در پی داشته که هم اکنون کشور را از ابعاد گوناگون در بحران قرار داده است.