صنایع دست دوز زنان؛ هنری با مشکلات فراوان در افغانستان

صنعت دست دوزی زنان یک هنر و میراث قدیمی است که نه‌تنها بیانگر فرهنگ و هویت یک ملت است بلکه فرصتی برای زنان فراهم آورده تا به طور مستقل کسب درآمد کنند. زنان افغان نیز با استفاده از مهارت های خود محصولات بینظیری را برای فروش و مصارف شخصی تولید می کنند.

روبان دوزی یکی از این هنرهاست که با امکانات کم و ابتدایی زمینه اشتغال شماری از زنان را ایجاد کرده است.

خانم منتظری در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری سریع می‌گوید: «مدت 13 سال هست که در بخش های مختلف صنایع دستی از جمله روبان دوزی، خیاطی و مهره دوزی فعالیت می‌کنم.

این بانوی پرتلاش خاطرنشان کرد که ابتدا این کار را در ولایت دایکندی شروع کرده و در حال حاضر در هرات ادامه می دهد.

روبان دوزی نوعی از صنایع دستی است که بیش‌تر در تزیئنات خانه، تابلوها و لباس ها کاربرد دارد.

منتظری همچنین افزود: طی چند سال فعالیت شاگردان زیادی از ولایات مختلف افغانستان را آموزش داده است و اکنون آن‌ها در ولایت های خودشان مصروف این کسب و کار هستند.

خانم منتظری از سه سال پیش کارگاه کوچکی به نام «روبان دوزی بانوان دایکندی» را در ولایت هرات ایجاد کرده است که به همراه چند بانوی دیگر در آن فعالیت دارند.

این کارگاه از طریق آنلاین و حضوری از سراسر افغانستان به خصوص ولایت کابل و همچنین سایر کشورها به شمول ایران، استرالیا و آلمان سفارش دریافت می کنند.

خانم منتظری، مسئول کارگاه روبان دوزی با اشاره به مشکلات این کار می گوید: یکی از مشکلات عمده‌ی ما نبود بودجه هست. به همین دلیل نمی توانیم به طور مداوم فعالیت داشته باشیم. اگر سرمایه کافی وجود داشته باشد با تهیه مواد اولیه می توانیم تولید و عرضه مستمر داشته باشیم.

وی تاکید کرد: علیرغم تلاش های زیاد هنوز نتوانسته از موسسه یا نهادی کمک دریافت کند. او در ادامه خواستار حمایت حکومت و نهادهای کمک کننده از اشتغال زنان شد تا بتوانند در رشد اقتصادی کشور سهم بگیرند.

مدیر کارگاه روبان دوزی با اشاره به نبود امنیت کاری بیان کرد: با محدودیت های وضع شده زنان نمی توانند به راحتی کارگاه، فروشگاه یا دکان داشته باشند و برای اجناس خود بازاریابی کنند.

در پایان منتظری از حکومت سرپرست خواست از زنان بااستعداد و موفق حمایت شود تا بتوانند زمینه اشتغال را برای دیگر همنوعان خود ایجاد کنند.