عاشورا؛ درسی از پیروزی حق علیه باطل

قیام امام حسین (ع) از مهمترین صحنههای تاریخی است که پس از گذشت نزدیک به 1400 سال روز به روز بر قوت و تأثیرگذاری آن افزون گردیده و پیروان زیادی را در سراسر گیتی جذب میکند، انقلابیون معاصر و شخصیتهای تحول آفرین همواره با تعقیب و گزینش مسیر امام حسین (ع) منش مبارزاتی شان را معنی بخشیده و برای حصول پیروزی از راه و رسم حسین پیروی کرده اند، جریان حق و باطل از ابتدای آغاز بشریت تا ختم آن کماکان پا برجا خواهد بود؛ اما مواجه با باطل و معنی بخشی به حقانیت مبارزه کاری است که صرفا حسین (ع) توانست در ظرف چند ساعت به ملل آینده جهان آموزش دهد، در آن سو، یزید نماد خودخواهی، تکبر، ظلم، ستم و استکبار از سکوی پیامبر (ص) حاکمیتی را به راه انداخته است که با تمام مفاسد، مسلمانان را به تبعیت از خود دعوت کرده و هر آنکه سرپیچی کند باید گردن زده شود؛ در این سو، حسین نواده رسول الله که در دامان وحی پرورش یافته است با معدود افرادی قرار دارد که به لحاظ کمیت ناچیز ولی از زاویه ایمان و حق خواهی در اوج معنویت و تکامل هستند، رویارویی این دو شخصیت، چشم بصیرت و فاز حقیقتبین میخواهد، تا خیر را از شر تفکیک و ردیف حقانیت گزینش گردد، امام حسین (ع) نه خواهان حکومت بود و نه وابستگی به قدرت داشت؛ بلکه اصلاح در حکومت اسلامی شعار اش بود و حاضر بود که در این راستا هرنوع قربانی متحمل گردد.
در آیه ۶۲ سوره حج آمده: «… هُوَ الْحَقُّ…؛ خدا حق است و از هر باطلی پیراسته است». بنابراین ، اساس کار عالم در همه اجزا حقمداری است. از همین روست که می گویند حق اصیل است و باطل ناپایدار. قرآن کریم باطل را مانند کف روی آب مثال می زند که از بین رفتنی است. در آیه 17 سوره رعد می فرماید: «خداوند از آسمان آبی فرستاد؛ و از هر درّه و رودخانه ای به اندازه آنها سیلابی جاری شد؛ پس سیل بر روی خود کفی حمل کرد؛ و نیز از آنچه [در کوره ها] برای به دست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگی، آتش روی آن روشن می کنند کف هایی مانند آن به وجود می آید. خداوند، حقّ و باطل را چنین مثل می زند! اما کف ها به بیرون پرتاب می شوند؛ ولی آنچه به مردم سود می رساند [آب یا فلز خالص ] در زمین می ماند؛ خداوند این چنین مثال می زند.» پس هرکس که خود را در راه پیروی از حق قرار دهد سعادتمند خواهد شد و برعکس، همه ناکامیها و شقاوتها در انتخاب باطل است. اهل بیت پاک رسول خدا (ع) پس از پیامبر(ص)، در کنار قرآن، همچون پرچم و نشانه، محور حق هستند و راهنمایى امت را بر دوش دارند . هر جا حق از مسیرش خارج شود، به وسیله آنها به جایگاه خویش بازگشته، از باطل فاصله مى گیرد. بدینسان، در طوفانها و گرد و بادهاى حوادث، تنها در پناه ایشان مى توان سالم ماند و همیشه بر مسیر حق باقى بود. حضرت علی (ع ) در نهج البلاغه می فرماید: «کجا مى روید و رو به کدام طرف مى کنید؟ پرچم هاى حق برپاست و نشانه هاى آن آشکار است. با اینکه چراغ هاى هدایت نصب گردیده است، باز گمراهانه به کجا مى روید و چرا سرگردانید، در حالى که عترت پیامبرتان در میان شماست؟ آنها زمامهاى حق و پرچمهاى دین و زبانهاى صدقند. آنها را در بهترین جایى که قرآن را در آن حفظ مى کنید (در دلها و قلوب پاک) جاى دهید و همچون تشنه گامان، براى سیراب شدن به سرچشمه زلال آنان هجوم آورید.»
حق بینی و تشخیص حقانیت از باطل امر ساده و روشن است؛ زیرا خداوند (ج) با خلقت انسان چراغی در درون انسان قرار داد که آن چراغ به مثابه مقیاس سنجش، توان تفکیک هرنوع عملکردها و مفکورهها را دارد؛ اما گاهی آلوده شدن به راه و مسیرهای خطا باعث میگردد که انسان به سمت بیراهه و تاریکی گام بردارد و دیو نفس را با مقام، شهرت، شهوت و … سیراب کند، افتادن در ورطهای خطا و امور ناصواب صرفا با ارتکاب گناهان و خطاهای اندک صورت میگیرد و در فرایند زمان عادی جلوه نموده و انسان را به سمت خطاهای بزرگتر سوق میدهد، اما انسانهای خدا باور در لحظه لحظات زندگی شان متوجه انواع رفتار شان بوده و نمیگذارند کمترین خطای شان در دفعات بعدی تکرار گردد، چنین انسانهایی در هر مقطع تاریخی میتوانند شمع حقیقتیابی را در درون روشن نگهداشته و خود را از پرتگاه دامهای شیطانی برهانند. امروز نیز همانند دوران امام حسین (ع) صف حق و باطل مشخص است، امریکا و اسرائیل به عنوان دو عنصر متجاوز که بقای شان را با تغذیه از خون مسلمانان و محرومان جهان تضمین میکنند، در حال تاخت و تاز بر کشورهای اسلامی اند، این متجاوزین قرن به عنوان نمادهای باطل به خود روا میدارند در صورتیکه کسی از خواستهها و اوامر شان متابعت نکنند را مورد حمله قرار داده و سرزمین شان را تصرف نمایند، اما در این سو محور مقاومت که هیچگاه به ظلم و جور و زورگویی تن نمیدهند مصداقی از روش و منش حسینی را اختیار کرده و جانانه علیه متجاوزین می ایستند، لشکریان فییسبوکی و رسانهای هم وجود دارند که به طمع دستیابی به امکانات و امتیازات، از تجاوز حمایت کرده و نقش عمر سعد و شمر بن ذالجوشن را بازی میکنند؛ آنان میپندارند که در حمایت از باطل مطامع دنیوی نصیب خواهند شد؛ اما غافل از اینکه انسانیت و شرافت شان را به حراج گذاشته تا همانند حیوانات چارصباحی شکم سیر کنند.
ایران تنها کشوری در دنیاست که امروزه حلقه مقاومت تشکیل داده و با تمام قوت علیه متجاوزین امریکا و اسرائیل ایستاده است، سردمداران این رژیمهای متجاوز، به رهبری ایران نامه مینویسند که بدون قید و شرط تن به ذلت داده و تسلیم خواستههای شان گردند؛ در حالیکه آیت الله خامنهای از ذریه امام حسین است و قرنها پیش جدش امام حسین با نبود امکانات و تسلیحات و افراد نظامی با چند نفر معدود که با سلاح ایمان مسلح بودند بزرگترین حکومت طاغوتی را رسوای تاریخ ساخت؛ اما امروزه که ایران اسلامی با در اختیار داشتن انواع تسلیحات و تجهیزات که تلآویو و دورترین نقاط سرزمینهای دشمن را میتوانند هدف قرار دهند چگونه تن به ذلت و خواری دهند و صدای «هل من ناصر ینصرنی» را خاموش سازند؛ چنانچه در جنگ 12 روزه شاهد بودیم، رزمندگان جان برکف جمهوری اسلامی چنان درسی به رژیم اسرائیل و بادار اش امریکا داد که نسل به نسل آن را فراموش نخواهند کرد، گنبد آهنین و سامانه دفاعی تاد از هم پاشید، آسمان سرزمینهای اشغالی کاملا در اختیار ایران قرار گرفت و شهرهای اشغالی به شهر اشباح تبدیل گردید، این ثمرهای مقاومت 12 روزه بود که با اتکا به درس عاشورا تن به ذلت ندادند و اینگونه متجاوز را رسوای جهان ساخت که خود شان از روی ناگذیری پیشنهاد آتشبس دادند.
لینک کوتاه