عید قربان و مسئولیت اخلاقی ثروتمندان

قربانی یکی از شعایر بزرگ و ارزشمند اسلام است که فقط به ذبح حیوانات محدود نمی‌شود، بلکه نشانه‌ای از محبت انسانی، برادری، اخوت و تحقق عدالت است. عید، روز وحدت، شفقت و عشق به نیازمندان است و هر عضو جامعه، به‌ویژه ثروتمندان و سرمایه‌داران را به تأمل عمیق درباره مسئولیت اخلاقی‌شان در این روز دعوت می‌کند.

در افغانستان، عید قربان روز شادی و محبت بود، اما اکنون که جنگ‌ها، فقر و شرایط سخت مردم ما را با مشکلات فراوان روبرو کرده است، این عید برای ما آزمونی بزرگ است. روح اصلی عید که فراتر از ذبح حیوانات است باید در عمل نمود یابد — یعنی ما باید خودخواهی، کینه و بی‌عدالتی اجتماعی را قربانی کنیم.

ثروتمندان و سرمایه‌داران، شما که ستون‌های اقتصاد این جامعه هستید، عید قربان برای شما فقط روز افزایش ثروت نیست. این روز به شما یادآوری می‌کند که ارزش اصلی دارایی‌های شما در این است که چگونه بخشی از آن را به نیازمندان و فقرا اختصاص دهید. گوشتی که در یخچال‌ها می‌ماند و در روز عید به دست نیازمندان نمی‌رسد، عمل خلاف روح اسلام و کرامت انسانی است. آن گوشت فقط غذا نیست؛ بلکه نشانه سخاوت قلب و برادری واقعی است.

از ثروتمندان می‌خواهم که گوشت قربانی را در یخچال‌ها نگه ندارند. اجازه ندهید محبت روز عید به هیچ شکل هدر برود. خانواده‌های فقیر که حتی برای نیازهای اولیه زندگی دچار مشکلات شدید هستند، به کمک شما نیاز دارند. این کمک‌ها مرهمی بر زخم‌های آنان است، غم‌هایشان را کاهش می‌دهد و نور امید را به زندگی‌شان می‌تاباند.

اخلاق فقط انجام عبادات دینی نیست؛ اصل اخلاق این است که ما با توانایی‌ها و امکانات خود به جامعه کمک کنیم، سهم نیازمندان را از دارایی‌های خود برداریم و به عدالت اجتماعی گام برداریم. عید قربان پیام بزرگی به همه ما دارد که از خود و منافع دنیا گذر کنیم و برای خوشحالی و آسایش مردم تلاش کنیم.

این پیام فقط برای ثروتمندان نیست؛ بلکه جامعه باید با هم برای خدمت به انسانیت، تقویت بنیادهای صلح، برادری و مهربانی تلاش کند. تنها در این صورت است که می‌توانیم فلسفه واقعی این عید را در جامعه زنده کنیم.

در پایان باید گفت که عید تنها یک مراسم نیست؛ بلکه روزی برای نرمی قلب انسان، همدردی اجتماعی و کسب رضایت خداوند است. این روز آزمونی است برای ثروتمندانی که چگونه دارایی‌های خود را در راه خوشحالی و حمایت از دیگران به کار می‌گیرند.
بیایید این عید را عید امید، محبت و برادری کنیم. دردهای خانواده‌های فقیر و نیازمند را قسمت کنیم و با احترام به دین، ملت و انسانیت، معنای واقعی قربانی را زنده کنیم.

نویسنده: ببرک سائل