قطع کامل فایبر نوری و نگرانیهای مردم افغانستان
سرانجام به روز دو شنبه ساعت پنج عصر خدمات فایبر نوری کاملا در کابل قطع و فاز دیگری از نگرانیها به روی مردم افغانستان گشوده شد، با وجودی که بسیاری از خدمات آنلاین همچون تحصیلات عالی و تعلیمات آنلاین، فن آموزی و تجارتهای آنلاین در افغانستان وابسته به انترنت بود؛ اما حکومت بدون اینکه به دل نگرانی و بیکاری مردم توجه کند در فقدان راه حل بدیل با قطع انترنت جمعیت عظیمی از مردم این سرزمین را به جمع بیکاران افزود، همزمان با قطع فایبر نوری سیمکارتها نیز کاملا قطع گردید که برقراری تماس و نت آن کاملا از دسترس ملت خارج و مردم در شوک عظیم قرار گرفتند، با خلق شدن این وضعیت دلم به حال مردم افغانستان سوخت که واقعا این مردم چقدر بیچاره و درمانده هستند که هیچ نقشی در حلقه تصمیمگیری ندارند و هرازگاهی با تغییر و تحول نظامهای سیاسی حکومتهایی را تجربه میکنند که هیچ ربطی به این مردم ندارند و هر کدام با اتخاذ سیاستهای ضد ملی و ضد افغانی به عنوان یک نیروی مزاحم و تافته جدا بافته از این ملت سر راهشان سبز میگردند.
در مورد قطعی انترنت مقامات رسمی این حکومت هرچند توجیه خاصی نداشتهاند؛ اما در محافل غیر رسمی بسیاری از اشخاص حاکمیت گفتهاند که به دلیل مصروفیت کارمندان حکومتی به بازیهای انترنتی که باعث مزاحمت در فرایند کاری میگردید فقط فایبر نوری قطع میگردد و سیمکارتها فعال میباشند؛ اما چنانچه شاهد بودیم در کابل هردو همزمان قطع گردید، برخی از اعضای حکومت میگویند که به دلیل کنترل اطلاعاتی پاکستان بر فایبر نوری انترنت قطع گردیده و خدمات بدیل جاگزین خواهد شد؛ اما اصلا اگر چنین ادعای بچگانهای را بپذیریم که آنها راست میگویند الزاما ابتدا باید خدمات بدیل فعال میگردید؛ سپس فایبر نوری قطع میگردید، اگر این واقعیت است پس چرا سیمکارت ها کاملا قطع گردیده که نه امکان تماس فراهم است و نه انترنت در دسترس است، این اوج بیچارگی و درماندگی ملت است که چند فرد در رأس قدرت هر آنچه که دلشان میخواهد بر این ملت مظلوم تحمیل میکنند بدون اینکه آب از آب تکان بخورد، حکومتها صرفا در حالت فورس ماژور و اضطراری آن هم در صورتیکه حالت جنگی باشد و به دلیل درز اطلاعاتی به دشمن و یا حفظ جان شهروندانشان از خطرات انفجارهای آنلاین اقدام به قطع انترنت و تماسهای تلفنی میکنند، در غیر آن صورت قطع نمودن نت در واقع اعلام دشمنی ضمنی با ملت است، به عنوان مثال در جنگ ایران و اسرائیل که رژیم اسرائیل از طریق انترنت اهداف را در ایران می یافت و مورد هدف قرار میداد، قطعی نت به نفع عموم و در راستای تأمین امنیت و شکست اطلاعاتی دشمن است؛ یا اینکه در روزهای عاشورا در افغانستان حکومت انترنت و خدمات تماس را قطع میکند به هدف حفظ جان شهروندان است و نه تنها که قابل اعتراض نیست بلکه قابل حمایت است؛ اما خارج از این دایرهها قطعی نت به مثابه بریدن نان مردم و ازدیاد بیکاری و فقر است؛ زیرا هم اکنون قریب به هفتاد فیصد اشخاصی که نان آور خانه هستند از مجرای خدمات انترنتی در حال کارند.
حکومت که هیچگونه ابتکاری برای خلق کار و فقر زدایی ندارد باید به خود تکانی بدهد، چرا باید نان مردم را ببرد، این ملت بعد از دههها جنگ و خونریزی انتظار داشتند که این حکومت با این همه شعارهای دینی و ملی رنگارنگ برایشان کار خلق کند و در راستای فقرزدایی گام بردارند؛ نه اینکه بیایند همین مجرای نان و آبی که مردم برای خود تدارک دیدهاند و با طرح و ابتکار توانسته اند از این راه کسب در آمد نمایند را نیز از مردم بگیرند، از عجایب زورگویی و حلقهسازی این است که یک حلقهای خاص با تدارک 50 الی 60 هزار جنگجو برای در اختیار گرفتن قدرت در یک سرزمین میجنگند وقتیکه قدرت را در دست گرفتند به روایتسازی ملی رو می آورند و خود را چنان پاک و بی نقض جلوه میدهند که انگار هیچ گذشتهی سیاهی نداشتهاند و هیچ کاری خلاف منافع ملی انجام ندادهاند، حاکمیت کنونی در زمان جنگ با دولت پیشین نیز عامل قطع برق به روی ملت بود، در حالیکه جنگ با دولت داشت؛ ولی پایههای برق را منفجر میکردند، جاده و پلچکها را تخریب میکردند، دانش آموزان، محصلین و کارکنان خدمات صحی را به قتل میرساندند، اکنون که حکومت را در اختیار گرفتهاند نیز دست از سر این مردم بیچاره بر نمیدارند و هر آنچه که باعث تضعیف ملت گردد بر این مردم بار میکنند، مسدود ساختن مکتب و پوهنتونها به روی دختران، پایین آوردن کیفیت تحصیلی برای پسران، وضع مالیاتهای سنگین بر موتروانها، کراچی وان و قشر ضعیف کارگر این سرزمین و اکنون هم قطع نمودن انترنت به روی ملت همه بیانگر این است که در صدد به لب رساندن جان مردم است؛ اما نباید فراموش کرد که هیچ حکومتی بر مبنی ظلم و تعدی استوار نمیماند و در کوتاه مدت آه ملت ضعیف و غیر سیاسی دامنشان را خواهد گرفت و بساط شان توسط قدرت الهی برچیده خواهد شد.
نویسنده: عبدالحی مهمند
