مردم افغانستان چه می‌خواهند؟
پرسش در مورد اینکه مردم افغانستان چه می‌خواهند، شاید معمای پیچیده‌ای نباشد و پس از سقوط جمهوریت و آمدن امارت اسلامی، این مردم بودند که هیچ حرکتی نکردند و با آغوش باز از تغییراتی که آمده بود، استقبال کردند، اما این استقبال به معنای کم قدرتی آنها نبوده و نخواهد بود. چهار دهه جنگ در این کشور، مردم را خسته کرده بود و این بار با گفتار و تغییراتی که به وجود آمد، انتظار داشتند صلح واقعی در افغانستان حاکم شده و آرزوی دیرینه مردم به حقیقت مبدل گردد.
از مهمترین خواسته‌های مردم افغانستان، تشکیل یک حکومت فراگیر و ملی است که همه اقشار و اقوام در آن سهم داشته باشند و در تصمیم‌گیری‌ها بتوانند روی سرنوشت خود تصمیم بگیرند، بدین معنا که یک حکومت به معنای واقعی مردمی شکل بگیرد، موردی که تاکنون طالبان قادر یا حاضر به تحقق آن نشده و می‌گویند که حکومت فعلی فراگیر است، در حالیکه ۱۰۰ درصد حکومت را طالبان و بالای ۹۵ درصد آنرا یک قوم خاص شکل می‌دهد.
از جانبی هم ناامنی که علل و عوامل زیادی دارد، زاده اقتصاد بد نیز می‌باشد و در واقع هر دو مترادف هم هستند که زاینده بحران و بدبختی می‌شوند. امروز با آنکه وضعیت امنیتی تا اندازه‌ای بهبود یافته است، ولی از تحرکات گروه تروریستی داعش نباید غافل شد، چنانچه مرکز آموزشی کاج در غرب کابل، مسجد گازرگاه هرات و … توسط همین گروه تروریستی هدف قرار گرفت و صدها نفر در نتیجه آن جان‌های خود را از دست دادند. طالبان به عنوان حاکمان فعلی کشور باید با توجه به بهتر شدن اقتصاد کشور، اقدامات جدی و عملی را در برابر جنایتکاران داعشی روی دست گیرد که موثر و مثمر برای افغانستان خواهد بود.
مردم امنیت، اقتصاد، آموزش زنان و دختران، مبارزه قاطعانه در برابر تروریستان داعشی، عدم دخالت امریکا در امورات افغانستان، برخورد نیک نیروهای امنیتی طالبان با مردم و حکومت فراگیر که نیاز اصلی و اساسی امروز است را می‌خواهند. با تحقق این همه، مشروعیت حکومت خود به خود به دست می‌آید، زیرا وقتی مردم از حکومت راضی شوند، خود به خود راه برای مشروعیت منطقه‌ای و جهانی هموار می‌شود. مشروط بر اینکه حکومت فراگیر، به معنی واقعی فراگیر و ملی باشد، نه اینکه بازی با مردم صورت گیرد و فاصله بین دولت و ملت زیاد شود که آنگاه زهر هلاهل برای زمامداران خواهد بود.
