مقدمات توسعه، عامل اتصال افغانستان به کاروان ترقی جهانی

نظام آموزشی و علمی هر کشور، یکی از خردهنظامهای مهم آن کشور میباشد. کشورهای توسعهنیافته ـ از جمله افغانستان ـ به عقبماندگی علمی دچارند که این خود ناشی از علل و موانع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. در دو دهه قبل با شکلگیری حکومت فراگیر در کشور، توجه به مقوله علم و آموزش در کشور از اهمیت فراوانی برخوردار گردیده بود، بهخصوص تشکیل مراکز علمی خصوصی خود گویای این مطلب است. نقش فزاینده مراکز علمی و آموزشی کشورهای دیگر و نیز همکاریهای علمی صورتگرفته میان افغانستان و دیگر کشورها تاثیرات فراوانی در رشد و شکوفایی علمی در کشور داشته است.
در کل میتوان گفت که توسعه، فرايندى است که طى آن ظرفيتهاى توليدى و خدماتى يک جامعه، با بهکارگيري، گسترش و درونزا نمودن دستآوردهاى مدرن علمي- فنى افزايش يافته و ضمن بازتوزيع اصولى و منطقى ثروت ملى بين اقشار و گروههاى مختلف، پديدههاى نامطلوب اجتماعى (نظير فقر و محروميت، بىسوادي، بىکاري، بىخانماني، بزهکارى و…) را به حداقل ممکن کاهش دهد. فرايند توسعه در هر جامعه اولا روندى طولانى است؛ ثانيا عملى آگاهانه و هدفمند مىباشد که براساس برنامهريزى دقيق و همهجانبه تحقق مىپذيرد. با توجه به اينکه در سطح سازمانها، مهمترين عامل، منابع انسانى مىباشد لذا عامل انسانى هم موتور محرکه توسعه و هم مهمترين و اصلىترين هدف توسعه محسوب مىشود.
افغانستان طی دو دهه توانست عناصر نخبه و کدرهای قابل توجهی تربیه کند که برای فرایند توسعه و ثبات در کشور از اهمیت قابل توجهی برخوردار اند؛ مغزهای متفکری که هم اکنون از افغانستان خارج گردیده و در کشورهای مختلف بلاتکلیف اند، سرمایههای این مملکت بودند که سالها از بودجه ملی برای شان هزینه گردیده بود و باید این روزها در ساختارهای کلان ملی خدمت میکردند.
با توجه به اینکه توسعه یک روند طولانی مدت است، بر میتابد که از اکنون گامهای هدفمند در آن مسیر گذاشته شود، فعال کردن نهادهای علمی معیاری و گشودن باب آن به روی عموم نفوس افغانستان اعم از زن و مرد، گام مهم و ارزنده است که میتواند افغانستان را به کاروان ترقی و توسعه متصل سازد؛ نیازمندیهای امروز جامعه افغانستان همگام با کاروان توسعه جهانی است که از تکنولوژی و فناوری روز گرفته تا تعریف و قرائت به روز از آموزههای دینی و قرآنی، همهی موارد فوق باید محور توسعه نکته سنجی و باز تعریف گردد.
هم اکنون افغانستان به دلیل نداشتن نیروهای فنی و متخصص در داخل کشور بسیاری از امور فنی_مسلکی اش را توسط انجنیران خارجی تنظیم و حل میسازد، با چیدن تمهیدات و مقدمات توسعه در افغانستان که اهم آن توسعه علوم عصری و دانشگاهی است و از مجرای بازگشایی مکاتب، عصری ساختن نصاب درسی و تربیه نسل جدید مبتنی بر نیازمندیهای روز، از اهم گامهایی است که باعث تهداب گزاری افغانستان برای توسعه میگردد.
لینک کوتاه