واژگونی کامیون حامل مواد غذایی در غزه

در پی حمله هوایی رژیم اسرائیل به یک کامیون حامل مواد غذایی در نوار غزه، ۲۰ غیرنظامی شهید و ده‌ها تن دیگر زخمی شدند؛ دفتر رسانه‌ای دولت غزه این اقدام را بخشی از سیاست عامدانه گرسنگی و آشوب توصیف کرد.

به گزارش خبرگزاری سریع، دفتر رسانه‌ای دولت فلسطین در نوار غزه با صدور بیانیه‌ای اعلام کر در پی حمله هوایی بامداد چهارشنبه به یک کامیون حامل مواد غذایی، دست‌کم ۲۰ غیرنظامی به شهادت رسیدند و ده‌ها تن دیگر زخمی شدند.

در این بیانیه با هشدار درباره سیاست‌های هدفمند رژیم اسرائیل آمده است: «رژیم اشغالگر با بهره‌گیری از سیاست گرسنگی و ایجاد هرج‌ومرج، عمداً مردم غزه را در معرض گرسنگی، ناامنی و مرگ قرار می‌دهد.»

دفتر رسانه‌ای غزه تأکید کرده است که با وجود صدور مجوزهای محدود برای ورود کامیون‌های حامل کمک‌های بشردوستانه، نیروهای اشغالگر با اقدامات حساب‌شده، مانع تأمین امنیت این محموله‌ها می‌شوند و عمداً مسیر حرکت آن‌ها را به سوی مناطق پرجمعیت و بحران‌زده هدایت می‌کنند؛ مناطقی که ساکنانش هفته‌هاست در انتظار ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی هستند.

این نهاد با اشاره به وقوع درگیری‌ها در اطراف کامیون‌های حامل غذا خاطرنشان کرده است: «چنین صحنه‌هایی، نتیجه مستقیم سیاست طراحی‌شده رژیم اسرائیل برای ایجاد آشوب و درگیری داخلی و تشدید بحران انسانی در غزه است.»

بر اساس این بیانیه، طی ماه‌های اخیر صدها فلسطینی در اثر این اقدامات سیستماتیک جان خود را از دست داده یا زخمی شده‌اند. آخرین نمونه، فاجعه چهارشنبه‌شب در ولایت مرکزی نوار غزه بود که در آن، کامیون حامل مواد غذایی در مسیری ناایمن، که پیش‌تر بارها هدف حمله قرار گرفته بود، واژگون شد و جان ۲۰ نفر را گرفت.

دفتر رسانه‌ای دولت غزه، این اقدامات را جنایت عامدانه و مصداق آشکار نسل‌کشی دانسته و تأکید کرده است: طبق حقوق بین‌الملل بشردوستانه، چنین رفتارهایی باید به‌عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شود.

این نهاد فلسطینی در پایان، از جامعه جهانی، سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری خواسته است تا برای توقف فوری این جنایات اقدام کنند، رژیم اشغالگر را به بازگشایی کامل، ایمن و پایدار گذرگاه‌های غزه وادار نمایند و مانع‌تراشی‌های سیاسی در مسیر ارسال غذا، دارو و سوخت به این منطقه را پایان دهند.

در بخش پایانی بیانیه آمده است: «وضعیت انسانی در نوار غزه از تمام خطوط قرمز عبور کرده است. آنچه امروز شاهد آن هستیم، نه‌تنها نتیجه ناتوانی جامعه جهانی در پاسخ‌گویی است، بلکه بیانگر نوعی مشارکت مستقیم یا غیرمستقیم در این جنایات از طریق سکوت، تبانی یا چشم‌پوشی است.»

دکمه بازگشت به بالا