ایران حامی نخبگان افغانستان در وضعیت بحرانی آموزشی کشور
معاونت فنی و نو آوری نهاد ریاست جمهوری ایران در هماهنگی با نخبگان و فرهنگیان افغان نخستین همایش فرهنگی را برگزار کردند، برگزاری چنین همایش‌های فرهنگی در وضعیتی که جریان رسانه‌یی غرب برای ایجاد شقاق و نفاق میان دو ملت افغانستان و ایران در تلاش است یک امر ضروری و محتوم است. سیاست رسانه‌های وابسته به غرب برجسته سازی نقاط افتراق و دوری میان افغانستان و ایران است، حتی اگر فردی از مهاجرین افغان توسط شهروند ایران که نیز یک فرد است مورد اذیت قرار گیرد آن را برجسته کرده و از آن برای دوری دو ملت استفاده خواهد کرد؛ اما اگر جنبه‌های مثبت میان دو ملت وجود داشته باشد و هر چه تعاملات نیک قوی‌تر باشد بر آن نمی‌پیچند بلکه سعی دارند زوایای دیگری را برجسته سازند.
با این حال روند تعاملات علمی_فرهنگی میان نخبگان دو کشور می‌تواند نقطه وصل و برجسته سازی اشتراکات فرهنگی، زبانی و تاریخی را تقویت بخشد.
در این همایش حسین افشین، معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان جمهوری اسلامی ایران، بر اهمیت حمایت از نخبگان افغانستانی و پیوند آن‌ها با زیست‌بوم نوآوری ایران تأکید کرد. وی با بیان اینکه «نخبگان افغانستانی دیگر مهاجر نیستند»، بر لزوم همدلی و همکاری علمی میان نخبگان دو کشور تأکید کرد و افزود: «ایران خانه شماست و شما نخبگان افغانستانی شانه‌به‌شانه‌ی ما در مسیر سازندگی گام خواهید برداشت.»
نخبگان افغان در این همایش که تعداد شان به ۱۵ نفر میرسد، دستاوردهای علمی شان را به نمایش خواهند گذاشت. در وضعیتی که افغانستان در بحران دانش عصری و دانشگاهی قرار دارد، این همایش علاوه بر اینکه حسن نیت و نوازش مردم و دولت ایران از نخبگان افغان به حساب می‌آید پیام صریح و آشکار به نیروهای حاکم بر افغانستان نیز دارد، هم اکنون دروازه نهادهای علمی به روی دختران مسدود است، اساتید و کدرهای علمی یکی پس از دیگری خانه نشین شده و در عوض آنان طلاب مدرسه‌های دینی به استادی گمارده می‌شوند، حمایت از نویسندگان و فرهنگیان به صفر تقلیل یافته است، آن عده نویسندگانی که آثار علمی شان را تکمیل کرده و غرض نشر و حمایت به وزارت اطلاعات و فرهنگ مراجعه می‌کنند مورد اهانت و تمسخر قرار می‌گیرند؛ لذا در چنین وضعیتی که همه بر طبل یأس و نا امیدی می‌کوبند و جامعه فرهنگی افغانستان در حالت بلاتکلیفی به سر می‌برند برگزاری همایش‌های فرهنگی مهاجرین افغان با دولت ایران، علاوه بر نوازش از افغان‌ها تحریک وجدان و انصاف نیروهای حاکم بر افغانستان نیز محسوب می‌گردد.
کشوری که در آن نهادهای علمی مسدود باشند و در حمایت از دانش روز و فناوری‌های نوین هیچ اقدام و عملی مثبت صورت نگیرد، آینده آن به سیاهچالی می‌ماند که نسل‌های بعدی را در باتلاق تاریکی محصور خواهد کرد.
اگر حکومت سرپرست افغانستان با تاسی از دولت ایران که نخبگان علمی افغانستان را چنین مورد شفقت و نوازش قرار می‌دهند، زمینه‌های بازگشت مغزهای متفکر را فراهم ساخته و در ابعاد مختلف علمی_فرهنگی از آنان بهره برداری لازم را بنمایند برای شکوفایی و بهبودی آینده افغانستان زیبا و توسعه یافته گام‌های مهمی را برخواهند داشت، زیرا کشور بدون نخبه‌گان و دانشگاههای معتبر نمی‌تواند راه بجایی ببرد.
اگر اکثریت قاطع ملت افغانستان از دانش و سواد لازم بهره‌مند بودند، امروز افغانستان در باتلاق تروریزم و توطئه‌های پاکستان سقوط نمی‌کرد، هر ملتی که از نعمت دانش محروم گردند، برای آینده همان کشور به مثابه آتش زیر خاکستر محسوب می‌گردند که تمام تار و پود و هستی مملکت را خواهد سوختاند؛ بنا بر این اولویت حکومت سرپرست باید حمایت از نخبگان و جامعه علمی باشد سپس سایر مولفه‌های توسعه و ثبات را تقویت کنند.
لینک کوتاه
