با پسوند ملی، معامله بر سر خاک از آدرس قومی
با نام و شهرت جبهه مقاومت ملی افغانستان که یکی از جبهات مسلح مخالف طالبان است همگی آشنایی لازم را دارند، پس از سقوط جمهوریت، این جبهه تحت رهبری احمد مسعود عملا وارد مبارزه مسلحانه علیه طالبان گردید و بعد از چند صباحی درگیری ناگذیر به شکست تن دادند و مسیر خارج از کشور را گزیدند.
اکنون که نزدیک به چهار سال از سقوط جمهوریت سپری می‌گردد، اعضای این جبهه نتوانسته اند که به قدرت راه یابند و هرازگاهی در خارج از کشور با تدویر جلسات و کنفرانس‌های رسانه‌ای اعلام حضور می‌کنند. اکنون که از دستیابی به قدرت احساس سرخوردگی و نا امیدی برای شان دست داده است در صدد اند تا از مجرای خاک فروشی با حمایت امریکا و غرب مجددا بر سکوی قدرت بپرند و تکرار اشتباهات گذشته بیست ساله‌ی جمهوریت را مجددا مرتکب گردند.
عبدالله خنجانی رئیس کمیته سیاسی این جبهه در گفتگو با یکی از رسانه‌های تحت حمایت غرب گفته است که امریکا برای تصرف میدان هوایی بگرام باید با این جبهه مذاکره کند؛ زیرا موقعیت بگرام در حوزه نفوذ و جغرافیای تاجیک‌هاست، با نگرش دقیق به این نوع اظهارات، می‌توان به این نتیجه رسید که اعضای این جبهه ابتکاری جز خاک فروشی ندارند، رسیدن به بام سیاست و حکومت از مجرای ملت ممکن است نه حمایت خارجی، تجربه ناکام بیست ساله نظام جمهوری که متکی به امریکا و غرب بود نشان داد، دولت‌هایی که ریشه مردمی نداشته باشند حتی پیش از ترک کامل باداران شان، ناگذیر می‌گردند خاک ترک کنند، چنانچه اشرف غنی و دار و دسته حکومت اش با وجودی که نیروهای امریکایی هنوز در کابل حضور داشتند پا به فرار گذاشتند، اگر آنان حمایت ملت را با خود می‌داشتند هرگز با خروج امریکایی‌ها چنین اتفاق بر سرنوشت حکومت اش نمی‌افتاد.
با این اظهارات عملا نشان دادند که این جبهه هیچگونه طرح ملی و پلان استراتژیک برای توسعه و ثبات کشور ندارند؛ بلکه مفکوره و نگاه پروزه‌ای به سیاست و قدرت دورنمای نگاه آنان در قبال سرنوشت افغانستان است. این جبهه با پسوند «ملی» وارد مبارزات سیاسی شد و اکنون با شعار قومی از فراز و نشیب‌های بازار سیاست سر بر آورده است، باری یکی از رسانه‌های حوزه تمدنی فارس، از این جبهه بنام «جبهه پنجشیر » نام برده بود، در واکنش به آن احمد مسعود اعتراض و گلایه اش را به مدیران این رسانه تقدیم کرد و گفت باید از عبارت رسمی که برای این جبهه عنوان شده است به عنوان «جبهه مقاومت ملی افغانستان » نام برده شود نه جبهه پنجشیر؛ اما این اظهارات عبدالله خنجانی واقعیت‌های سیاسی حاکم در داخل این جبهه را آشکار ساخت و طشت رسوایی شان از بام افتاد؛ بنا بر این اکنون که این جبهه از آدرس قومی سر بر آورده است، بهتر است که پسوند ملی را از اسم اش برداشته و به عنوان «جبهه مقاومت تاجیک‌ها» اعلام موجودیت کنند، که قطعا تاجیک‌ها نیز با اینگونه سو استفاده موافق نیستند و هر شعار قومی را محکوم خواهند کرد.
بنا بر این اگر اعضای جبهه مقاومت اگر واقعا فکر ملی در سر دارند، به خصوص احمد مسعود به عنوان رییس این جبهه باید از مردم افغانستان معذرت بخواهد، چرا که جغرافیای کشور، سرزمین مشترک همه افغان‌ها است و اختصاصی کردن آن به یک قوم و یا معامله روی آن، مصداق بارز وطن‌فروشی است، علاوه بر این که ننگ تاریخی در پی دارد، باعث آزرده شدن روح و روان میلیون‌ها مردم افغانستان گردیده است که به دورنمای ثبات و امنیت افغانستان امیدوار اند.
امربکایی‌ها به مدت بیست سال میدان هوایی بگرام را در اختیار داشتند، جنایت‌ها و رذالت‌هایی که امریکا از این میدان هوایی علیه مردم افغانستان مرتکب گردید غیر قابل انکار است و چه بسا قتل و کشتارهای هموطنان بی‌گناه ما از این پایگاه طراحی و عملیاتی می‌شد، احمد مسعود با کدام وجدان و غیرت ملی می‌خواهد که مجددا با قاتلان مردم افغانستان وارد معامله شود؟ وطن، مادر است معامله بر سر مادر در هر دین و آئین قبیح و محکوم است، این وطن هم اکنون صدها هزار شهید را در دل خاک خود جا داده است که با دستان خالی برای آزادی از چنگال استعمار شرق و غرب جان‌های شان را نثار کرده اند.
لذا اعضای این جبهه چهار نفره باید به این درک رسیده باشند که مردم افغانستان مخالف حضور نیروهای خارجی و وطن‌فروشان فراری هستند؛ بنا بر این تیم مسعود و هرکسی دیگری، حق تصمیم‌گیری در مورد بگرام و هیچ نقطه‌ای از کشور را ندارند؛ بلکه افغان‌ها خود در مورد سرنوشت و آینده شان تصمیم خواهند گرفت و به هیچ جریان وطن‌فروش اجازه چنین دهن کجی به مادر وطن نخواهند داد.
