تحقیر دیپلماتیک وزیر خارجه پاکستان در کابل

در دیپلماسی نوعیت رفتار و نگاه طرفین مذاکره کننده می‌تواند خط مشی روابط را باز تعریف نماید، مقیاس اهمیت نماینده کشورها در دیدارهای رسمی بسته به نوع پذیرایی و ماهیت مذاکرات است بدین مفهوم که چگونه مقامات کشور میزبان از مهمان پذیرایی کرده و کلماتی که در جریان گفتگو و مذاکره رد و بدل می‌گردد، تعیین کننده گرمی و سردی روابط است. در سفر وزیر خارجه پاکستان به کابل سردی روابط کاملا محسوس بود، وزارت خارجه حاکمیت کنونی افغانستان، در سطح یکی از ریاست‌های وزارت خارجه را به استقبال وزیر خارجه پاکستان فرستاده بود.

اما در مقایسه با سفر سید عباس عراقچی وزیر خارجه ایران به کابل که استقبال گسترده صورت گرفت، از وزیر خارجه پاکستان کمترین استقبال گردید و از میدان هوایی گرفته تا ارگ و دیدارهای این مقام پاکستانی با مقامات طالبان، گفت‌وگوها و دیدارها سرد و توام با نارضایتی بود. محمد حسن آخند رئیس الوزرای حکومت طالبان با انتقاد شدید از وزیر خارجه پاکستان در مورد اخراج مهاجرین افغان این عملکرد پاکستان را محکوم و خواهان رفتار انسانی با مهاجرین افغان گردید. او خطاب به مقام پاکستانی خواهان بازگشت عزتمندانه افغان‌ها از پاکستان گردید.

با وجودی که روابط طالبان و پاکستان در اوج تنش‌ها قرار دارد، سفر وزیر خارجه پاکستان به کابل تداوم فشارها بر حکومت طالبان از مجرای دیپلماتیک است، سفر این دیپلمات پاکستانی هیچگونه حسن نیت را با خود حمل نمی‌کرد؛ زیرا اخراج بی رویه مهاجرین، مسدود ساختن مرزها و تجاوز به خاک افغانستان کماکان در دستور کار مقامات اسلام آباد قرار دارد؛ لذا این سفر بیشتر فشار راهبردی اسلام آباد بود تا حسن نیت.

پس از تغییر حاکمیت در افغانستان، روابط پاکستان و افغانستان در اوج تنش‌ها قرار گرفت، خلاف انتظارها که گمان میرفت طالبان از دستورات پاکستان پیروی خواهد کرد؛ اما این حکومت کار را با پاکستان تا حد درگیری رساند، پاکستان از حاکمیت کنونی افغانستان چند چیز را می‌خواهد قطع رابطه با هند، مبارزه با تی تی پی که ادعا میکند درخاک افغانستان حضور دارد، پیروزی از سیاست‌ها و اوامر اسلام‌آباد و سایر موارد که سبب خشم مقامات کابل شد و خصوصا اخراج اجباری مهاجرین افغان همراه با خشونت و یورش به خانه‌ها به این تنش‌ها افزود.

به نظر می‌رسد که سردی روابط میان پاکستان و افغانستان عوامل متعدد دارد که یکی از آن  بنا به ادعای پاکستانی‌ها مسئله حضور«تی‌تی‌پی» در خاک افغانستان و حمایت حکومت سرپرست از این گروه است؛ در حالیکه سخنگویان حکومت بارها حضور تی‌تی‌پی را انکار و از پاکستان برای حمایت از داعش و فرستادن آن به خاک افغانستان شکوه کرده اند، هم اکنون در پاکستان  به شمول داعش چندین گروه تروریستی وجود دارد که هیچگاه امریکا و غرب به آن توجه نمی‌کند؛ بلکه پاکستان را در تجهیز و تمویل این گروهها حمایت می‌کند، لذا پاکستان با درنظرداشت واقعیت سنجی نباید برف خود را پشت بام افغانستان بیاندازد.

تجربه ثابت کرده است که هیچ کشوری نمی‌تواند با فشار و اقدامات تنش‌آلود اراده اش را بر کشور دیگری تحمیل کند، چنانچه پاکستان طی چهل سال مداخله تا کنون نتوانسته است به این مأمول دست یابد؛ لذا بهتر است که مثل سایر کشورهای همسایه روابط نیک و مبتنی بر حسن نیت را با افغانستان ایجاد کند. در این سفر وزیر خارجه پاکستان به افغانستان مقامات کابل هشدارهای لازم را به جانب پاکستانی داده است و خط بطلان روابط با این کشور را ترسیم کرده اند؛ لذا اکنون بر پاکستان است که با ارائه چه نوع رفتار دیپلماتیک می‌تواند روابط با کابل را ترمیم کند؛ لذا تا زمانیکه حسن نیت در ایجاد روابط نیک مشهود نگردد، هیچگونه امتیازی از جانب کابل به اسلام آباد داده نخواهد شد؛ بلکه تنش‌ها روز افزون و ضررهای اسلام آباد بیشتر تصویر خواهد شد.