تحول در میدان نبرد؛ تکنالوژی عامل تعیین‌کننده در تقابل ایران و اسرائیل
در پی تجاوز اخیر رژیم اسرائیل به خاک ایران و پاسخ گسترده تهران، ابعاد تکنالوژی این تقابل نظامی بیش از هر زمان دیگر برجسته شده است. از جنگ سایبری و پهپادهای هوشمند تا سامانه‌های پدافندی و تسلیحات نقطه‌زن.
به گزارش خبرگزاری سریع؛ درگیری‌های اخیر میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم اسرائیل، از جنبه صرفاً نظامی فراتر رفته و ابعاد پیچیده‌ای از جنگ تکنالوژی را آشکار کرده است.
بر اساس شواهد میدانی و اظهارات منابع غربی، رژیم اسرائیل با بهره‌گیری از تسلیحات پیشرفته، پهپادهای شناسایی، سامانه‌های دفاع موشکی چون گنبد آهنین و جت‌های نسل پنجم تلاش کرد ضربات سنگینی به زیرساخت‌های ایران وارد کند. اما جمهوری اسلامی نیز با اتکا به توان داخلی، حملات سنگینی با استفاده از موشک‌های بالستیک، پهپادهای انتحاری و تجهیزات جنگ الکترونیک علیه سرزمین‌های اشغالی ترتیب داد که آثار آن در تل‌آویو و حیفا آشکار شده است.
بر پایه گزارش‌ها، ایران توانسته با تولید پهپادهایی چون شاهد-۱۳۶ و فطرس، نوعی بازدارندگی پهپادی ایجاد کند که از سوی تحلیلگران غربی به‌عنوان نقطه قوت راهبردی تهران شناخته می‌شود. وب‌سایت «یورونیوز» در گزارشی، این توانمندی را عامل توازن در معادله امنیتی منطقه دانسته است.
از سوی دیگر، تمرکز رژیم اسرائیل بر سامانه‌های اطلاعاتی و تحلیل رفتار دشمن از طریق هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پیش‌بینی، اگرچه مزیت محسوب می‌شود، اما در میدان جنگ‌های نامتقارن می‌تواند آسیب‌پذیر نیز باشد. چرا که عملیات‌های ترکیبی ایران، از جمله جنگ سایبری، فریب راداری و عملیات پهپادی، طراحی شده‌اند تا همین ساختارهای محاسباتی را دچار اختلال کنند.
کارشناسان نظامی غرب معتقدند تقابل اخیر، نشانه‌ای از گذار تدریجی از جنگ‌های کلاسیک به نبردهای مدرن و ترکیبی است. در این میان، جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر توان داخلی در ساخت سامانه‌های دفاعی، تسلیحات هوشمند و تجربه مقاومت در برابر تحریم‌ها، توانسته سطح بازدارندگی خود را تا حد چشمگیری افزایش دهد.
در پایان باید گفت، میدان نبرد میان ایران و رژیم اسرائیل به آزمایشگاهی برای آینده جنگ‌ها بدل شده است. جایی که تکنالوژی، تکتیک عملیاتی و توان تاب‌آوری، بیش از هر زمان دیگر نقش تعیین‌کننده دارد.
