تقلای پاکستان به بدنامی افغانستان در ژرفای عمق استراتژیک

رویکرد استراتژیک پاکستان در قبال افغانستان مبتنی بر ایجاد دولت مطیع در افغانستان است و اگر چنین دولتی شکل نگیرد آنگاه دشمنی پاکستان تا بر اندازی دولت حاکم در افغانستان با شدت هرچه بیشتر ادامه دارد، پاکستان در جستجوی عمق استراتژیک در افغانستان است، بدین معنی که در افغانستان هرچه جنگ و ویرانی بیشتر باشد، پاکستان نفس راحتی می‌کشد و به هر میزان که افغانستان افغانستان قوی و مقتدر گردد به همان اندازه پاکستان احساس ضعف و پوچی می‌کند؛ لذا استراتژی این کشور در قبال افغانستان تخریب و ویرانی و بر اندازی نظام‌های سیاسی است.

اخیرا اکانت‌های نزدیک به نهادهای امنیتی پاکستان، مدعی شده‌اند که یک فروند طیاره C-17 نیروی هوایی امریکا با کال‌ساین MOOSE59، حامل معاون سازمان سیا بوده و به‌صورت مخفیانه وارد میدان هوایی بگرام شده است؛ اما داده‌های راداری مسیر تاجیکستان را نشان می‌دهد، بر اساس اطلاعات ثبت شده در سامانه‌های ردیابی پرواز، این طیاره ابتدا از حوالی لورالایی پاکستان وارد فضای افغانستان شد، اما بدون هیچ‌گونه توقف، مسیر خود را به سمت شمال ادامه داده و در نهایت بر فراز تاجیکستان و در مسیر میدان هوایی کول‌یاب ظاهر شده است، ذبیح الله مجاهد با رد این شایعه گفته است که چنین امری امکان ندارد و پیش از آن امیر خان متقی نیز گفته بود که یک وجب از خاک افغانستان در اختیار کسی گذاشته نخواهد شد.

از وقتی که طالبان در افغانستان رویکار آمده و از دخالت‌ها و نفوذ پاکستان جلوگیری کرده است، اسلام‌آباد سعی داشته تا در نهادهای جهانی مثل سازمان ملل، افغانستان را به عنوان مرکز تروریزم معرفی کند، در همین ارتباط اکنون ورود هواپیمای حامل معاون سازمان سیا به بگرام را شایعه‌سازی می‌کند تا بیشتر از پیش حاکمیت افغانستان را در انظار منطقه و جهان بدنام کند. هر چند طی بیست سال جنگ در افغانستان، اسلام آباد همواره از طالبان حمایت می‌کردند؛ زیرا این رویکرد سیاسی با عمق استراتژیک شان همخوان بود تا دولت جمهوری را ساقط کنند و به این مأمول نیز دست یافت؛ اما وقتیکه طالبان زمام امور را در افغانستان به دست گرفت، چرخش ۱۸۰ درجه‌یی پاکستان در قبال طالبان رونما گردید و از کشاکش سیاسی تا تئوری‌های توطئه علیه افغانستان گرفته، کار تا درگیری‌های نظامی کشانده شد.

چنانچه اشاره گردید که پاکستان به دنبال ایجاد دولت مطیع در افغانستان است و اگر این امر محقق نگردد دشمنی جزئی لاینفک استراتژی این کشور در قبال افغانستان است؛ لذا از وقتیکه طالبان به قدرت رسیدند، سیاست متعادل را با تمام کشورها روی دست گرفتند و هند که رقیب دیرینه پاکستان است نیز هم اکنون با طالبان روابط نیک دارد و این امر به مزاج پاکستان خوش نمی‌خورد و به همین اساس از انواع تئوری‌های علیه طالبان کار می‌گیرند. اکنون توطئه چیده است و در قالب شایعه آن را به خورد اذهان عمومی می‌دهد که معاون سازمان سیا به بگرام فرود آمده است و در این زمینه حساسیت‌های مختلف را دامن می‌زند؛ لذا پاکستان اگر واقعا امریکا را بد می‌بیند، پایگاه طیاره‌های بی‌سرنشین امریکایی را از خاک خود حذف کند.

حقیقت این است که امریکا هیچگونه جای پا در افغانستان ندارد و از وقتیکه افغانستان را ترک کرده اند تا هنوز نتوانسته اند به هیچ یکی از خواسته‌هایش در کشور دست یابند؛ هرچند امریکا تلاش فراوان به خرج داده است تا به نحوی از حضور مجدد در افغانستان بهره ببرد؛ اما طالبان گفته اند که صرفا در چارچوب روابط دیپلماتیک با امریکا رابطه برقرار خواهند کرد نه خارج از آن. چون طالبان دیپلماسی قوی را در ارتباط با جهان و تعامل با کشورها آغاز کرده‌ و دست رد به سینه مداخله‌گری‌های پاکستان زده است، این شایعه‌سازی‌ها عجیب نیست، چرا که اسلام‌آباد با مداخلات و سیاست‌های خصمانه‌ای خود، هیچ جایگاهی در بازار اقتصادی و تعاملات سیاسی در افغانستان ندارد، لذا افغانستانی که در آن نقش پاکستان کمرنگ باشد به ترجیح مقامات اسلام آباد بهتر است که هیچ نباشد و به همین اساس هرگونه تلاش را روی دست می‌گیرد تا افغانستان را زمینگیر کند.

نویسنده: محمد امین فرهمند