دختران افغان در سایه‌ی بی سرنوشتی
روز جهانی دختر، روز یادبود بین‌المللی اعلام‌شده از سوی سازمان ملل متحد است. این روز را روز کودکان دختر و روز جهانی دختران خرد سال نامیده‌اند. ۱۱ اکتوبر ۲۰۱۲، نخستین روز دختران بود. از آن سال به بعد همواره در سراسر جهان به یادبود از دختران و حمایت از این قشر عظیم جوامع بشری در 11 اکتوبر هرسال یادبود می‌گردد.
زنان و دختران در کشورهای شرق و غرب در طول تاریخ همواره متحمل انواع خشونت‌ها شده اند، موج خشونت‌ها از آن زمان تا کنون کماکان ادامه دارد. جریان رسانه‌یی وابسته به غرب آنچنان که از تامین عدالت در مورد زنان و دختران سخن به زبان می آورند گزافه گویی می‌کنند، آمارها نشان میدهد که زنان در کشورهای غربی دچار انوع خشونت‌ها اند. بر اساس آمار رسمی فقط در سال ۲۰۱۹ در مجموع ۱۴۶ زن در فرانسه به دلیل خشونت خانگی جان باختند که در مقایسه با سال قبل از آن افزایش داشته است.
به دلیل ازدیاد روز افزون خشونت علیه زنان در فرانسه، دولت این کشور در سال 2019 طرحی را تصویب کرد که بر اساس آن خشونت‌ها توسط دستبند‌های الکترونیک کنترل گردد. دستبند‌های الکترونیکی شبیه یک ساعت هوشمند بزرگ است که حرکات فرد خاطی را با کمک ابزار مکان‌یاب جی پی اس ردیابی می‌کند و فرد قربانی همچنین مجهز به یک ردیاب است که باید همواره با خود داشته باشد.
همچنین آزار جنسی زنان در پارلمان انگلیس به عنوان نهاد قانونگذار نیز دو سال پیش خبرساز و منجر به استعفای چند نفر از اعضای دولت شد.
این‌ها مصادیقی است که نشان میدهد دنیای غرب در برقراری آرامش و امنیت برای زنان موفق عمل نکرده است و با وجود تمام کنوانسیون‌ها، قوانین و مقررات موجود باز هم خشونت‌های فزاینده‌یی بر زنان اعمال می‌گردد.
اما در کشورهای اسلامی به خصوص افغانستان، خشونت علیه زنان رنگ و بوی متفاوتی دارد با توجه به اینکه آمار آزار و اذیت جنسی زنان نسبت به غرب کمتر است؛ اما از منظر جسمی و روحی تحت شکنجه‌های شدید و غیر انسانی سپری می‌کنند. طی سه سال حاکمیت حکومت سرپرست، دروازه‌های مکتب و دانشگاهها به روی دختران مسدود شده است، بر اماکن تفریحی و کار زنان محدودیت‌های شدید وضع شده است. هم اکنون زنان در افغانستان صرفا به عنوان ابزار تولید مثل قابل بهره‌برداری است و هیچکدام مزیت انسانی و اسلامی که مطابق با قواعد جهانی و اسلامی باشد به زنان اختصاص ندارد.
افغانستان که به دلیل چهل سال جنگ و ویرانگری، قرن‌ها از کاروان تمدن و ترقی جهانی فاصله گرفته است بیش از هر زمان دیگر به زنان تحصیل یافته و آگاه و نسل با سواد ضرورت دارد. زنان به عنوان نیمی از پیکره‌ی جامعه نقش موثر در رشد و بهبود جمعیتی ایفا می‌کنند. مادر با سواد و آگاه فرزند آگاه و مسئول به جامعه تحویل میدهد. هرچند که زنان در قید اسارت و بردگی نگهداشته شوند به همان میزان نسل ضعیف، روانی و نا آگاه جامعه افغانستان را در سیطره‌ی خود خواهد داشت.
لذا اگر هر مسئولی که دم از اسلامیت و انسانیت می‌زنند باید ابتدا به حقوق اسلامی و انسانی زنان آنچنان که در منابع دینی به آن اشاره شود توجه کنند، اسلامیت صرفا در حیطه‌ی شعار نیست؛ بلکه برایند عملکردها و بازدهی کارهای ما به میزان منفعت اجتماعی گویای درجه اسلامیت و انسانیت ماست پیامبر گرامی اسلام طلب علم را بر هر مرد و زن فرض گردانیده است؛ اما پیروانش که به حکومت و قدرت دست یافتند خلاف گفته های پیامبر انگیزه و سلیقه‌های شخصی شان را بر جامعه و زنان تطبیق می‌کنند، آیا این عملکردها در قواعد انسانیت می‌گنجند یا اسلامیت؟
