رویکرد حکومت سرپرست در قبال مواد مخدر

همانطور که طی چند سال اخیر شاهد بودیم حکومت سرپرست افغانستان نسبت به افزایش و پیامدهای ویرانگرِ مواد مخدر و پدیده‌ی شوم اعتیاد حساس است و با درک به این مسئله که بسیاری از جوانان افغان که در دام اعتیاد افتاده اند می‌توانند به عنوان مهمترین و موثرترین رکن جامعه در مسیرهای سالم خدمت به وطن و مردم اش گام بردارند، به همین دلیل مبارزات پیاپی و مستمری علیه کشت و قاچاق مواد مخدر انجام داد و در اقدام قاطعانه موفق گردید که حدود ۹۰٪ از زرع آن جلوگیری کند، همینطور در وهله‌ای ترک اعتیاد نیز کمپ‌هایی ایجاد کردند و معتادین را از سراسر کشور جمع آوری و در این کمپ‌ها مجبور به ترک نمودند که عمدتا سر خانه و زندگی شان برگشته و شخصیت‌های مفیدی برای خانواده و جامعه شده اند.

رهبری حکومت سرپرست در ۳ اپریل ۲۰۲۲ کشت و زرع مواد مخدر و از جلمه تنباکو را ممنوع اعلام کرد، پس از آن روند مبارزه عملی با آن آغاز گردید که کاهش چشمگیری در آن شاهد بودیم، ولی چنانچه گزارش‌ها در این مورد وجود دارد، برخی از مناطق جنوبی و شمال‌شرق به کشت و زرع مواد مخدر و به ویژه تنباکو ادامه می دهند و از سوی دیگر برخی از مافیاها و قاچاق‌بران مواد مخدر محموله‌های شان  را از افغانستان دریافت می نمایند، بنا به اظهارات نهادهای جهانی، این قاچاق از انبارهای ذخیره مواد مخدر به کشورهای همسایه و جهان صورت می‌گیرد.

لذا به نهادهای جهانی مبارزه با مواد مخدر پیشنهاد می‌گردد که برای رفع ضرر کشاورزان افغان، کشت بدیل را در افغانستان حمایت و تقویت کنند تا ضررهای ناشی از عدم کشت کوکنار و تنباکو و سائر مخدرات بر دهاقین افغان کمتر محسوس گردد، زمین‌هایی که چندین بار بر آن مواد مخدر زرع گردیده باشد به دلیل خواص فیزیکی ناشی از آن تا مدت‌ها به سختی می‌توان زراعت های دیگری از آن حاصل گرفت، لذا تا مدت‌های مدید کشاورزان افغان بی بهره از حاصلات بدیل می‌مانند به همین دلیل باید که نهادهای مبارزه با مواد مخدر بدیل‌های جاگزین را برای این عده کشاورزان مهیا سازند.

روز جهانی مبارزه با مواد مخدر یاد آور نجات انسان‌های آمیخته به این افیون کشنده است که سر به قضا و قدر سپرده و در زیر پل و پلچک و خرابه‌ها هر لحظه انتظار مرگ را می‌کشند، دهاقین و زراعت پیشه‌گانی که به این کشت اصرار می‌ورزند باید بدانند که حاصلات مزروعی شان با جان انسان‌ها و خانواده‌هایی بازی می‌کند که می‌توانند هر کدام به عنوان ناجی و یکی از خادمان ملت مصدر خدمت واقع گردند؛ ولی در دام دود سیاه مخدرات بند مانده و آینده‌ای به سیاهی دود را منتظر اند.

افغانستان سالهاست که درگیر بحران مواد مخدر بوده است، اکنون که جرقه‌هایی از مبارزات مثمر علیه مواد مخدر شاهد هستیم باید برای مهار کامل آن ابتکارات و نو آوری‌هایی در عرصه کشاورزی رقم بخورد، بدون تردید عدم توجه به کشت بدیل صدمات جبران ناپذیری بر افغانستان وارد خواهد کرد، در اینصورت کشاورزان ناگذیر با هر وسیله‌ای ممکن به این کشت رو خواهند آورد و سقف تولید این مواد مجددا آمار و ارقام قبلی را بنام افغانستان درج خواهد کرد، علاوه بر آن کشت و تجارت مواد مخدر، باندهای مافیایی و قاچاق­بران را در سرتاسر کشور افزایش می دهند و امنیت و فضای عمومی جامعه را به شدت مختل می نمایند. افزون بر این، وفور مواد مخدر، مجددا جوانان و نوجوانان را به سمت پدیده‌ی اعتیاد سوق می‌دهند و سرانجام خانواده‌ها و شیرازه جامعه را متلاشی خواهند کرد. بنابراین از هر زاویه‌ی که به این پدیده‌ی منحوس بنگریم، کشت، زراعت، تجارت و اعتیاد به مواد مخدر سرنوشت تاسف باری را برای جامعه رقم می زند.

باتوجه به اینکه کشت، تجارت و اعتیاد به مواد مخدر بزرگترین صدمه و خسارت را به جامعه وارد می­ نمایند، لازم است که دولت، ملت و نهادهای جهانی مبارزه با مواد مخدر در همکاری صادقانه و مبتنی بر عقود و عهود لازم الاجرا، طی فرایند محاسبه شده به محو آن گام های مشترک بردارند، پدیده ­ی مواد مخدر، شوخی بردار نیست. مسئله‌ی مواد مخدر خطرناک­تر از آن است که کسی بخواهد از آن به عنوان ابزار سیاسی و یا اقتصادی استفاده کنند. کشت، تجارت و اعتیاد به مواد مخدر، مسائلی نیستند که مبارزه با آن فرصت‌های زیادی را بطلبد و در فرایند زمان با آن مقابله و مبارزه گردد. لذا باید بدون هیچ درنگی در مقابله با کشت، تجارت و اعتیاد به مواد مخدر اقدام گردد و استراتژی مشخص روی دست گرفته شود تا از گسترش این آفت پر مخاطره جلوگیری گردد.

نویسنده: عبدالحی مهمند