سانچارکی: همایش نخبگان افغانستانی در تهران رویکرد جامع داشت

به گزارش خبرگزاری سریع؛ آقای سانچارکی، با اشاره بر نحوه رویکرد همایش نخبگان افغانستانی در تهران، این همایش را نخستین همایش، نخستین رویکرد عنوان کرده گفته است: ” تا جایی که به یاد دارم، در کنفرانس ها و سیمینارهای زیادی در ایران شرکت کرده بودم اما این سیمینار ویژگی های متفاوتی داشت و نشان از تحول ماهوی در طرز دید طرف های میزبان و مهمان نسبت به مسائل جاری و ضرورت های بنیادی دو کشور داشت.”

وی در ادامه نوشته است: ویژگی نخست این همایش پرهیز از سیاست زدگی و شعارهای احساسی بود.
ویژگی دوم آن، همخوانی بحث ها با نیازهای اساسی زندگی اجتماعی – اقتصادی و نو ع عینیت گرایی بود.
ویژگی سوم، تأکید بر توسعهٔ ارزش محور، دانش و مهارتی بود که بر بنای اخلاق استوار باشد. می دانیم که دانش تهی از اخلاق همواره فاجعه آفرین بوده است.
ویژگی دیگر این همایش میدان دادن و پیش کشیدن نخبگان جوان و اولویت دادن به دانش، تخصص و مهارت بود نه به صاحبان نام و شهرت ‌‌و سیاست.
ویژگی بعدی این همایش برجسته سازی توانایی ها و‌ظرفیت های علمی و تخصصی شمار زیادی از افغانستانی هایی بود که در گرد باد سال های سیاست و قدرت از نظرها ناپدید بودند و به جایی جلوه گری های دروغین قدرت و سیاست پشت صحنه، آرام و صبور به مجاهدت های بی نام و نشان علمی و مرهم گذاری بر  جسم و روح زخمی هموطنان و همنوعان خود مصروف بودند.
البته در کنار این همه به صورت فشرده با توانایی های علمی، فناوری های جمهوری اسلامی و رشد و توسعه ی صنعت و تکنالوژی این کشور نیز آشنا شدیم.

آقای سانچارکی خاطر نشان کرده که در این همایش متوجه شدیم که در این بیست و چند سال اخیر که سیاست مداران ما بر سر تقسیم قدرت یخن پاره می کردند و اولویت های بازسازی و توسعه را از یاد برده بودند، نسلی در حال تولد بوده که از هرچه روز مرگی و سیاست زدگی است گذشته و به فراگیری دانش هایی پرداخته که بنیاد توسعه و پیشرفت کشور به شمار می روند.
این همایش امیدها را زنده کرد، فهمیدیم که حد اقل در زمینه ی نیروهای علمی ‌و ظرفیت های نخبگانی خیلی هم فقیر نیستیم و اگر فضای مساعدی در کشور به وجود بیاید، می توانیم با اتکا به این ظرفیت ها مسیر رشد و شکوفایی را در ساحات گوناگون به سرعت بپیماییم.

همچنین در اخیر یادداشت آقای سانچارکی آمده است: “چهره هایی که در زمینه های مختلف علمی و فن آوری معرفی شدند و برخی شان جایگاه علمی برجسته ای در منطقه و جهان دارند و آثار علمی شان در ژورنال های بین المللی نیز نشر شده است، سرمایه های بی بدیل افغانستان به شمار می روند که همانند سایر گنجینه های عظیم معنوی کشور ما مورد بی اعتنایی و فراموشی قرار گرفته اند. امید است این گونه همایش ها بازهم برگزار شود و مخصوصا با مساعد شدن فضا در داخل کشور تا دور از گفتمان خشونت و نفرت به گفت و‌گوهای سالم و آموزنده و رهگشا و تحول آفرین گذر کنیم و بنای توسعه و پیشرفت به همت نخبگان ما تحت مدیریت کار آمد و مسئول شکل بگیرد.”