عدالت برای وحدت؛ ترمیم پُلِ برادری میان ایران و افغانستان

محکومیت هادی کسایی زاده به حبس و جریمه نقدی، پیام روشنی در تقویت همزیستی مسالمت آمیز بود.

 سوءاستفاده از فضای اجتماعی برای دامن زدن به اختلاف

هادی کسایی زاده، که خود را روزنامه‌نگار می‌نامد، طی دو سال اخیر با سوءاستفاده از فضای به‌وجودآمده در ایران، نهایت تلاش خود را به کار بست تا با ایجاد موج مهاجرستیزی، در میان بخشی از شهروندان ایرانی محبوبیت کسب کرده و به شهرت برسد. در شرایطی که دولت ایران یکی از پرمشغله‌ترین و سخت‌ترین دوران حیات سیاسی خود را پشت سر می‌گذاشت، اشخاصی مانند کسایی زاده به جای ایستادن در کنار نظام جمهوری اسلامی ایران و موضع‌گیری علیه رژیم صهیونیستی و غرب، تمام توجه خود را بر دامن زدن به موج مهاجرستیزی متمرکز کردند و فضای اخوت و برادری میان دو ملت ایران و افغانستان را به شدت خدشه‌دار ساختند.

 تأکید دولت بر برخورد نیک در تقابل با اقدامات تحریک‌آمیز

در حالی که دولت ایران همواره بر تکریم و برخورد شایسته با مهاجران افغانستانی تأکید داشته، مهاجرستیزانی مانند کسایی زاده با نشر مطالب زهرآگین در رسانه‌ها و فضای مجازی، به وضعیت نابسامان دامن زده و با انگیزه‌ای عمیق‌تر برای ایجاد نفاق و شقاق میان دو ملت تلاش می‌کردند. موضع‌گیری‌های او علیه مهاجران افغان کاملاً هدفمند و خارج از دایره انصاف بود تا آنجا که در مواردی به ارائۀ مطالبی پرداخت که در فرهنگ افغانستان هم‌تراز با فحش و ناسزای ناموسی تلقی می‌شود.

 نمونه‌ای از توهین آشکار: تشبیه انسان به حیوان!

به عنوان نمونه، وی در یکی از مطالب خود در فضای مجازی نوشته بود: «مجلس نمایندگان باید قانون عقیم‌سازی زنان افغان را تصویب کند تا افغان‌ها بیشتر از این در ایران زاد و ولد نداشته باشند.» این پیشنهاد که در فرهنگ افغانستان یک توهین شدید محسوب می‌شود، غیرقابل تحمل است. این گفته‌ها مشابه اقداماتی است که شهرداری‌ها برای کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد انجام می‌دهند و در واقع، مهاجران را در سطح حیوانات تنزل می‌دهد. چنین دیدگاهی نه تنها موجه نیست، بلکه نشان‌دهنده خباثت و برنامه‌ریزی برای تحقیر یک ملت است.

 برداشت نادرست از جامعه ایران و زخم‌های روانی ایجادشده

متأسفانه در پی انتشار اینگونه دیدگاه‌های توهین‌آمیز از سوی کسایی زاده و همفکرانش، بسیاری از افغان‌ها در داخل و خارج از کشور، که شناخت دقیقی از عمق جامعه بزرگوار ایران نداشتند، گمان بردند که این نگرش، دیدگاه عمومی ملت ایران نسبت به مهاجران است. این در حالی است که بیش از پنج دهه است مردم افغانستان در کنار مردم ایران، زندگی برادرانه و عزتمندانه‌ای داشته و در سازندگی کشور سهیم بوده‌اند.

 بازداشت عادلانه؛ التیام زخم‌ها و ارسال پیام صلابت

بازداشت هادی کسایی زاده عادلانه‌ترین اقدامی بود که از سوی دستگاه قضایی ایران صورت گرفت. طبق اخبار، وی به ۱۵ ماه حبس، هفتصد میلیون تومان جریمه نقدی و محرومیت از اشتغال در حرفه خبرنگاری محکوم شد. این حکم می‌تواند تا حدی زخم‌های روحی و عاطفی واردشده بر ملت افغانستان را التیام بخشد و پیوند اخوت و برادری را میان دو ملت مستحکم‌تر سازد. این اقدام به همگان ثابت کرد که هیچ فرد یا جریانی نمی‌تواند با ایجاد شقاق میان دو ملتی که اشتراکات عمیق زبانی، فرهنگی و دینی دارند، موفق شود و در صورت اقدام، با مجازاتی سخت مواجه خواهد شد.

تمایز بین مدیریت مهاجرت و توهین؛ درس عبرت برای پروژه‌های نفاق

اکنون برای همگان آشکار شده است که کسایی زاده و امثال او، بخشی از یک «پروژه نفاق» بودند. بازداشت وی علاوه بر کاهش روحیه مهاجرستیزی در ایران، می‌تواند درس عبرتی برای دیگر افرادی باشد که در مسیر فکری او به ایجاد بلوا مشغول بودند. شایان ذکر است که بازداشت و اخراج مهاجران غیرقانونی در چارچوب قانون، امری رایج در تمام کشورهاست، اما توهین و تحقیر مهاجران در هیچ دین و فرهنگی پذیرفته نیست. ساماندهی مهاجران و رسیدگی به وضعیت آنان برای تشخیص قانونی از غیرقانونی یک ضرورت است که خود مهاجران نیز برای زندگی آبرومندانه تحت چتر قانون، خواستار آن هستند. اما افرادی مانند کساییزاده در پی آن بودند تا از این آب گل‌آلود ماهی مراد خود را صید کرده و میان دو ملت نفرت تولید کنند. این، سرنوشت محتوم کسانی است که گمان می‌کنند تحت عنوان روشنفکری می‌توانند مرتکب هر عمل غیراخلاقی شوند و هیچ‌گاه بازخواست نشوند.

یادداشت اختصاصی

لینک کوتاه

https://sarie.news/s1915a
دکمه بازگشت به بالا