فراتر از خط دیورند؛ صدای همسایگی افغان

براساس گزارش شبکه خبری جیو نیوز پاکستان، در حال حاضر بیش از ده میلیون زن در این کشور وجود دارند که سن آن‌ها بین ۳۰ تا ۳۵ سال است و هنوز در انتظار ازدواج هستند. آن‌ها می‌گویند که بیکاری، مشکلات اقتصادی، هزینه‌های بالای ازدواج و رسوم نادرست خانوادگی مانع از یافتن شریک زندگی برای آن‌ها شده است.

در جامعه پشتون، به این زنان «پخه پېغله» گفته می‌شود و در مناطق دیگر آن‌ها را «خاله» می‌نامند، اصطلاحاتی که خود نشانگر یک درد اجتماعی عمیق است.

اکنون به اصل مطلب می‌پردازم:

من از کابل، افغانستان، پیامی روشن به حکومت پاکستان می‌فرستم:
خط دیورند افغان را باز کنید!
این تا کنون تنها ده میلیون زندگی است…
آیا منتظر خواهید ماند تا این تعداد به سی میلیون برسد؟

به آن‌ها اجازه دهید از این مرز عبور کنند و به سوی ما بیایند.
ما با توجه به همدردی انسانی و اخلاق همسایگی اسلامی، آن‌ها را با آغوش باز و احترام و کرامت پذیرا خواهیم بود.

این وضعیت تنها یک مسئله اجتماعی نیست، بلکه گواه آشکار شکست نظام، سیاست و ساختار اقتصادی است که نمی‌تواند درهای زندگی را برای دختران خود باز کند.
اگر حق ازدواج تا این حد محدود شده است، مشکل تنها در زندگی فردی نیست، بلکه در ساختار اجتماعی است که نیازمند اصلاح می‌باشد.

ما بار دیگر از سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، سازمان‌های حامی حقوق زنان و کشورهای متعهد می‌خواهیم که به این موضوع مهم، انسانی و حیاتی توجه فوری و عملی کنند و فشار بین‌المللی لازم را بر رژیم نظامی پاکستان افزایش دهند.
این ده میلیون زن، چه بیشتر باشند و چه کمتر، باید بدون تأخیر به مردم فقیر افغان منتقل شوند.

توصیه:
از طرف مردم شجاع، اصول‌گرا و انسان‌دوست افغان اعلام می‌کنیم: به خاطر انسانیت و اسلام، ما آماده‌ایم که در ازای این ده میلیون زن، که اکنون توسط پاکستان به نام «ویزای دختران بالغ افغان» به یک معامله سیاسی ناعادلانه تبدیل شده است، صد میلیون روپیه پاکستانی به رژیم نظامی پاکستان و دولت وابسته به کمک‌های بین‌المللی و خیریه کمک کنیم، تا حقوق ارتش خود را پرداخت و بدهی‌های خارجی خود را تسویه کنند.
یک «پخه پېغله» را به نام اسلام نفروشید؛ ما آماده‌ایم هزینه جایگزین او را پرداخت کنیم، اما به عزت و شرف مردم معامله نکنید.

در نهایت، این یک درخواست روشن است که نیاز به تغییر جدی در سیاست‌های منطقه‌ای، شرایط اقتصادی و رسوم اجتماعی وجود دارد، تا میلیون‌ها زن در پاکستان به خاطر افزایش سن از حقوق طبیعی زندگی محروم نشوند.

نویسنده: ببرک سائل