نقش موثر نهاد تحصیلی المصطفی در شکوفایی تحصیلی مردم افغانستان

شاگردان و طلاب علوم دینی و حوزوی در افغانستان با چالش‌های ساختاری و نظام‌مندی مدارک تحصیلی مواجه بودند، تحصیلات سنتی علوم دینی در قصبات و شهرهای کشور، تا مدارج مختلف پیش می‌رفت، اما نهاد رسمی که این تحصیلات را رسمیت بخشیده و آن را نظام‌مند سازد وجود نداشت.

دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه توانست این خلأ را در افغانستان پر کند، بیش از ۷۰ شعبه این دانشگاه در سراسر جهان در حال فعالیت است که یک شعبه آن هم اکنون در کابل فعالیت دارد، از وقتیکه شعبه المصطفی در کابل فعال شده است مایه امید و دلگرمی فراوان به طلاب حوزه‌های علوم دینی گردیده است.

جامعه الازهر مصر بدیل دانشگاه المصطفی است که شخصیت‌های زیادی را تربیه کرده است اغلبا در الازهر علمای اهل سنت تحصیل می‌کردند، ولی شیعیان افغانستان به دلیل عدم دسترسی به کشور مصر و دانشگاه الازهر نمیتوانستند از خدمات آن مستفید گردند. دانشگاه جامعه المصطفی در افغانستان علاوه بر رسمیت دادن به مدارک تحصیلی طلاب، باعث تقریب مذاهب و ایجاد فضای اخوت و همدلی میان تشیع و تسنن گردیده است.

این دانشگاه هم اکنون با تلفیقی از دانشجویان شیعه و سنی نقطه‌ی وصل و اتحاد میان مذاهب گردیده است. المصطفی باعث گردیده است که شیعه و سنی بر سر یک میز و در صنف واحد و مضمون واحد درس بگیرند که باعث می‌گردد پیروان هردو مذهب با آشنا شدن به فقه همدیگر از افراطیت پرهیز کرده و اسلام معتدل شکل گیرد.

علما و روحانیون در جهت‌دهی جامعه نقش موثر ایفا می‌کنند، خوب است که از بستر دانشگاههایی همچون المصطفی و الازهر شخصیت‌هایی برخیزند که عامل ترویج اسلام معتدل در جامعه باشند، تا در چنین اسلام جنگ و جهاد کمرنگ و در عوض آن شکوفایی، رفاه و معیشت اقتصادی محراق توجه واقع گردد. علمای دینی در تحولات مختلف نظام‌های سیاسی کشور نقش ایفا کرده اند، نمونه و مصداق آن سید جمال الدین افغانی و سید اسماعیل بلخی بود که در افغانستان و جهان اسلام نوعی انقلاب فکری به وجود آوردند.

از آنجایی که جامعه افغانستان عجین شده با سنت‌ها و بافت‌های دینی است، گفتار و رویه علما در میان مردم تاثیرات به سزایی دارد، حاکمیت کنونی باید فارغ از نگاه قومی_مذهبی به مطالبات و خواسته‌های علما گوش بسپارند و برای حفظ و ثبات سیاسی از آنان بهره‌برداری نمایند. علمای دینی باید با اتحاد و همگرایی بر سر مطالبات مردمی به توافق رسیده و هرگونه خواسته‌های ملت را از حکومت مطالبه نمایند. البته ناگفته نماند که علمای دینی با رسالت مهمی که در قبال جامعه دارند باید از افتادن به دام‌های تنش‌های قومی_مذهبی بپرهیزند و از آدرس هیچ جریان سیاسی وارد جامعه نگردند تا تبلیغات و مطالبات شان موثر واقع گردد‌.