هبت الله آخند زاده: اگر از بمب اتم علیه ما استفاده شود از موضع خود کوتاه نمی آییم
هبت الله آخند زاده خطاب به جامعه جهانی گفته است که به خواستههای در قبال افغانستان تن نمیدهیم و اگر بجای مادر بمب از بمب اتم هم علیه ما استفاده کنید تحت هیچ شرایطی به خواستههای تان تمکین نخواهیم کرد.
به گزارش خبرگزاری سریع؛ به نقل از رسانههای معتبر داخلی، هبت الله آخند زاده رئیس حکومت سرپرست در سخنرانی که در جمع علمای مربوط به این حکومت در قندهار ایراد کرده است، هر گونه تعامل با جامعه جهانی را رد کرده و گفته است که حتا «یک قدم هم» با آنان پیش نمیرود.
آخند زاده در این سخنرانی خاطر نشان کرد که اگر به جای «مادر بمب»، از سلاح اتمی علیه او استفاده شود، در برابر مطالبات جهانی سر فرود نخواهد آورد و مرگ را به تسلیم شدن در برابر خواستههای بینالمللی ترجیح خواهد داد.
آخند زاده توصیه و رهنمودهای شروط رسمیت یافتن حکومت سرپرست افغانستان را که از سوی جامعه جهانی ارائه گردیده با لحن قاطع رد کرده و گفته است «تو به کار ما چه کار داری؟ به نظام ما چه کار داری؟ به ملک ما چه کار داری؟ به اصول ما چه کار داری؟»
پیش از این جامعه جهانی در پیوند به مسدود شدن مکتبهای دخترانه، توشیح قانون امر به معروف که در آن صدای زن عورت خوانده شده بود واکنش نشان داده بود. همینطور مسدود شدن انستیتوتهای صحی به روی دختران و محدود شدن رسانهها و آزادی بیان از موارد مشابه اخیر بود که واکنش جامعه جهانی را در پی داشت.
وی در خصوص توصیههایی که از سوی جامعه جهانی به وی گوشزد میگردد گفته است که «من برای فرمایشات شما نیستم. نه فرمایشات شما را قبول میکنم.»
در پیام صوتی که منتسب به هبت الله آخند زاده است که هم اکنون در فضای مجازی دست به دست میشود گفته است که مکتب «اخلاق» مردم را خراب کرده و نظرشان را تغییر میدهد و باید بسته شود. وی مدعی شده که مکتب با مدرسه در تضاد است و باید به جای مکتب، مدرسه بسازند و فرزندان خود را به آن بفرستند.»
در همین پیوند سراج الدین حقانی وزیر داخله حکومت سرپرست بدون نام بردن از شخص نیز واکنش نشان داده و گفته بود که «چنین فکر نکنید که از این پس من حاکم استم، همه حرفم را بپذیرد و اگر نپذیرفت آسمان بالای شان فرو میآید، نه! تو در مقابل خداوند مسوول استی و از تو پرسان میشود.” وی علاوه کرده بود که “نمایندگی از دین نباید طوری باشد که فقط آن را به خود منحصر کنیم و بگوییم که دیگر هیچ کسی در آن حق ندارد.”
با وجود انتقادهای جامعه جهانی و مردم افغانستان از سیاستهای محدودگرایانه حکومت سرپرست؛ اما کمترین انعطاف در رویکردهای حکومت مشاهده نمیشود.