کاهش قدرت خرید مردم؛ رجوع مردم به بازار لیلامی همزمان با افزایش قیمت‌آن

با تغییر نظام در سه سال اخیر و مساعد نبودن زمینه سرمایه‌گذرای باعث بیکاری در کشور و ضعیف شدن اقتصاد خانوده ها گردیده است.

کابل با داشتن بیش از ۵میلیون جمعیت دارای طبقات مختلف است که این طبقات به نحوی همه را از هم جدا کرده است.
تحولات اخیر و تغییر نظام در کشور نظم زندگی به تمام طبقات مردم بخصوص به طبقه‌ی پایین را بیش‌تر ضربه وارد کرده و به نحوه‌ای زندگی را برای شان پر از چالش ساخته است.

تقاضا برای خرید لباس های دست دوم نسبت به پایین بودن قیمت آن بالا رفته است، با اینکه مردم احتیاجات شان برآورده می‌شود، اما با درخواست بالای مردم همواره از بالا رفتن قیمت لباس های لیلامی سخن زده می‌شود.

تعدای از، فروشندگان لباس های لیلامی می‌گویند که بازار شان نسبت به دو سال اخیر کم رونق شده و مردم توان خرید کمتری دارند.

زبیرالله که فروشنده لباس های لیلامی(دست دوم) است دلیل کم‌ رونق بودن بازار را فقر اقتصادی عنوان می‌کند.
وی می‌گوید ” سه سال اخیر روند زندگی مردم تغییر کرده، بیکاری زیاد شده و مردم به آسانی لباس با کیفیت را خرید کرده نمی توانند.”

زبیر الله دلیل دیگر از کم‌ رونق بودن بازار را بسته بودن دروازه های دانشگاه ها عنوان می‌کند و می‌گوید ” بیش‌تر خریداران ما محصلان بودند و بازار ما هم خوب بود چند سال میشه که بازار ما مثل قبل رونق خرید نداره.”
وی می گوید مردم نمی توانند در حال حاضر مال باکیفیت را با قیمت های تعیین شده آنها به آسانی خرید کند.” مال با کیفیت با قیمت بالا می‌آوریم و مجبور هستیم که به قیمت بالا به فروش، برسانیم.”

سیلاب ناصری یکی دیگر از فروشندگان لباس های لیلامی می‌گوید از نبود بازار کار شکایت کرده چنین می‌گوید:” سال اول از هر شش نفر ۵ نفر آن خرید می‌کرد، سال دوم هم از هر شش نفر ۳ نفر خرید می‌کرد، اما امسال از هر شش نفر فقط ۲ نفر آن خرید می‌کند متباقی فقط قیمت می‌کنند.”

بهاره که برای پیدا کردن لباس با کیفیت با قیمت مناسب به بازار لیلامی آمده می‌گوید:” اقتصاد مردم رو به رکود است، کار نیست و مردم نمی تواند درست خرید کنند.”
وی می گوید در حال حاضر لباس های لیلامی بخاطر تقاضای زیاد آن قیمت بالا به خود گرفته، می‌گوید:” ما کوشش می کنیم که خرید خود را مطابق به پول جیب خود انجام دهیم.”

استفاده از لباس های دست دوم معمولاً زیان بار بوده و باعث پیدا شدن امراض گوناگون می‌گردد.

داکتر فهیم‌الدین کمیسار متخصص جلدی استفاده از لباس های لیلامی را ساری و پر خطر عنوان کرده می‌گوید:” مشکلات تنفسی، سرفه‌های خشک، حساسیت های پوستی، انتقال امراض ساری مثل اسکبیس یا همان (گَرگ) امراض فنگسی در پاها و دست‌ها از جمله مشکلاتی است که پس از استفاده لباس های لیلامی در بدن پیدا می‌شود.”

وی می‌گوید برای استفاده از لباس های لیلامی آن را باید در آب بالاتر از ۶۰ درجه شست و پس از قرار دادن در آفتاب مورد استفاده قرار گیرد.

شماری از دکان دارن که لباس های دست اول می‌فروشند نیز به دلیل فروش کم اجناس شان شکایت دارند.

مجید نوری فروشنده لباس های دست اول در بازار لیسه مریم از کم رونق بودن بازار شان شکایت دارد و می‌گوید: ” اقتصاد مردم ضعیف شده و مردم بی‌کار است ما مثل قبل فروشات نداریم.”

محمد ظریف یکی دیگر از فروشندگان می‌‌گوید با آن‌که قیمت ها در بازار با نرخ پایین تر قیمت می‌کنند باز هم بازار شان کم رونق و تقاضا برای خرید کم است.
وی می گوید با آن که اجناس شان را “با تخفیف قیمت می‌کنیم باز هم مردم خرید نمی‌کند.”

خاطره کوهستانی یکی از باشندگان در کابل دلیل خرید مردم از دکان های دست اول و دوم را بستگی به اقتصاد خانواده ها عنوان می‌کند و افزایش، قیمت لباس های دست دوم را دلیل به تقاضای زیاد آن می‌داند وی گوید:” چون اقتصاد مردم ضعیف شده و همه به سوی لباس های لیلامی رو آورده اند به این دلیل قیمت لباس های لیلامی افزایش، یافته و قدرت خرید مردم هم پایین آمده است”.

تاج‌ محمد تلاش اگاه‌ امور اقتصادی، مدیریت درست در ساختار حکومتی را دلیل بر بهتر‌ شدن اقتصاد خانوده ها عنوان کرده است و معتقد است: ” لباس های لیلامی بخاطر ارزان بودنش بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای کاهش قیمت در لباس های دست‌ دوم دولت باید تعرفه‌گمرکی را بالای اجناس دست دوم ۵۰فیصد تخفیف دهد تا اجناس در بازار ارزان عرضه شود و مردم بتوانند مطابق آن مدیریت اقتصادی نمایند.”

از یک سو با نزدیک شدن زمستان و از سوی دیگر بیکاری‌ مردم و افزایش قیمت لباس های لیلامی(دست دوم) و نو در بازار های کشور، قدرت خرید خانوداه ها را کاهش داده و شرایط زندگی را برای مردم سخت‌‌تر کرده است. همچنین مشکلات اقتصادی در کابل تأثیر عمیقی بر بازار لباس و قدرت خرید مردم گذاشته است. در حالی که لباس‌های دست دوم گزینه‌ای مقرون به صرفه به نظر می‌رسند، افزایش قیمت آنها و مسائل صحی مرتبط، چالش‌های جدیدی ایجاد کرده است. راهکارهایی مانند کاهش تعرفه‌های گمرکی می‌تواند کمک کننده باشد، اما نیاز به اقدامات جامع‌تر برای بهبود وضعیت اقتصادی و اشتغال وجود دارد.