کاهش چوب بلوط و نگرانی‌ها ازسرمای زمستان در کابل
زمستان در افغانستان یکی از معضلات جدی برای مردم این سرزمین محسوب می‌گردد، هرچند روستاها و قصبات کشور در طول سه فصل سال آذوقه و گرمای سوخت زمستان را به نحوی از دامنه کوهها و دشت‌ها تهیه می‌کنند؛ اما در کابل که حدود هفت میلیون نفوس در آن زندگی می‌کنند در سرمای زمستان با چالش مواد سوختی و حرارتی دچار اند.
شهر کابل عمدتا فقیر نشین است که از مجرای دست‌فروشی و کارهای شاقه و کم در آمد معیشت زندگی را تامین می‌کنند، در سرمای زمستان بسیاری از شهروندان توانایی تامین مواد سوختی هر چند ارزان‌قیمت را هم ندارند؛ اما تعدادی که می‌توانند مواد سوختی زمستان را خریداری کنند عمدتا به خرید ذغال‌سنگ و چوب بلوط رو می‌آورند؛ زیرا منبع حرارتی رایج در افغانستان همین دو گزینه است.
در همین حال، ذغال سنگ و چوب بلوط نسبت به سال‌های قبل، افزایش قیمت چشمگیری داشته است، مطابق به نرخ خرید و فروش رایج ذغال سنگ در بازارهای کابل هر تن آن از ده الی سیزده هزار افغانی و چوب بلوط نیز تن سیزده هزار افغانی فروخته می‌شود.
همزمان با افزایش قیمت روز افزون مواد سوختی، و عدم دسترسی به چوب بلوط، شهروندان کابل خواهان کاهش قیمت و تامین سوخت جاگزین شده اند تا زمستان سرد باعث تلفات شهروندان نگردد.
یعقوب یک‌تن از چوب‌فروشان ساحه‌ی مکرویان کهنه شهر کابل در گفت‌وگو با خبرگزاری سریع می‌گوید” امروز سه‌شنبه 13 قوس سال 1403 آخرین خروار چوبم ره به قیمت 13000 افغانی فروختم دیگر خبری از چوب بلوط و چوب ارچه در دوکانم نیست و اگر دوباره وارد کنم به قمیت بلندی که ما می‌خریم مردم خرید نمی‌توانند و فقط چوب درخت زردالو، بادام و توت دارم».
بر اساس معلومات این چوب‌فروش بیش‌ترین چوب‌های سوخت از ولایت‌های سمت جنوب و ولایت ننگرهار وارد کابل می‌شد که پس از ممنوعیت قطع جنگلات، شهروندان با چالش مواجه گردیده و مواد سوختی بدیل هم از سوی حکومت تامین و وارد نگردیده است.
یعقوب می‌گوید که ممنوعیت قطع جنگلات از سوی حکومت امر پسندیده است و باید جهت حفظ فضای سبز و کنترل اقلیم، جنگلات و درختان کشور محافظت گردد؛ اما مسئولان حکومت باید برای مردم سوخت جاگزین معرفی و تامین کنند.
عظیم یکی دیگر از فروشند‌های شهر کابل می‌گوید:”برادرم پول فرستاد تا سوخت زمستان بخرم ولی به چوب‌فروشی های منطقه‌ام سر زدم، خبری از چوب بلوط و ارچه نبود و ناچار به خرید چوب درخت زردآلو شدم.”
وی از حکومت سرپرست خواستار توجه‌ی جدی و پیدا کردن راه بدیل گردیده و می‌گوید که حکومت باید اجازده دهد که واردات چوب از سایر کشورهای همسایه به افغانستان جریان داشته باشد.
به باور بسیاری از شهروندان، معیاری سازی مصرف گاز و دیزل با بخاری‌های مخصوص می‌تواند سوخت جاگزین باشد که هم به لحاظ قیمت و هم از منظر حرارت می‌تواند نیازهای تولید گرمای زمستان را تامین کند؛ اما نبود لوله‌کشی و بخاری‌های معیاری با تضمین کیفیت و استندرد، جرأت استفاده از این منبع حرارتی را از مردم گرفته است.
