ولسوالی خوشی لوگر؛ مظلومیت مردم و بی‌عدالتی در قبال حق زمین‌ها
/ گزارش اختصاصی خبرگزاری سریع /
ولسوالی خوشی از جمله مناطق سرسبز و غنی ولایت لوگر است که دارای زمین‌های حاصلخیز، دشت‌های وسیع، چراگاه‌ها و منابع طبیعی فراوان می‌باشد. ابوذر خوشی‌وال یک تن از بزرگان این منطقه به خبرگزاری سریع چنین می‌گوید:
“این زمین‌ها به‌طور مسلم متعلق به مردم خوشی هستند، اما به دلیل بی‌توجهی حکومت جمهوریت و اکنون حکومت امارت اسلامی، سوءاستفاده‌های غیرقانونی و عدم مدیریت مناسب، مردم این ولسوالی از حق خود محروم مانده‌اند.”
آقای خوشی‌وال مشکلات غصب زمین های مردم این منطقه را چنین بیان کرده است:
1. عدم دسترسی به زمین‌های قانونی خود
مردم خوشی که در دره‌های این ولسوالی زندگی می‌کنند، با وجود محرومیت و شرایط سخت، از حق استفاده از زمین‌های دولتی تحت عناوینی مانند “شفع” و “چراگاه” محروم هستند. این زمین‌ها که به‌طور طبیعی برای استفاده زراعتی و دامداری اهالی تخصیص یافته‌اند، توسط افراد با نفوذ و گروه‌های معلوم‌الحال غصب شده است.
2. تصرف غیرقانونی و توزیع ناعادلانه
در حالی که زمین‌های دولتی در دیگر مناطق تحت عنوان‌های مختلف به افراد مستحق توزیع می‌شود، زمین‌های ولسوالی خوشی توسط افراد زورمند و برخی گروه‌ها مانند “کوچی‌ها” تصرف می‌گردد. این گروه‌ها با ساختن قلعه‌ها و تأسیسات در دشت‌های وسیع این ولسوالی، حق مسلم مردم خوشی را از آن‌ها گرفته و زمین‌ها را به نفع خود استفاده می‌کنند.
3. محرومیت مردم دره‌نشین خوشی
اکثر مردم خوشی که در دره‌ها زندگی می‌کنند، نه تنها از امکانات ابتدایی زندگی محروم‌اند، حتی نمی‌توانند از زمین‌های خود که متعلق به اجدادشان است، برای ساخت خانه یا کشت و زراعت استفاده کنند. این در حالی است که زمین‌های آن‌ها به طور غیرقانونی توسط دیگران تصرف شده و بهره‌برداری می‌شود.
4. بلایای طبیعی و آسیب‌پذیری مردم
مردم خوشی که به دلیل حوادث طبیعی مانند سیلاب‌ها و خشکسالی‌ها زمین‌های خود را از دست داده‌اند، حتی توانایی بازسازی زندگی خود را ندارند. این شرایط باعث شده که بسیاری از خانواده‌ها با خسارات جانی و مالی روبه‌رو شوند، اما همچنان از حمایت امارت اسلامی یا سازمان‌های بشردوستانه محروم مانده‌اند.
5. مقاومت و ایستادگی مردم ولسوالی خوشی در برابر زورگویی‌ها
جوانان و بزرگان خوشی، علی‌رغم تمام بی‌عدالتی‌ها، هرگز در برابر این ظلم سکوت نکرده‌اند. آن‌ها تلاش کرده‌اند تا از حق خود دفاع کنند، اما بی‌توجهی مقامات امارت اسلامی و نفوذ افراد زورمند باعث شده که صدای آن‌ها شنیده نشود.
سوالی بزرگ: چرا مردم خوشی از حقوق خود محروم‌اند؟
در حالی که زمین‌های دولتی تحت عناوین مختلف به افراد مستحق در مناطق دیگر توزیع می‌شود، چرا مردم خوشی از حق استفاده از زمین‌های خود محروم‌اند؟ چرا برای کوچی‌ها حقوقی مانند حق علف‌چر و شفع زمین‌های دولتی داده می‌شود؛ اما مردم خوشی که به‌طور قانونی صاحب این زمین‌ها هستند، نمی‌توانند از آن‌ها بهره‌برداری کنند؟ این سئوال‌ها نشان از بی‌عدالتی و تبعیض در تقسیم منابع طبیعی دارد که باید به آن توجه شود.
نتیجه‌گیری: ضرورت عدالت و اقدامات فوری
برای پایان دادن به بی‌عدالتی و بازگرداندن حقوق مردم خوشی، موارد زیر ضروری است:
1. بازپس‌گیری زمین‌های تصرف‌شده: امارت اسلامی باید با بررسی دقیق و قانونی، زمین‌های تصرف‌شده توسط افراد سودجو و گروه‌های غیرمسئول را به صاحبان اصلی آن بازگرداند.
2. حمایت از مردم مستحق: زمین‌های دولتی تحت عناوین “شفع” و “چراگاه” باید به مردم محروم خوشی توزیع شود تا آن‌ها بتوانند از این منابع برای بهبود زندگی خود استفاده کنند.
3. ایجاد زیرساخت‌های توسعه‌ای: با ساخت جاده‌ها، سیستم‌های آبیاری و ارائه امکانات کشاورزی مدرن، مردم خوشی می‌توانند از زمین‌های خود به طور مؤثر استفاده کنند.
4. حمایت قانونی و سیاسی: امارت اسلامی و سازمان‌های حقوق بشری باید از تلاش‌های مردم خوشی برای دستیابی به حقوق شان حمایت و مانع از نفوذ افراد سودجو شوند.
پیام نهایی
مردم خوشی، علی‌رغم محرومیت‌ها و ظلم‌های گسترده، هرگز از حق‌خواهی دست نکشیده‌اند. اکنون زمان آن رسیده است که حکومت، صدای این مردم مظلوم را شنیده و حقوق از دست‌رفته آن‌ها را بازگرداند. با همکاری امارت اسلامی، مردم و سازمان‌های مدنی، می‌توان آینده‌ای بهتر برای ولسوالی خوشی و مردم آن رقم زد.
/ گزارش اختصاصی خبرگزاری سریع /
